Adventures of a New World : การผจญภัยของโลกใหม่

[ขอเปลี่ยนอะไรเล็กๆน้อยกับคำพูดของโคลด์ขอใส่เป็น /คำพูด/ <---- แบบนี้แทน]
 
ท่ามกลางหิมะสีขาวอันหนาวเย็นยังมีนักเดินทางอยู่หนึ่งคนที่กำลังเดินอยู่ท่ามกลางความหนาวเย็น
     "เจอเมืองแล้ว"
ฉันรีบวิ่งไปที่กำแพงขนาดใหญ่ที่มีทหารยืนอยู่บนนั้น ข้างๆมีประตูซึ่งเป็นทางเข้าไปในเมือง ฉันเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าทหารคนหนึ่ง
     "พึ่งเคยมาสินะ ขอการ์ดด้วย"
เขายื่นมือมาทางฉันและรับการ์ดของฉันไป
     "นี่เธอ...เคลียดันถ้ำมาแล้วหรอ ?!"
เขามีอาการตกใจอย่างเห็นได้ชัด หมอนี่คงเห็นสัญลักษณ์ที่อยู่บนหน้าการ์ดล่ะมั้ง
     "ก็....นะ"
เขานำการ์ดของฉันไปแตะที่กำแพงและส่งมันคืนมาให้ฉัน     "ท่าทางของนั่นจะหนักนะ ลองเอาไปขายที่ตึก Star Tower ดูสิ"
     "ขอบคุณมากค่ะ"
ฉันเดินเข้ามาในเมืองก็มีคนดูเป็นระยะๆนั่นคงเป็นเพราะของที่ฉันแบกอยู่มันสะดุดตาเกินไปละนะ ซักพักก็เจอกับตึกที่โดดเด่นมีป้ายขนาดใหญ่เขียนว่า Star Tower ฉันเดินเข้าไปในตึกนั่นข้างในเป็นเหมือนห้องล็อบบี้ธรรมดาทั่วไป ตรงโต๊ะมีผู้หญิงคนวัยกลางคนนั่งอยู่
     "ยินดีต้อนรับค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ"
เธอพูดทักทายฉันด้วยรอยยิ้ม
     "ฉันอยากเอาหมอนี่มาขายน่ะ"
ฉันชี้นิ้วไปที่โคลด์
     "ทางเราไม่รับสัตว์อัญเชิญค่ะ"
     "ไม่มีราคาสินะ"
     /เสียมารยาทเกินไปแล้ว/
ฉันหัวเราะเล็กน้อยก่อนจะเริ่มเข้าประเด็น
     "อยากขายเจ้านี่น่ะ"
ฉันยกของที่แบกมาตั้งแต่ตอนแรกลงบนพื้น เธอมองดูมันและวิเคราะห์อะไรบางอย่าง
     "ของดีเลยนะเนี่ย ราคาเท่านี้พอไหมคะ"
เธอยื่นลูกคิดออกมาให้ฉันดูมันคือราคาประมาณ 50,000 เหรียญ และฉันไม่รู้ว่ามันมากหรือน้อยด้วยสิ
     "ตกล-"
     "อย่าดีกว่าค่ะ ของระดับนี้ได้ราคาแค่นี้มันโกงกันเกินไป"
เด็กผู้หญิงผมสีขาวตาสีฟ้าที่มาชิงตอบแทนฉันช่างดูคุ้นหน้าคุ้นตาจริงๆ
     "นี่เธอ...."
ก่อนหน้านี้
     "เมื่อไหร่จะถึงเนี่ย"
ฉันเดินอยู่กลางหิมะที่กำลังพัดอย่างบ้าคลั่ง สายตาของฉันไปสะดุดอยู่ตรงผ้าที่กองอยู่บนพื้นเบื้องหน้า ฉันเดินเข้าไปดูก็พบว่าเป็นคนที่นอนสลบอยู่แถมยังเป็นผู้หญิงที่ดูท่าทางอายุรุ่นราวคราวเดียวกับฉันอีกด้วย ฉันยกร่างฉันเธอขึ้นมาและแบกเธอไปพร้อมกับความหนักที่เพิ่มขึ้น ไม่นานพายุก็เริ่มสงบลงและเธอคนนั้นก็ตื่นขึ้นมา
     "ไม่เป็นไรนะ"
     "คุณเป็นใครคะ"
     "ฉันเห็นเธอนอนอยู่กลางหิมะน่ะก็เลย..."
