รักลึกลับ เจ้าบ้าหน้าตายกับผู้ชายงี่เง่า

6:30 am ณ วัดที่บ้านโดเมกิ ( ที่ไหนถามเอานะ )
วันนี้ก็อากาดดีเหมือนเคย และผมก็ออกมากวาดหน้าบ้าน(วัด!??) เหมือนอย่างเคย แต่.....
ผมก็เหันเขาอีกแล้ว 'คนงี่เง่า' ที่มายืนโหวกเหวกหน้าบ้าน(วัดนะ)เขา
ทั้งวันนี้แล้วก็เมื่อวานด้วย บางทีผมอาจจะทำบุนมาน้อย แต่เอะ ผมอยู่วัดน่าจะมากกว่าชาวบ้านเขาชิ
แต่ยังไงผมก็ยังทำเปันไม่สนใจ ทั้งๆที่อยากเอาไม้ฟาดหัวแค่ไหนก็เถอะ
ก็ดูชิ อย่างกับคุณหนูยังไงยังงั้น
ผิวก็ขาวชีดเหมือนวันๆไม่ได้โดนแดด ไหนจะเสื้อผ้าที่สะอาดสะอ้านอย่างกับไม่เคยโดนสี่งสกปรก
ไหนจะเสียงโวยวายนี้อีก คงเปันคุณหนูเอาแต่ใจ ถืงจะขัดกับท่าทีพิลึกของหมอนั่น ก็เถอะนะ
เอาเปันว่า ไม่ไปยุ่งด้วยจะดีที่สุด
" เอายังไงดีละ จะกับไปเอาก็กลัวว่าจะโดนลากไปทำอะไรอีกก็ไม่รู้ "
ถืงผมทำเปันไม่สนใจแต่ก็ได้ยินทุกคำที่เขาพูดออกมา ดูท่ากำลังมีเรื่องกลุ้มใจมากละมั้งนะ
" แต่ถ้าไม่ไปเอานาฬิกาละก็ .........ต้องทำยังไงละเนี่ย!!!!" เสียงดังขนาดนี้คงใช่
"เอาไว้ตอนกับจากโรงเรียนแล้วกัน" เหมือนหมอนั่นจะตัดสินใจได้แล้วก็เดีนกับไป
ส่วนผมก็กวาดใบไม้จนเสรัจ แล้วก็ไปโรงเรียน
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ณ โรงเรียน
โรงเรียนก็ยงคงวุ้นวายเหมือนทุกวัน และ ผมก็ยังต้องทำงานทุกวัน ไม่ใช่ว่าผมทำงานพิเศษที่โรงเรียน
................แต่ว่าผมเปันกรรมการ นักเรียน..............
นั่นหมายความว่า ผมต้องเปันส่วนหนื่งที่ต้องตั้งใจทำงานอย่างหนักเพื่อโรงเรียนแห่งนี้
แต่ถืงผมจะตั้งใจทำงานขนาดไหน ก็ไม่ได้หมายความว่าผมชอบงานนี้
ผมมาเปันกรรมการนักเรียนเพราะอาจารเปันคนบอกมา
ถ้าเลือกได้ผมอยากจะลาออกมาจากที่นั่นแล้วมาทุ่มเทให้ชมรมยิงทะนูมากขื้น
เพราะทำอย่างนั้นไม่ได้ ก็เลยต้องก้มหน้าทำงาน และวันนี้ก็มีปะชุมงานกิลาด้วย
" กลี๊งงงง "
และแล้วเสียงอ๊อดก็ดังขื้น หมายความว่าการปะชุมเสรัจแล้ว แต่ยังไม่ได้ตามที่ต้องการมากนัก
บางทีตอนเลิกเรียนอาจจะต้องประชุมต่อ แต่ตอนนี้หิวแล้ว ไปหาอะไรกินแล้วกัน
ผมชอบออกมากินอาหานโดยกานออกทางบันไดหลัง พอถืงชั้นล่างแล้วค่อยเดีนไปโรงอาหาร
แต่รู้สึกว่าวันนี้จะมีแขกไม่ได้รับเชีณมานั่งขวางทางชะแล้วชิ
..........มาทำอะไร........... ชื่งผมก็ได้คำตอบเมื่อเลี่มเข้าใกล้เขา
ผมว่าคงกำลังกินเข้าอยู่ แต่ไม่เหันมันพ่องเลย สงสัยเพี่งกินมั้งแต่
"เฮ้ย! หลบไปหน่อย " มันก็ไม่ได้ขวางทางผมขนาดนั้นหรอก พอดีเดีนลงมาจนเหันหน้านั่นแหละ
ชัดเลย 'เจ้างี่เง่า' อาจจะเพราะหงุดหงิดจากห้องประชุมก็ได้ แต่ว่า......" อะ!? นายจะทำอะไรนะ!!!! "
ถืงกับสะดุ้งเลยแหะ แต่หางเสียงนี่ห้วน และยังจะดังไปไหน แต่ผมก็ตอบละนะ
" ฉันจะลงข้างล่าง นายขวางทางคนอื่น" ดูหมอนั่นจะโมโหที่เถียงไม่ชะนะชินะเนี่ย ....." ก็มันผิดหรือไง!??"
คนพูดไม่รู้เรื่อง ช่างเถอะ ผมหิวมากแล้วก็เลยไม่ได้ต่อปากต่อคำ
บางที่ผมอาจจะต้อง 'เฝ้าดู' หมอนี่ชักหน่อยดูท่าจะเจอบัณหาหนัก
บางที่อาจจะทำเรื่องโง่ๆก็ได้ ยิ่งเปันคนงี่เง่าแบบนี้อยู่ด้วย ดูต่ออีกหน่อยแล้วกัน