รักเเวมไพร์ยัยตัวเเสบ

7.2

เขียนโดย ดินสอสีดำ

วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.43 น.

  27 ตอน
  18 วิจารณ์
  26.18K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 มกราคม พ.ศ. 2559 19.03 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) ฝันร้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     ตอนเด็กสิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุขมาก

ที่สุดคือการได้อยู่กับเเม่ฉันถูกเลี้ยงให้

เหมือนเป็นเหมือนเเวมไพร์ ดื่มเลือดทุกวัน

จนกระทั่งวันหนึ่งฉันได้ฆ่าคนที่ฉันรักด้วย

ดื่มเลือดของเค้าเพราะฉันไม่ใช่เเวมไพร์

มันทำให้ฉันสับสนอยู่ในใจจนพลาดดูด

เลือดของเเม่ด้วยน้ำมือของตัวเองข่าวนี้

ทำให้คนที่อยู่รอบข้างฉันกลัวจนไม่กล้า

เข้าใกล้รวมถึงเพื่อนคนสำคัญเค้ารังเกียจ

ฉันมองฉันว่าเป็นปีศาสพอมาถึงโรงเรียน

ฉันก็ถูกเพื่อนๆล้อว่าเป็นปีศาสทุกวันที่ฉัน

ต้องอดทนกลับคำดูถูกพวกนั้นสุดท้ายคุณ

พ่อก็ตัดสินใจย้ายบ้านเพื่อเปลี่ยนสังคมให้กับ

ฉันเเต่นั้นมันกลับทำให้ฉันไม่ใช่คนเดิมฉันก้าว

ล้าวขึ้นเเล้วก็ใช้ชีวิตที่อยู่บนโลกไปวันๆ

สุดท้ายฉันก็ได้ให้สัญญากับตัวเองว่าฉันจะไม่

ดื่มเลือดตอนนี้เคี้ยวของฉันมันไม่มีอีกเเล้ว

จนทำให้ฉันกลายเป็นครึ่งเเวมไพร์

"ทุกคนรอฉันด้วย"

"ยัยปีศาส ปีศาส ปีศาส ปีศาส"

กรีด!!!!!!!ไม่ฉันไม่ใช่ปีศาส เฮ้อ ฝันไปเหรอเนี้ย

กี่โมงเเล้ว 05 : 02 น. 

ฟู่!!!! ถ้าความกลัวครอบงำฉันเหตการในอดีตจะโจมตีฉัน

ทำให้ฉันกลัวเเละอ่อนเเอมากขึ้นเพราะเเบบนี้ฉัน

ถึงเกรียจความรัก ส่วนเรื่องทไวน์เป็นเพราะหม่อนั้น

ตื้อฉันมากเกินไปฉันก็เลยคบไปวันๆ ที่ฉันเกรียดความรักเพราะ

มันหักหลังฉันพัดพลากทุกอย่าที่ฉันรักไปตอนนี้ฉันเหลือเเค่

คุณพ่อคนเดี่ยวเท่านั้นไม่มีใครอีกเเล้ว

ฉันหวังว่าสักวันฉันคงได้พบนายอีกนะ 'ภูมิ(ภู-มิ)'

ถึงเเม้ว่านายจะเกรียจฉันก็ตามเพราะนายคือเพื่อนที่ฉันเเอบรัก

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา