Adventures of a New World : การผจญภัยของโลกใหม่

               ฉันที่ได้แต่มองตามคุณรู้บี้ที่โดนเหวี่ยงออกไปไกลจนมองไม่เห็น ฉันกำลังเผชิญหน้าอยู่กับเยติที่อยู่เบื้องหน้าตอนนี้ต้องพึ่งตัวเองเท่านั้น
     "จงฟาดฟันธันเดอร์โวลด์"
สายฟ้าตกลงมาจากข้างบนซ็อตเยติจนมันแข็งทื่อไป มันเริ่มขยับอีกครั้งและใช้มือปัดขนของมันที่ตอนนี้ตั้งชี้ฟูยังกับขนหมี ฉันเห็นว่ามันแทบจะไม่ได้ผลจึงเริ่มร่ายบทต่อไป
"จงออกมาหอกวารี"
ฉันใช้หอกน้ำเคลือบสายฟ้าพุ่งไปโจมตีเยติอย่างต่อเนื่อง ผลที่ได้คือมันแค่หยุดนิ่งเป็นระยะๆก่อนเริ่มเคลื่อนไหวต่อ
"กงล้ออัสนียบาต"
สายฟ้าแล่นไปที่ตัวของเยติอีกครั้งแต่ก็แค่ทำให้มันขยับตัวไปไหนไม่ได้
     "เปลวไฟบัลลัยกันต์"
วงแหวนเวทที่แสดงอยู่บนพื้นก่อให้เกิดไฟที่ทะลักจากข้างล่างมาแผดเผาร่างกายของเยติจนไหม้เกลียม แต่ถึงอย่างนั้นมันกลับไม่สะทกสะท้านอะไรเลย ฉันเริ่มคิดว่าเยตินั้นเป็นเผ่าอะไรกันแน่ ธาตุที่มันแพ้คืออะไร สมองเริ่มใช้งานหนักจนไม่ได้สังเกตเห็นมือที่กำลังจะฟาดลงมาใส่ตัว
     'แย่แล้ว !'
ปึก
ก้อนน้ำแข็งยักษ์ที่ไม่รู้ว่าลอยมาจากไหนกระแทกเข้าที่ใบหน้าของเยติอย่างแรง ร่างของมันล้มลงกับพื้นจนเกิดการสั่นสะเทือนบริเวณรอบๆมีเลือดสีแดงติดอยู่บนหิมะและพื้นน้ำแข็ง ฉันเห็นดังนั้นจึงใช้เวทซ้ำอีกครั้ง
     "จงออกมาดาบอัศวินแห่งแสง"
ดาบยักษ์ที่ปลายของมันทับลงบนลำตัวของเยติจนทะลุไปอีกด้าน ร่างของมันลอยอยู่กลางอากาศและพอแสงหายไปก็แตะลงกับพื้นพอแตะลงได้ก็มีเสียงตะโกนดังมาจากอีกด้านหนึ่ง
ย๊ากกกกกกกก !!
     "กล้ามากนะที่ให้ฉันมีสภาพที่น่าทุเรศแบบนี้ !!"
คุณรูบี้ที่วิ่งกลับมาพร้อมกับเสื้อที่เลอะคราบอะไรซักอย่างมันสิ่งกลิ่นเหม็นออกมาเล็กน้อย เธอกระหน่ำหมัดและลูกเตะใส่ร่างของเยติจนขนมันร่วงหล่นเต็มพื้นเต็มไปหมด
ฉันต้องตกใจเมื่อเห็นมันค่อยๆขยับดันร่างตัวเองขึ้นมายืน ฉันแทบจะไม่เหลือพลังเวทแล้วถ้าเกิดต้องสู้อีกครั้งคง....
คุณรูบี้กระโจนเข้าไปตรงใบหน้าและที่มือของก็มีแสงสว่างสีฟ้าออกมา หมัดนั่นชกไปที่ใบหน้าของเยติจนมันบุบเข้าไปและร่างของมันก็ปลิวลอยไปกระแทกกับผลังจนเกิดรอยแตกร้าว ร่างของมันติดอยู่ในน้ำแข็งนั่นและแน่นิ่งไป
ฉันไม่อยากคิดเลยว่าหมัดนั่นจะแรงแค่ไหนถึงขนาดทำให้ตัวที่หนักแบบนั้นกระเด็นไปไกลหลายเมตรแถมหมัดนั่นกลับไม่มีแผลอะไรเลย
     'สุดยอด.... เขายังแข็งแกร่งขึ้นได้อีกหรอเนี่ย'
คุณรูบี้เดินเข้าไปใกล้เยติและกระโดดขึ้นไปยืนบริเวณท้องของเยตินั่น
     "หนอย! ไอ้ของแบบนี้มีไว้ทำไม ฉันจะกินให้หมดเลย !!"
