ทะเลเลือดแห่งความทรงจำ

"อาา ใต้น้ำนี่มันสุดยอดไปเลยนะ ว่าแต่.....คนพวกนั้นมุงดูอะไรน่ะ"ฉันโผล่ขึ้นมาจากน้ำพร้อมแล้วเดินขึ้นไป ดูว่าเกิดอะไรขึ้น เดินเข้าไปใกล้จนเห็นได้ว่า เป็นเวทีที่มีผู้ชายผมสีม่วงพร้อมกับชายแก่ที่ยืนอยู่ข้างๆ และมีรถเข็นอยู่ข้างๆ
"เชิญครับๆๆๆ เพราะ ชาวบ้านทั้งหลายถูกน้ำท่วมกัน พวกเราจึงมาบริจาคไม้และเครื่องมือต่างๆ เพื่อที่ถูกคนจะได้ใช้ซ้อมแซมบ้านเมือง และเพื่อเป็นการทำให้บ้านเมืองดีมากขึ้น พวกเราจึงจะจัดเก็บค่าภาษีเพิ่มขึ้นอีกสามเท่าตัว!!!!!!!!"ผู้ชายผมสีม่วงประกาศ ก่อนที่ทุกคนจะกรูกันเข้าไปหยิบไม้และสิ่งของต่างๆเพื่อนำไปซ้อมแซมบ้านเมือง
"อะไรกันเนีย แบบนี้มันเชิงซ้ำเติมมากกว่าช่วยนะ แต่ช่างเถอะ พูดไปคงไม่มีใครฟังกรอก ไปดีกว่า" ฉันรีบเดินออกไป เพราะกลัวว่าจะถูกเรียก จึงเอาแต่ก้มหน้าจนไม่ได้มองและก็เดินไปชนกับคนอื่นเข้าจนได้
"ขะ....ขอโทษคะ ฉันไม่ทันระวังก็เลย...."ฉันรีบขอโทษออกไป ก่อนที่ชายคนนั้นจะดึงฮูดที่สวมอยู่ออก และคนๆนั้นคือ คนที่ลักพาตัวฉันมานี่
"เจอจนได้นะ" ชายคนนั้นพูดออกมา    ส่วนฉันก็รีบวิ่งเลย
"ทำไงดีเนีย ฉันไม่อยากถูกลักพาตัวไปอีกรอบนะ"ฉันพูดพร้อมกับหันไปมองหมอนั้นก็ยังวิ่งตามมาอยู่ 
"นี่เธอจับมือฉันไว้แล้วรีบขึ้นมาเร็ว"มีรถม้าคันหนึ่งคับผ่านมาพอดีและผู้ชายคนที่อยู่ในรถม้านั้นก็ยื่นมือมา ช่วยฉันให้ขึ้นรถม้าขันนั้นไปได้