รักเเวมไพร์ยัยตัวเเสบ
เขียนโดย ดินสอสีดำ
วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.43 น.
แก้ไขเมื่อ 17 มกราคม พ.ศ. 2559 19.03 น. โดย เจ้าของนิยาย
12) เกิดเรื่อง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันนี้ฉันอุตสาตื่นเช้ามาทำเค้กให้พี่เอเตอร์เลยนะเนี้ย
ตอนนี้ก็ใกล้ถึงบ้านพี่เอเตอร์เเล้วเค้าจะทำท่ายังไงนะ
ถึงเเล้ว ไม่มีคนอยู่เหรอเนี้ย เสียงดังมาจากห้องรับเเขก
พี่เอเตอร์กำลังคุยอยู่กับจีเรีย
"ขวัญ"
"พอดีขวัญผ่านมาทางนี้นะค่ะก็เลยเอาเค้กมาฝาก
ขอตัวกลับก่อนนะค่ะ"
"ขวัญ ขวัญ"
"จีเรียป้อนเค้กให้นะค่ะ" ฉันเดินออกมารู้สึกเเปลกๆทำไม
ฉันถึงพูเเบบนั้นนะ น้ำใสๆไหลออกจากตาฉันนี่ฉันร้องไหล
ให้ผู้ชายเหรอเกรีจความรู้สึกเเบบนี้ที่สุดเลย
เช้าวันต่อมา
"วันนี้วันอาทิตย์ไม่ไปไหนเหรอลูก"
"ไม่ค่ะ พอดีหนูได้สูตรเค้กมาใหม่จะลองทำดูด้วยนะค่ะ"
"ชอบไปจังเลยนะ ห้อง...."คุณพ่อยังพูดไม่จบฉันก็เดินมา
ทำไมวันนี้รู้สึกหงอยๆยังไงชอลกล
~~~~~ใส่~~~~นี้~~~ทำ~~นู้น~อึ้ย!!!!! เพร้ง~~~!!!
ฉันปาดทุกอย่างที่อยู่บนโต๊ะลงไปที่พื้นเเตกหมด
"วันนี้ไม่มีสมาธิทำขนมเลยเเห๊ะ"
"ทำไมต้องโกหกว่าซื้อมาด้วยละทั้งๆที่ทำเอง"
พี่เอเตอร์มาตั้งเเต่เมื่อไหลฉันไม่ตอบอะไรเเต่ยืนอยู่นิ่งๆ
พลึบ!!!พี่เอเตอร์จับไหลฉันเอาไว้ทั้งสองข้าง
"อย่ามาจับตัวฉัน"
"พี่ทนไม่ไหวเเล้วพี่พยายามมาหลายครั้งเเล้วเเต่ก็ไม่มีอะไรดี
ขึ้นเลยเเต่กลับเเย่ลงด้วยช้ำ"
"หึ เเค่หลอกให้ฉันรักเพราะความซะใจของตัวเองงั้นสิ"
"หมายความว่าไง ขวัญคิดว่าพี่พูดเล่นเหรอพี่จริงใจกับขวัญนะ"
พี่เอเตอร์ตะคอกใส่ฉันเเบบที่ไม่เคยทำมาก่อนน้ำตาของฉันมัน
ไหลออกมาอย่างหยุดไม่ได้
"ออกไปซะ"
"พี่คิดดีเเล้ว พี่ขอโทดนะขวัญ"
"จะอะไร" ฉึก พี่เอเตอร์ดูดเลือดฉัน
เพีย!!!!! ฉันตบหน้าพี่เอเตอร์
"ถ้าฉันตายจะทำยังไง"
"พี่ไม่ปล่อยให้เธอตายหลอก พี่ขอตัวก่อนนะ"หะ ได้เลือดเเล้ว
ก็ไปหมายความว่าไง โอ้ย!!!เจ็บตรงที่โดนกัดชะมัดเลย
เเผลเริ่มหายเเน่นอนก็ฉันเป็น...คล้ายเเวมไพร์นี่น่า
นอนดีกว่ารู้สึกเหนื่อย เเล้วก็ปวดหัวด้วย
ฟู่!!!!เเล้วฉันก็หลับไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