     "ขอบคุณมากค่ะ ที่จริงไม่ต้องช่วยฉันก็ได้นะคะฉันใช้เวทแปลสภาพอุณหภูมิในร่างกายแล้วน่ะค่ะ ว่าแต่คุณไม่หนาวบ้างหรอ"
     /ไม่เป็นไรหรอกเห็นอย่างนี้ยัยนี่ก็มีเวทดูดซับความโง่อยู่นะ/
     "ฉันคิดว่านายเงียบอยู่เหมือนเดิมนั่นแหละดีแล้ว"
     "ว้าว นั่นสัตว์อัญเชิญหรอคะ น่ารักจัง"
     "ฉันต้องไปแล้วล่ะ อยากเดินทางไวๆน่ะ"
     "งั้นหรอคะ ขอบคุณที่ช่วยฉันเอาไว้ค่ะ หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะคะ"
ฉันไม่ได้ตอบอะไรไปเพียงแค่ยิ้มส่งไปให้
กลับมา ณ ปัจจุบัน
     "มาทางนี้สิคะ ฉันมีร้านดีๆอยากจะแนะนำ"
เธอดึงแขนของฉันออกไปจากตึกและเข้าไปปในซอกตึกซอกบ้านลัดเลาะไปเรื่อยๆจนมึนไปหมด สุดท้ายก็มาลงเอยที่หน้าบ้านเก่าๆที่มีป้ายเขียนไว้ว่า The Magic Shop ประตูค่อยๆเปิดอ้าออก ข้างในเป็นห้องว่างๆมืดๆที่ไม่มีอะไรเลย ตรงกลางมีพรมสีแดงเด่นสะดุดตาอยู่ตรงพื้นและบนพรมนั่นมีหญิงชราใส่เสื้อคลุมสีดำทั้งตัวจนมองแทบไม่เห็น
     "มีลูกค้ามาค่ะ คุณย่า"
หญิงชราค่อยๆมองมาที่ฉัน
     "ของที่อยู่ข้างหลังนั่น....ของหายากเลยนี่นา"
     "เขาช่วยหนูเอาไว้ค่ะ"
     "งั้นรึ... 300,000 เหรียญคงพอนะ"
     "ตกลง"
     /นี่เจ้าจะตกลงอะไรง่ายเกินไปแล้ว/
     "จริงสิ ! ฉันอยากได้กระเป๋าสำหรับใส่สิ่งของน่ะ เอาแบบที่ใส่ได้ไม่จำกัดเลยนะ"
     "มันแพงนะเจ้าจะซื้อจริงหรอ"
     "เท่าไหร่ล่ะ"
     "1,000,000 เหรียญ"
     "หา ?! ทำไมมันแพงอย่างนั้นล่ะ !!"
     /นี่มันร้านต้มตุ๋นหรือเปล่าเนี่ย/
     "ฮิฮิฮิ ข้าขอรับไปแค่ 300,000 เหรียญก็แล้วกัน ส่วนที่เหลือเอาเป็นค่าจ้างเพื่อปกป้องหลานสาวข้าก็แล้วกัน"
     "คุณย่า ?!"
     "ตกลง !"
     "....ดวงตาของเจ้า...ช่างน่าคิดถึงจริงๆ"
     "จะว่าไปแล้วตาของคุณสวยมากเลยนะคะ"
     "งะ งั้นหรอ...."
