위로 달링 가자 ได้โปรดเถอะ คุณที่รัก...

     3
 
กลับมา...
 
     "ขอโทษนะครับ กระเป๋าตังลายหมีนี่ใช่ของคุณหรือป่าวครับ"
 
     "อ่อ ป่าวค่ะ คงจะเป็นผู้หญิงผมแกละคนนั้นมั้งคะ^^"ฉัน(ฝืน)ยิ้มฝืดๆไปให้ผู้ชายตรงหน้า เขาพยักหน้าเบาๆก่อนนะเดินเข้าไปผู้หญิงผมแกละคนนั้น งั้นฉันก็คงต้องไปหาซันโฮบ้างซะแล้วล่ะ
 
     ฉันเดินไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมาย(นึกว่าเป็นนางเอกMV)จนกระทั่งเดินไปถึงตึกของสายวิทย์-อังกฤษ ซึ่งผู้ชายที่ฉันกำลังตามหาเขากำลังศึกษาอยู่ในสายนี้
     (><~ ) หันซ้าย ( ~><) หันขวา
 
     เอ๊ะ! อยู่นั้นไง>< แค่เห็นเขาแวบเดียว หัวใจฉันก็เต้นโครมครามเป็นจังหวะเพลงร็อค(?) ยิ่งกว่าฉันออกกำลังกายเสียออก เฮ้ออ~ เขากำลังยิ้ม หัวเราะให้กับกลุ่มเพื่อนๆของเขาอย่างมีความสุข นั้นทำให้ฉันคิดถึงรอยยิ้มที่ซันโฮยิ้มให้ฉันอย่างรักใคร่ คิดถึงเวลาเขาหัวเราะเวลาที่ฉันซุ่มซามไปชนสิ่งของต่างๆ...แม้แต่อ้อมกอด...ริมฝีปากบางๆที่สัมผัสอยู่กับริมฝีปากฉัน...คิดถึง...ฉันคิดถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่เขามอบมาให้ฉันอย่างเต็มใจ ไม่ได้เสแสร้ง...เมื่อไหร่นายจะกลับมายิ้ม มาหัวเราะ มากอด มาจูบกับฉันอีกสักครั้งกันนะ...โอ้ยย! ฉันต้องไม่เศร้าสิ!!! ฮึบ!!!
 
     "โฮจังง~"เอ๊ะ!!! นี่ไม่ใช่เสียงฉันนะ!!!!! แล้วยังงี้เสียงใครล่ะ...
 
     "จีอึนมาแล้วหรอครับ"เอ๊ะ! คนนี้...นี่มันยัยซงจีอึนนี่!!! เน็ตไอเดลชื่อดัง คนฟอล 2 ล้านคน!(ฉันก็มีคนฟอลตั้ง1แสนคน ยังไม่อวดเลยย) เดี๋ยวนะ! ทำไมถึงรู้จักกับซันโฮได้ล่ะ!?
 
     เหมือนว่าซันโฮจะไม่เห็นฉันที่ยืนหัวโด่ตรงนี้ แต่ไปสนใจยัยเน็ตไอดอลนั้น...พอยัยเน็ตไอดอลเดินไปถึงที่ที่ซันโฮกับเพื่อนๆนั่งกันอยู่ ยันเน็ตไอดอลก็ใช้มือคล้องคอและนั่งลงบนตักซันโฮ นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ...ทำไม...ทำไมล่ะ ไม่จบแค่นั้น...ผู้ชายที่ฉันรักมาตลอด5ปีก็ดึงยัยเน็ตไอดอลมาจูบ! ใช่!!! เขาจูบกัน! ต่อหน้าฉัน...ที่ยืนหัวโด่หัวเด่อยู่ตรงนี้...ทำไม...ทำไมล่ะ...ทำไมเขาถึงทำแบบนี้...ทำแบบนี้ทำไมกันล่ะ...
 
     "ฮึก"ฉันสะอื้นออกมาเบาๆ ก่อนจะพยายามปิดปากกลั้นเสียงร้องไห้...เจ็บ...เจ็บไปหมด ทั้งร้างกายและหัวใจ...เจ็บจนชาไปหมด...ฉันมองผู้ชายที่ฉันรักมาโดยตลอดกำลังทอดรักกับผู้หญิงที่สวยกว่าฉัน เฟอร์เพ็คกว่าฉัน...ฉันต้องยอมแพ้จริงๆใช่ไหม...ใครก็ได้...ช่วยบอกฉันคนนี้ทีด้วยเถอะ...ฮืออออออ~~~ 
 
     "เธอ...เป็นอะไรหรือป่าว"...อย่างน้อยฟ้าก็คงเห็นใจฉันสินะ...ถึงได้ส่งผู้ชายคนนี้มาปลอบฉัน...