ว่าแล้วคุณรูบี้ก็เริ่มกัดตัวของเยติแต่เขาก็คายออกมาเมื่อมันมีแค่ขน
     / ดึงขนมันออกมาก่อนสิ พวกมนุษย์นี่โง่จริงๆเลย /
     "ว่าไงนะ แล้วนายหายหัวไปอยู่ที่ไหนมาน่ะ"
     / ข้าก็ต้องรอดูสถานะการณ์อยู่ห่างๆอยู่แล้วสิ /
     "หนีเอาตัวรอดชัดๆ"
     / ข้าไม่เหมือนมนุษย์อย่างพวกเจ้าหรอกนะ /
ฉันหัวเราะออกมาและทุกอย่างก็ดับวูบไป...
********************************************************************************
               ฉันแบกร่างของไอริสออกมาจากห้องของบอสและนั่งพักอยู่ตรงนั้นเพื่อที่จะถอนขนของเจ้าขนดกนี่ออก แต่นั่นก็ทำให้เสียเวลาพอสมควรเลยล่ะเพราะขนของมันทั้งหนาทั้งยาว ดึงยังไงก็ไม่หมดซักที แต่พอเห็นร่างจริงๆของมันก็รู้เลยว่าขนที่ยาวและหนาของมันคอยปกป้องร่างกายที่อ่อนนุ่มเอาไว้ ส่วนแขน ขา และหัว เจ้าโคลด์ดันกินซะเรียบก็เลยเหลือแค่ส่วนลำตัวเท่านั้น
ฉันเดินหาไม้เพื่อรวบรวมมาจุดไฟ แต่เพราะไม่อยากกวนเวลานอนของไอริสเพราะเธอเองก็สู้มาตั้งแต่ชั้นที่ 1 – 150 คงจะเสียเวทไปมากก็เลยเผลอหลับไป ฉันจึงจำเป็นต้องใช้เวทมือเพื่อปั่นไม้ได้นำวิชาลูกเสือมาใช้เลยล่ะ ถึงจะกินเวลาไปมากแต่ก็ได้ไฟมาย่างเจ้านี่แล้ว
รสชาติของอาหารค่ำคืนนี้ช่างวิเศษชะจริง แต่ที่น่ารำคาญจนทำลายบรรยากาศก็คงเป็นเจ้ามังกรนี่แหละ เอาแต่บ่นและวิจารณ์รสชาติอาหารตลอดเวลาว่าไม่อร่อยบ้างล่ะ มนุษย์กินของแบบนี้ได้ยังไงบ้างล่ะ มังกรกินแต่เนื้อดิบก็เลยไม่เหมือนพวกมนุษย์ ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันที่ทานแต่เนื้อดิบๆขอกินอาหารที่มันเหมือนคนทั่วไปสักวันก็ยังดี
ดวงจันทร์ส่องแสงสวยงามจนแทบไม่อยากละสายตาจากมันเลย ฉันทานเนื้อที่ได้มาและตรวจสอบจากการ์ดของฉันสัญลักษณ์ผลึกน้ำแข็งสีเหลืองอยู่ข้างๆถ้ำสีแดงแต่ต่ำลงมาหน่อย ฉันตรวจดูทักษะที่มี ณ ปัจจุบัน
- ขโมย
- อัญเชิญ
- ต้านทานความหนาวเย็น
- Counter
- ฟื้นฟูขั้นสูง
- พละกำลังช้างสาร
     "ได้ทักษะใหม่ด้วยล่ะ มิน่าล่ะยกเจ้านี่ออกมาได้สบายๆเลย"
     / หนวกหูน่าคนจะหลับจะนอน /
ฉันหันไปมองทั้งสองที่กำลังนอนกันอยู่เลยตัดสินใจเดินเข้าไปในดันเจี้ยนอีกครั้งเพื่อไปฝึกพิเศษและฝึกใช้พลังที่ได้รับมา เผลอๆหาอาวุธได้ด้วย ฉันเดินเข้าไปข้างในก็พบว่าตัวเองอยู่ข้างในน้ำแข็งที่ไม่มีทางไปต่อ
     ' ออกมาแล้วกลับเข้าไปไม่ได้หรอเนี่ย....? '
ฉันตัดสินใจเข้าไปในป่าแทนและเพื่อไม่ให้มันส่งเสียงดังรบกวนไอริสเลยออกไปไกลเป็นพิเศษ
     "ก่อนอื่นต้องทำอะไรซักอย่างกับชุดนี่"