Do not love อย่ารัก ถ้าไม่อยากเสียใจ

          “ทุกคนคงได้อ่านน่ะ ว่าวันแรกจะให้ทุกคนไปกับคู่ตัวเองก่อน และใครรู้ความลับที่สุดยอดครบ 5ก่อนชนะ อ่อ และอีกอย่างทุกคนจะต้องย้ายที่ไปนั่งข้างคู่ตัวเอง” เทปพูดยาวจนเป็นเหมือนการทบทวนความจำให้ตนเอง
คู่ของเบญ
“ทาม ทาม” เสียงเบญเรียกทามเหมือนต้องการจะขออะไรบางอย่าง
“อะไร” ทามตอบกลับไปแบบเสียงเอื่อยๆ
“ขอเดินจับมือได้ป่ะ” เบญยิ้มให้เหมือนทำอ้อนวอน
“ไม่เอา” ทามตอบเสียงเหมือนจะรำคาญ
“ทำไมอ่ะ ขอเดินจับมือหน่อยไม่ได้หรอ” เบญทำเสียงอ้อนวอน ปนงอแง
“นี่ฉันคิดผิดหรือถูกเนี้ยที่เลือกเธออะ” ทามทำเสียงรำคาญอย่างมาก จนเผลอพูดความลับไป
“อ้าว เลือกนี้คืออะไร แสดงว่าเลือกคนกันมาก่อนแล้วใช่ไหม ไปบอกแพรวดีกว่า” เบญทำหน้ายิ้มเยาะเย้ย เพราะตัวเองได้ความลับแล้ว 1 เหลืออีก 4
“โอ๋ อย่าบอกใครเลยน่ะ ต้องการอะไรอ่ะ” จากชายที่ดูหงุดหงิดคนตรงหน้ากับต้องมาเดินตามง้อซะเอง
“จับมือ” เบญพูดพร้อมกับยื่นมือไปให้
“แค่นี้เองหรอ” พอพูดจบทามก็รีบจับมือเบญทันที “อ่ะ จับแล้วอย่าบอกใครน่ะ” ตอนนี้ทามกลายเป็นคนที่ทำตัวเหมือนเด็ก
แล้วเบญก็แอบอมยิ้มเล็กน้อยแล้วทั้งคู่ก็เดินจับมือกันไป
คู่ของอิง
“อย่าเข้ามาใกล้น่ะ ไม่งั้นตีจริงด้วย” เสียงอิงพูดพร้อมถือไม้บรรทัด อิงพูดไปแล้วค่อยเดินไปเหมือนกับระแวงอย่างมาก
“อะไรกัน เข้าใกล้หน่อยไม่ได้หรอ” น้ำนายทำเสียงน่าสงสารจนฉันแทบจะเผลอสงสารไปแต่โชคดีที่ฉันยังมีสติอยู่
“ไม่ได้ ถอยห่างไปกว่านี้อีก” อิงพยายามทำหน้าโหดใส่ เพื่อให้ดูน่ากลัว
“เออ ถอยก็ถอย” พูดจบน้ำนายก็ทำท่าถอยพร้อมกับเบะปาก
“ดีมาก” ฉันยิ้มเหมือนเยาะเย้ยที่ตานั้นต้องทำตามที่ฉันบอก
ฉันพูดพรางค่อยๆถอยหลังไปเรื่อยๆ แล้วจู่ก็มีรถคันนึงแล่นมาอย่างเร็ว ปรี้น ปรี้น
แต่ไม่รู้ว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น เพราะในตอนนี้ฉันกับไปอยู่ในอ้อมกอดของอีตานั้น
กรี้ด กรี้ด “ปล่อยเดี๋ยวนี้น่ะ” พอฉันตั้งสติได้ฉันก็กรี้ด แล้วกระโดดเยียบเท้าหมอนั้นไปมา แต่ฉันก็พึ่งรู้ว่าตอนนี้ตัวเองขาพลิก ฉันก็เลยต้องขี้หลังหมอนั้นไป รู้สึกหน้าตัวเองแดงมาก
 คู่ของชมพู
“นี่เธอ เรามาทำความตกลงกันดีกว่า” ในระหว่างที่กำลังนั่งเบื่อๆไม่มีอะไรทำ นายเทปก็พูดถึงข้อตกลงขึ้นมาเพื่อกลบความเงียบ
“ข้อตกลงอะไรอ่ะ” ฉันถามไปอย่างงงๆ
“ก็ไม่มีอะไรมาก แค่เธอจะต้องแกล้งเป็นแฟนกับฉันในขณะที่แข่งเกมอยู่” พอนายนั้นพูดจบฉันก็ยังปกติอยู่ ก็แค่แกล้งเป็นแฟนคงไม่เป็นไรหรอก
“อืม” ฉันพูดไปอย่างเรียบง่าย
“นี่เธอไม่คิดจะตกใจอะไรหน่อยหรอ” นายนั้นถามอย่างงงๆ คงจะหวังให้ฉันตกใจละซิไม่มีทาง
“ไม่อ่ะ ฉันสวยใครๆก็อยากเป็นแฟนกับฉัน” ฉันตอบไปอย่างมั่นใจ
“แต่ ถ้าเธอแพ้เธอต้องเป็นแฟนฉันจริงๆน่ะ” เมื่อฉันได้ยินคำว่าแฟนจริงๆฉันถึงกับหันไปมองนายนั้นทันที แต่ฉันก็แก้เขินด้วยการบอกกลับไป
“นายไม่มีทางชนะฉันได้หรอก แบร่” ฉันตอบกลับไปเหมือนท้าทาย แล้วก็วิ่งหนีลงไปข้างล่างทันที
พอฉันวิ่งลงมาได้สักพักฉันก็ไปแอบข้างกำแพงแล้วก็ยิ้มเหมือนกับว่าจะละลายอยู่ตรงนั้น
ตอนนี่มาช้าให้ยาวๆเลย อ่าน 4ต่อ