เงารักในพายุ

ในหัวใจของเหม่ยลี่ในตอนนี้            เต็มไปด้วยความรักความแค้นและความโกรธเกลียดผสมปนเปกัน               นางก็กำลังเป็นอีกหนึ่งคนที่กำลังตกเป็นทาสของความรัก             และในตอนนี้นางจึงคิดที่จะทำลายศัตรูหัวใจอย่างเสวี่ยไป๋ให้ย่อยยับ  ที่อีกฝ่ายเป็นสาเหตุที่ทำให้เจ้าชายหย่งคัง พระสวามีของนางลุ่มหลงเสียจนทำการหยามหมิ่นเกียรติ         และทำร้ายจิตใจของนางให้เจ็บปวดแทบขาดใจ       เหม่ยลี่เรียกให้คนที่เคยใช้ให้สะกดรอยตามเจ้าชายหย่งคังมาสอบถามข้อมูล                      นางได้ใช้ให้เขาเฝ้าติดตามจับตาดูความเคลื่อนไหว              ข้อมูลสำคัญของเสวี่ยไป๋แล้วก็ได้รับรายงานมาว่า      เสวี่ยไป๋มีสมาชิกที่นางให้ความสำคัญ           เพิ่มเข้ามาอยู่ในบ้านอีกสองคน     เป็นเด็กหญิงใบ้คนหนึ่ง    กับหญิงวัยกลางคนอีกคนหนึ่ง       แม้จะไม่รู้ว่าทั้งสองคนเป็นใคร  แต่ก็ได้รับข้อมูลยืนยันมาว่า         เสวี่ยไป๋ให้ความสำคัญกับทั้งสองคนมาก         เหม่ยลี่ที่กำลังคิดทำลายศัตรูหัวใจ    ด้วยความแค้นจึง ได้ออกคำสั่งติดสินบนทหารในวัง                   นำกำลังไปสังหารคนสำคัญของเสวี่ยไป๋เพื่อต้องการให้ศัตรูหัวใจของนาง      ได้รับความเจ็บปวดจากการสูญเสียคนที่ตัวเองรักและนำจดหมายเตือนจากนาง  ไปทิ้งไว้เพื่อข่มขู่อีกฝ่ายให้เลิกยุ่งเกี่ยวกับพระสวามีของนาง                        
"พวกเจ้าไปจัดการให้เรียบร้อย หากสำเร็จ       ข้าจะมีรางวัลให้พวกเจ้าอย่างงาม"  
อีกด้านหนึ่งหย่งคังออกจากห้องหอมุ่งหน้าไปหาหญิงที่เขารัก   ใช้วิชาตัวเบาปีนหลังคาลอบมองดูจนได้้เห็นว่าเสวี่ยไป๋              แยกห้องนอนเพียงลำพัง  และยกให้นางแอ่นเหินลมผู้เป็นอาจารย์         นอนห้องเดียวกับซูเย่วน้องสาวบุญธรรมอีกห้องหนึ่ง          หย่งคังใช้ยาสลบชนิดควันเป่าลมให้อาจารย์และน้องสาวบุญธรรมของเสวี่ยไป๋สลบ       เพราะไม่ต้องการให้ทั้งสองคนรบกวนเขากับเสวี่ยไป๋  แล้วจึงลอบเข้าไปหาเสวี่ยไป๋           หย่งคังคว้าร่างบางของเสวี่ยไป๋โดยไม่ทันตั้งตัว   กอดรัดแน่น           เสวี่ยไป๋ออกแรงทุบตีดิ้นไปมา  
"ไป๋เอ๋อ...ข้าคิดถึงเจ้า           ข้าต้องเข้าพิธีอภิเษกกับหญิงที่ตัวเองไม่ได้รัก ทั้งที่ในหัวใจของข้ามีเพียงเจ้า  ให้ข้าอยู่กับเจ้าคืนนี้ได้หรือไม่"                 หย่งคังโอดครวญด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา  'ท่านกล่าวอะไรออกมาน่ะ รู้ตัวหรือไม่ มีอย่างหรือชุดเจ้าบ่าวยังอยู่     แต่กลับทิ้งเจ้าสาวของตัวเองมาหาหญิงอีกคน หัวใจของท่านทำด้วยอะไร'                  " แล้วหัวใจของเจ้าล่ะทำด้วยอะไร  