ฉันไม่ได้พูอะไรออกไปเพียงแค่มองไปทางคุณยายคนนั้นเท่านั้น
               สุดท้ายก็ได้เพื่อนร่วมเดินทางมาหนึ่งคนและตอนนี้เรากำลังยืนอยู่หน้าประตูทางออกของเมือง แถมโดนล้อมหน้าหลังแล้วด้วย คนทั้ง 8 ที่กำลังล้อมรอบพวกเราอยู่เห็นได้ชัดเลยว่าเป็นศัตรู ฉันตั้งท่าต่อสู้แต่เธอหยุดฉันเอาไว้
     "อย่าดีกว่าค่ะ แบบนี้จะเสียเวลาเปล่าๆ ก้าวพริบตา "
ฉันที่เมื่อกี้ยังอยู่หน้าประตูกลับมาอยู่กลางป่าซะแล้ว พอหันหลังกลับไปมอองก็เห็นเมืองที่พึ่งจากมา
     "สุดยอด..."
     "ยังไม่ได้แนะนำตัวกันเลยฉันชื่อ ไอริส "
     "ฉันรูบี้ ฝากตัวด้วยนะ"
     /ข้าชื่อโคลด์/
 
***************************************************
     "ระวัง"
     "มันล้มแล้ว"
     "จัดการเลย"
เสียงตะโกนดังโหวกเหวกโวยวายขึ้นท่ามกลางกลุ่มควันมากมาย
     "ดีล่ะต่อไปเป็นชั้นที่ 100 แล้ว"
หัวหน้าอัศวินตะโกนขึ้นและพวกผู้กล้าก็ต่างยืนอยู่ตรงหน้าประตูสีทองบานยักษ์ พอคนทั้งหมดช่วยกันผลักประตุออกก็เจอกับห้องว่างธรรมดา และเมื่อพวกเขาเดินไปเรื่อยๆก็เจอกับทางออกของถ้ำ
     "เคลียแล้ว !!"
     "เย้  เย้ เย้!"
     "ไปฉลองกันเลย !!"
ณ เมืองแห่งน้ำหิมะในตึก Star Tower มีผู้กล้ามากมายเลี้ยงฉลองกันอยู่ด้านในพร้อมเสียงคุยโวของแบลซที่ดังขึ้นและรอบๆเมืองก็มีผู้กล้าเดินก็เต็มไปหมด แต่ยังมีคนสองคนที่กำลังนั่งอยู่ทางหลังเมือง
"โธ่เว้ย ! ปล่อยให้หนีไปจนได้"
"เจ้าสองคนนั้นน่ะได้ข่าวว่าจะไปดันเจี้ยนต่อไปล่ะ"
เสียงซุบซิบดังขึ้นข้างหลังเอเลนกับพีบี
     "ชิ ! อุส่าคิดว่าจะได้ของดีๆซะแล้วสิ"
     "ไปกันเหอะ"
คนกลุ่มนั้นเดินเข้าไปในเมือง
     "อาจจะเป็นรูบี้ก็ได้นะ"
ฉันมองเพื่อนที่กำลังมองดวงจันทร์อยู่
     "ขอให้...เป็นอย่างนั้นด้วยเถอะ"
ฉันนั่งจ้องดูดวงจันทร์ที่มีหิมะเป็นภาพประกอบ
     "รูบี้เองก็คงกำลังมองมันอยู่สินะ"
     "รู้จักยัยหนูนั่นด้วยหรอ"
เสียงแหบๆของผู้หญิงดังมาจากด้านหลังของฉัน เธอเป็นหญิงชราที่ดูน่านับถือมากเลย
     "รู้สิ...หลานสาวของฉันเองก็พึ่งออกไปพร้อมกับยัยหนูนั่นเมื่อเช้านี้น่ะ"
     "ดีจังเลยนะ"
พีบียิ้มมาให้ฉัน ฉันเพียงแค่พยักหน้ารับเท่านั้น น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ไม่อยู่มันกำลังไหลออกมาด้วยความดีใจ
     "ยังไม่ตายสินะรูบี้"