รักลึกลับ เจ้าบ้าหน้าตายกับผู้ชายงี่เง่า

17:30 ณ วัดของโดเมกิ (เมื่อวานที่โดเมกิพูดถืง)

วันนี้ก็เหนื่อยเหมือนเดีม หลังจากกับจากโรงเรียนก็มาช่วยงานที่บ้าน

หรือก็คือวัดนั่นละ แต่วันนี้ไม่มีงานใหย่อะไร

ผมเลยได้รับหน้าที่ให้ไปกวาดเดี่นวัด ชื่งก็ไม่ใช่งานหนักอะไร

แต่วันนี้ผมก็ได้เจออะไรที่แปลกกว่าทุกวัน

นั่นก็คือผู้ชายคนหนื่งเท่านั้นเอง

หมอนั่นไม่ได้มีเสน่าอะไรขนาดต้องหันกับมาดู

ไม่ได้เปันเพราะใส่เคื่องแบบนักเรียนที่บ่งบอกว่าเรียนที่เดียวกัน

ยี่งไม่ใช่ว่าเหันคนรู้จัก ถ้าเปันอย่างนั้นผมก็ทักไปนานแล้ว

แต่เปันเพราะหมอนั่นเดีนเร็วมาก และยังพูดพืมพำอะไรคนเดียวมาตั้งแต่ผมเหันเขาแล้ว

แล้วยังส่งเสียงดังมาถืงนี่

ถ้าหมอนั่นส่งเสียงหนวกหู ผมคงเอาไม้กวาดฟาดหัวละมั้ง

แล้วเดีนเร็วยังงั้นเดี่วยก็ล้มหรอก

"โอ้ย!!" นั่นไงละ แต่ผมไม่ช่วยหรอกนะ ล้มเองได้ก็ต้องลุกเองได้ชิ

" แล้วจะเอายังไงดีละเนี่ย ถ้าไปทำงานให้ก็อาจจะโดนโกหกก็ได้"

พอล้มลงเสรัจก็ได้ยินเสียงมาเลย

ชัดด้วยก็เล่นล้มตรงฝั่งตรงข้ามกับวัดเลยนิ

" แต่ถ้าไม่ไปแล้วนาฬิกาเราละ เฮ้อ จะทำยังไงดีละเนี่ย!!!!"

ให้ตายเถอะน่ารำคาณชะมัด แล้วจะทำยังไงดีละ เอาไม้ฟาดหัวดีมะจะได้หยุดพูด

" ช่างเถอะ วันนี้วันเกีดผู้ดูแล กับไปทำเค้กดีกว่า". แล้วก็ลุกขื้นเดีนต่อ

อะ ไรกันละที่นี้ เปี่ยนไปเปี่ยนมาจนงงหมดแล้ว

ตอนแรกมาก็ บ่น้เอา บ่นเอา อย่างกับเรื่องใหย่ แล้วลุกขื้นเดีนต่อ พ้อมยี้มน้อยอีก

หมอนี่ 'งี่เง่า' ชะมัด