รักลึกลับ เจ้าบ้าหน้าตายกับผู้ชายงี่เง่า

6:30 am ณ วัดที่บ้านโดเมกิ ( ที่ไหนถามเอานะ )

วันนี้ก็อากาดดีเหมือนเคย และผมก็ออกมากวาดหน้าบ้าน(วัด!??) เหมือนอย่างเคย แต่.....

ผมก็เหันเขาอีกแล้ว 'คนงี่เง่า' ที่มายืนโหวกเหวกหน้าบ้าน(วัดนะ)เขา

ทั้งวันนี้แล้วก็เมื่อวานด้วย บางทีผมอาจจะทำบุนมาน้อย แต่เอะ ผมอยู่วัดน่าจะมากกว่าชาวบ้านเขาชิ

แต่ยังไงผมก็ยังทำเปันไม่สนใจ ทั้งๆที่อยากเอาไม้ฟาดหัวแค่ไหนก็เถอะ

ก็ดูชิ อย่างกับคุณหนูยังไงยังงั้น

ผิวก็ขาวชีดเหมือนวันๆไม่ได้โดนแดด ไหนจะเสื้อผ้าที่สะอาดสะอ้านอย่างกับไม่เคยโดนสี่งสกปรก

ไหนจะเสียงโวยวายนี้อีก คงเปันคุณหนูเอาแต่ใจ ถืงจะขัดกับท่าทีพิลึกของหมอนั่น ก็เถอะนะ

เอาเปันว่า ไม่ไปยุ่งด้วยจะดีที่สุด

" เอายังไงดีละ จะกับไปเอาก็กลัวว่าจะโดนลากไปทำอะไรอีกก็ไม่รู้ "

ถืงผมทำเปันไม่สนใจแต่ก็ได้ยินทุกคำที่เขาพูดออกมา ดูท่ากำลังมีเรื่องกลุ้มใจมากละมั้งนะ

" แต่ถ้าไม่ไปเอานาฬิกาละก็ .........ต้องทำยังไงละเนี่ย!!!!" เสียงดังขนาดนี้คงใช่

"เอาไว้ตอนกับจากโรงเรียนแล้วกัน" เหมือนหมอนั่นจะตัดสินใจได้แล้วก็เดีนกับไป

ส่วนผมก็กวาดใบไม้จนเสรัจ แล้วก็ไปโรงเรียน

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ณ โรงเรียน

โรงเรียนก็ยงคงวุ้นวายเหมือนทุกวัน และ ผมก็ยังต้องทำงานทุกวัน ไม่ใช่ว่าผมทำงานพิเศษที่โรงเรียน

................แต่ว่าผมเปันกรรมการ นักเรียน..............

นั่นหมายความว่า ผมต้องเปันส่วนหนื่งที่ต้องตั้งใจทำงานอย่างหนักเพื่อโรงเรียนแห่งนี้

แต่ถืงผมจะตั้งใจทำงานขนาดไหน ก็ไม่ได้หมายความว่าผมชอบงานนี้

ผมมาเปันกรรมการนักเรียนเพราะอาจารเปันคนบอกมา

ถ้าเลือกได้ผมอยากจะลาออกมาจากที่นั่นแล้วมาทุ่มเทให้ชมรมยิงทะนูมากขื้น

เพราะทำอย่างนั้นไม่ได้ ก็เลยต้องก้มหน้าทำงาน และวันนี้ก็มีปะชุมงานกิลาด้วย

" กลี๊งงงง "

และแล้วเสียงอ๊อดก็ดังขื้น หมายความว่าการปะชุมเสรัจแล้ว แต่ยังไม่ได้ตามที่ต้องการมากนัก

บางทีตอนเลิกเรียนอาจจะต้องประชุมต่อ แต่ตอนนี้หิวแล้ว ไปหาอะไรกินแล้วกัน

ผมชอบออกมากินอาหานโดยกานออกทางบันไดหลัง พอถืงชั้นล่างแล้วค่อยเดีนไปโรงอาหาร

แต่รู้สึกว่าวันนี้จะมีแขกไม่ได้รับเชีณมานั่งขวางทางชะแล้วชิ

..........มาทำอะไร........... ชื่งผมก็ได้คำตอบเมื่อเลี่มเข้าใกล้เขา

ผมว่าคงกำลังกินเข้าอยู่ แต่ไม่เหันมันพ่องเลย สงสัยเพี่งกินมั้งแต่

"เฮ้ย! หลบไปหน่อย " มันก็ไม่ได้ขวางทางผมขนาดนั้นหรอก พอดีเดีนลงมาจนเหันหน้านั่นแหละ

ชัดเลย 'เจ้างี่เง่า' อาจจะเพราะหงุดหงิดจากห้องประชุมก็ได้ แต่ว่า......" อะ!? นายจะทำอะไรนะ!!!! "

ถืงกับสะดุ้งเลยแหะ แต่หางเสียงนี่ห้วน และยังจะดังไปไหน แต่ผมก็ตอบละนะ

" ฉันจะลงข้างล่าง นายขวางทางคนอื่น" ดูหมอนั่นจะโมโหที่เถียงไม่ชะนะชินะเนี่ย ....." ก็มันผิดหรือไง!??"

คนพูดไม่รู้เรื่อง ช่างเถอะ ผมหิวมากแล้วก็เลยไม่ได้ต่อปากต่อคำ

บางที่ผมอาจจะต้อง 'เฝ้าดู' หมอนี่ชักหน่อยดูท่าจะเจอบัณหาหนัก

บางที่อาจจะทำเรื่องโง่ๆก็ได้ ยิ่งเปันคนงี่เง่าแบบนี้อยู่ด้วย ดูต่ออีกหน่อยแล้วกัน