รักเเวมไพร์ยัยตัวเเสบ

7.2

เขียนโดย ดินสอสีดำ

วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.43 น.

  27 ตอน
  18 วิจารณ์
  26.16K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 มกราคม พ.ศ. 2559 19.03 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) งานเลี้งที่เเย่ที่สุด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     ถึงงานวันงานเลี้ยงให้ตายสิใส่ชุดนี้เเล้วสวย

จังอิอิชมตัวเองเเป๊ป ก๊อกๆๆๆๆๆๆ

"ขวัญเสร็จรึยังลูก"

"เสร็จเเล้วค่ะ"คุณใส่สูทสีดำเท่มากยกนิ้วให้เลย

งานนี้คนมาเยาะมาก อ้าวววจีเรียก็มาวันนี้ใส่ชุดสี

เเดงเเปรดดดเลย เธอเดินมาใกล้ๆฉันเเล้วก็พูดว่า

"คราวที่เเล้วฉันออมมือให้อย่างหลงตัวเองละ"

"ขอบคุณเเต่ทีหลังไม่ต้อง"ฉันเย้ยกลับเธอทำหน้า

ไม่พอใจเเล้วเดินหนีไปออมมืองั้นเหรอชิอวดเก่ง

ทไวน์ หมอนี่มางานด้วยเเต่ควงสาวอื่นมานี่ฉันเป็น

เเฟนนายนะ เราสองคนคบกันได้สองอาทิตย์เเล้ว

หมอนี่มีนิสัยเจ้าชูมาตามตื้อฉันอยู่นานสุดท้ายฉัน

ทนไม่ไหวเลยต้องตอบตกลงเป็นเเฟนกับเค้า

ได้เวลาจบเรื่องนี้สักที ฉันเดินไปใกล้ๆเค้าจากนั้น

เค้าก็รีบเเกะมือผู้หญิงคนนั้นออกทันที 

"มานี่หน่อยสิมีเรื่องจะคุยด้วย"เค้าพยักหน้าเเล้วเดิน

ตามฉันมาเอาตรงนี่เเหละไม่ค่อยมีคน

"มีอะไร้หรอขวัญถ้าเรื่องเมื่อกี้เธอเข้าใจผิดนะ"

"ฉันไม่สนเรื่องนั้นอยู่เเล้วฉันเเค่จะบอกว่า เราเลิกกัน "

"หมายความว่าไง"

"ก็อย่างที่พูดไป เข้าใจตรงกันนะ โชคดี"ฉันเน้นคำหลัง

เเล้วเดินเข้ามาในงานคุณกวักมือเรียก

"นี่มิ่งขวัญลูกสาวของผม เป็นลูกครึ่งเเวมไพร์ครับ"

คุณพ่อเเนะนำให้คุณลุงบางคนรู้จัก

"นี่เอเตอร์ลูกชายของผมเป็นเเวมไพร์"รุ่นพี่ที่อยู่ในโรงยิม

นี่นาเป็นเเวมไพร์เหรอเนี้ยให้ตายสิ หล่ออย่างดีเเต่เป็นเเวมไพร์

จะว่าไปฉันก็ลูกเเวมไพร์เหมือนกัน งงละสิคือว่าพ่อของฉัน

เป็นคนเเต่เเม่ของฉันเป็นเเวมไพร์ฉันก็เลยได้รับเชื้อมาจากคุณเเม่

"เอเตอร์พาน้องไปเดินดูรอบๆบ้านเราหน่อยสิ"รุ่นพี่พยักหน้า

เออคือฉันจะไม่โดนสูบเลือดใช่ไหม

"ไปสิขวัญ"คุณพ่อสั่งให้ฉัน้ดินตามไปรุ่นพี่ไป

"เธอนะเป็นลูกเองเหรอ"

"ค่ะ"

"ดืมเลือดรึเปล่า"

"ไม่ค่ะ"

"ทำไมละถึงเธอจะเป็นลูกครึ่งเเต่ก็น่าจะกินนะ"

"ถ้าวันไหนไม่มีเลือดวันนั้นก็ตายเพราะเเวมไพร์ต้องดื่ม

เลือดทุกๆสิบสองชั่วโมง เเล้วตอนกลางวันก็ต้องฉีดยา

กันเเดดไม่งั้นจะถูกเเดดเผาตาย"

"นั้นสิ"เอาเห้ยจะลากฉันไปไหนห้องนอน!!!!!!!!ตายเเน่ๆเลย

"จะทำอะไร"

"เลือดบริสุทธ์อย่างเธอต้องลองชิมสักหน่อย"

"อย่าบอกนะว่าจะดูดเลือดฉัน"รุ่นพี่ไม่ตอบเเต่คอมตัวฉันไว้

ตอนนี้หลังฉันติดอยู่กับกำเเพงที่เย็นเฉียบ ตายเเน่ๆเลย

อุบ!!!จูบของฉัน นี่รุ่นพี่กำลังดูดพลังงานของฉันด้วยการจูบ

เพี้ย!!!!ฉันตบหน้ารุ่นพี่เมื่อเรียกสติกลับมาได้เเล้ว

"ทำบ้าอะไรดูดพลังงานฉันทำไม"

"ต่อจากนี้ไปเธอคือผู้หญิงของฉัน".....พูดเล่นใช่ไหมบ้าที่สุด

ฉันวิ่งออกมาจากห้องเเล้วเดินไปหาคุณทันทีคุณพ่อจะกลับพ่อดีเลย

งานเลี้ยงนี้เเย่ที่สุดเลยเพราะรุ่นพี่เเท้ๆเลยเฮ้อกลับถึงบ้านสักที

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา