위로 달링 가자 ได้โปรดเถอะ คุณที่รัก...

2

เป็นข่าว

ตอนเช้าของวันอาทิตย์

     "นี่ฮยอนอึน กินข้าวเถอะ"แฮยอนสะกิดที่ต้นแขนฉันเบาๆ 

     "ฉะ...ฉันไม่หิว!!!"ฉันตะคอกแฮยอนเสียงดัง ก่อนจะเบนหน้าไปทางอื่น...เวลานี้ใครจะไปมีกะจิตกะใจกินข้าวกัน "ฮืออ"พอฉันคิดถึงซันโฮขึ้นมา น้ำใสๆก็ล้นออกมาจากเบ้าตา ถ้าความรักมันทำให้เราเจ็บแบบนี้ เราจะไปมีทำไมนะ..

     "แก...ไหวไหม"แฮยอนดึงฉันเข้าไปกอด แล้วลูบหลังเบาๆ นั่นทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น แต่ก็แค่นิดเดียวเท่านั้น ฉันส่ายหัวสองสามทีเบาๆ ก่อนจะร้องโฮออกมา 

     "กะ...แก ฉันรักซันโฮอ่ะ อึก...ฉันไม่อยากเลิกกับเขาอ่าาาาา ฮืออออ"ฉันระบายสิ่งที่ฉันอยากจะพูดออกมา

     "งั้นพรุ่งนี้ เราจะไปคุยกับปาร์คซันโฮกันนะ"แฮยอนลูบหัวฉันเบาๆ แล้วเอาตัวฉันออกจากตัวแฮยอน ก่อนจะ..."ไปล้างหน้าล้างตาซะ!!!"แงงงง ดุจังTTOTT 

วันจันทร์ 

ณ O School

     "นั่นๆ คนนั้นแหละแก"

     "ซุบซิบๆๆ"

     "คนนั้นไง โดนปาร์คซันโฮบอกเลิกน่ะ"

     "บลาๆๆๆๆ" 

     ทุกคนมองมาที่ฉันอย่างตัวตลก...หัวเราะกันคิกคัก หันไปซุบซิบกับเพื่อนๆ หึ! ทุกคนคงจะสนใจเรื่องฉันมากเลยสิท่าถึงกับติดป้ายประกาศ

     'ปาร์คซันโฮ (หนุ่มฮอตประจำโรงเรียน) เลิกกับแฟนสาวน่ารักเกรด 11/B อย่าง ยูฮยอนอึน แล้วจ้าาาา'

     หรือ

     'หนุ่ม ป. บอกเลิกแฟนสาว ย. ที่คบกันมา 5 ปี กลางงานวันเกิดสาว ย. เลยจ้าา' 

     เฮ้อ~ ชั่งเถอะ ฉันไม่ได้ใส่ใจอะไรอยู่แล้ว เพราะอีกไม่นานซันโฮก็(อาจ)จะขอเป็นแฟนก็ได้ใครจะไปรู้(หรออ) 

    "ขอโทษนะครับ...กระเป๋าลายหมีนี่ใช่ของคุณหรือป่าว?"อยู่ๆก็มีคนสะกิดข้างหลัง ฉันหันหลังกลับไปมองก็เห็นผู้ชายตี๋ที่น่าตาดี(มาก) ผมสีดำ ที่หน้าคุ้นๆเหมือนเคยพบเคยเจอ(?)

_________________

มาอัพแล้วจ้าาาาา ขอโทษน้าาาาที่กว่าจะมาอัพก็นานแสนนาน ยังไงก็อย่าพึ่งลืม ฮยอนอึนของเรานะค้าาาา ส่วนพระเอก...ยังไม่เฉลยจ้าาา มาเดาๆกันได้น้าาา จุ๊บๆๆ❤️