ทำไมถึงได้ใจร้ายกับข้านัก"       เสวี่ยไป๋ไม่ยอมอ่อนข้อ  ส่งเสียงในใจขับไล่ 'ไม่ว่าท่านจะรักนางหรือไม่    แต่ในเมื่อท่านเข้าพิธีแต่งงานกับนาง   ก็ควรให้เกียรติฝ่ายหญิง'       เสวี่ยไป๋ฉุดดึงร่างของหย่งคังออกไปจากบ้าน   เมื่อนางยืนกรานแข็งขันขับไล่   หย่งคังจึงจำต้องกลับไปอย่างคอตก      เสวี่ยไป๋เดินกลับบ้านด้วยความตั้งใจ    ว่าจะต้องพาอาจารย์และน้องสาวบุญธรรมออกเดินทางไปจากที่นี่ในวันรุ่งขึ้นทันที      หารู้ไม่ว่าในระหว่างที่นางออกจากบ้านมากับหย่งคังทหารที่ได้รับคำสั่งจากเหม่ยลี่   ก็ลงมือบุกเข้ามาในบ้าน และลงมือจัดการสังหารนางแอ่นเหินลมกับซูเย่ว         ที่นอนสลบไสลด้วยฤิทธิ์ยาสลบอย่างไม่รู้ตัวอย่างง่ายดาย               พร้อมกับทิ้งจดหมายข่มขู่ของเหม่ยลี่ไว้         เมื่อเสวี่ยไป๋กลับมาถึงบ้าน      ก็ต้องพบกับบ้านที่ถูกพังทำลายจนได้รับความเสียหาย    สังหรณ์ใจนึกเป็นห่วงอาจารย์กับน้องสาวบุญธรรม  และเมื่อเข้ามาในห้องก็ต้องถึงกับทรุดร่างลงอย่างหมดแรง       เมื่อพบว่าร่างของอาจารย์กับน้องสาวบุญธรรมถูกสังหารอย่างเหี้ยมโหดภายในห้องนอน          บนโต๊ะพบจดหมายฉบับหนึ่งมีข้อความ       
"นี่คือโทษของหญิงใบ้แพศยาที่กล้าแย่งสามีของชาวบ้านอย่างเจ้า  ครั้งนี้เจ้าต้องเสียชีวิตคนสำคัญของเจ้า  ครั้งหน้าจะเป็นชีวิตของเจ้า"           เสวี่ยไป๋กำจดหมายไว้แน่นด้วยแรงแค้นอย่างสุดหัวใจ           นางรับรู้ได้ทันทีว่าเป็นฝีมือของใคร             นางกล้ำกลืนความเสียใจและแปรเปลี่ยนมาเป็นพลังในการล้างแค้น    
'เจ้าหญิงเหม่ยลี่    ในฐานะที่เป็นหญิงด้วยกันข้ารู้สึกเห็นใจและสงสารท่านที่ต้องมารักบุรุษไร้หัวใจเห็นแก่ตัวคนหนึ่ง       แต่การที่ท่านตาบอดเพราะความรักจนมาทำร้ายคนที่ข้ารัก      แทนที่ท่านจะโกรธแค้นบุรุษเห็นแก่ตัวที่ทำร้ายจิตใจท่านแต่กลับมาโทษข้า                เดิมทีข้าคิดที่จะคืนชายผู้นั้นให้ท่านและยอมจากไป                    แต่ในเมื่อท่านกล้าสังหารอาจารย์และน้องสาวบุญธรรมของข้า        ข้าจะให้ท่านเจ็บปวดจนหัวใจแตกสลาย แม้ว่าข้าจะไม่เคยมีใจรักให้กับเจ้าชายไร้หัวใจ    ชั่วช้า    เห็นแก่ตัวคนนั้น   แต่ข้าจะใช้เขาเป็นเครื่องมือในการทำลายท่าน                      ให้เจ็บปวดอย่างตายทั้งเป็น            และมอบความสิ้นหวังที่ไม่มีสิ้นสุดแก่ท่าน มันคงไม่มีอะไรจะเจ็บปวดมากกว่า การโดนคนที่ตัวเองรักเกลียดชังทำร้ายหัวใจ        และต้องเห็นคนที่ตัวเองรักมอบรักให้คนอื่น                 ท่านจะต้องถูกทำลายด้วยมือของบุรุษที่ท่านรัก         จึงจะสาสมกับความแค้นของข้า'