Greatest Love of All มากกว่ารัก

-

เขียนโดย คุณทับทิม

วันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.50 น.

  9 ตอน
  0 วิจารณ์
  10.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2558 23.41 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) “ ชิวิตที่เหลือ ...... ผมให้คุณ ”

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Greatest Love of Allมากกว่ารัก

     คุณเชื่อหรือปล่าว ว่ามนุษย์ทุกคนมี ปฏิหาริย์อยู่ 3 ครั้ง และถ้าคุณรับรู้ว่าคุณมีชีวิตอยู่ อีก3วันสุดท้าย คุณจะทำอย่างไร

----------------------------------------------------------------------------------

 

          “ ขับรถไปไหนเนี้ย ” น้ำแข็งถาม นิกี้ยังขับรถต่อไปเรื่อยๆ แต่เธอมีจุดหมาย

 

          “ แล้วคุณจะเอาไงต่อไปละ พี่สาวปฏิเสธฉันอย่างไม่มีเยื่อใย ”

 

          “ ผมเหลือเวลาอีก 3 วัน และผมคิดว่าคุณช่วยผมมาเยอะแล้ว ไม่ต้องเดือดร้อนเพราะผมอีกแล้วนิกี้ ”

 

          “ แต่คุณต้องตายนะ ”

 

          “ มันคงเป็นการตายที่เป็นสุขที่สุดในชีวิตของคนๆหนึ่งมั่ง ”

 

          “ เชื่อไหม ก่อนที่ผมจะตาย ผมคิดแค่ว่าผมอยากกลับบ้าน นอนให้เต็มอิ่ม วันรุ่งขึ้นก็จะไปเจอผู้หญิงของ tt ที่พี่สาวผมนัดให้ผมอดใจรอที่จะกลับบ้านแทบไม่ไหว แล้วผมก็กลับไม่ถึงบ้านซะงั้น ”

 

           “ อือม์ ...... ”

 

          “ .... ”

 

          “ รู้อะไรไม พี่ชายฉันในชื่อย่อว่า tt ” นิกี้พึ่งนึกขึ้นได้ “ ตอนอยู่ที่บ้านคุณก็พูดชื่อ tt ”

 

          “ ...... ” น้ำแข็งทำหน้างง

 

          “ พี่สาวคุณเคยเป็นแฟนเก่าพี่ชายฉันหรือไง ”

 

          “ พี่ชายคุณทำงานอยู่ที่จันทบุรีหรือปล่าว ”

 

          “ ใช่ ”

 

          “ ขายต้นไม้ ดอกไม้ ไม้ประดับเครื่องแต่งสวนใช่ไหม ”

 

          “ ใช่ ”

 

          “ 7 ปีก่อน พี่ชายเคยลงหุ้นกับเพื่อนเปิดผับที่กรุงเทพใช่ไหม ”

 

          “ คิดว่าใช่ ”

 

          “ ตอนนี้พี่ชายคุณอายุ 32 ” น้ำแข็งพูด

 

          “ ใช่ ...... ไม่น่าเชื่อ ” นิกี้อุทาน

 

          “ 5556+ ” น้ำแข็งหัวเราะลั่น แต่แล้วเขาก็ต้องฉะงักนิ่ง เมื่อนิกี้ขับรถมาจอดบริเวณแห่งหนึ่ง อยู่ชานเมืองหลวง ไม่ไกลมากนัก สถานที่แห่งนี้คือสวนดอกไม้ ต้นไม้ใหญ่สูงร่มรื่น ม้านั่งยาววางทอดแอบอยู่ในร่มไม้ ดอกไม้ประดับหลายชนิด

 

          “ ทำไมวันนั้นคุณไม่มาตามนัด ” นิกี้เอ่ยถาม ทั้งคู่เดินขนานกันไปตามทางเดินหินสียาวๆ

 

          “ ผมกำลังจะกลับแต่ผมเจออุบัติเหตุก่อน ........... แล้วคุณคิดยังไงถึงมาตามนัด ” น้ำแข็งพูด

 

          “ ตอนฉันทำงานอยู่ที่อเมริกา ฉันหลงรักเจ้านายตัวเอง ” น้ำแข็งฟังนิกี้พูดอย่างตั้งใจ “ เขาเป็นนักเรียนไทย เรียนแล้วก็ทำงานอยู่ที่นั้น เขาเปิดบริษัทรับเหมาก่อสร้าง ฉันเป็นสถาปนิกแผนกจัดตกแต่ง แล้วหัวหน้าแผนกของฉันก็แอบชอบเขาเช่นกัน ”

 

          “ แล้วไงต่อ ......... ”

 

          “ ฉันแพ้หนะสิ เจ้านายฉันรับรักหัวหน้าของฉัน ฉันได้แต่แอบมองอยู่ห่างๆ จนวันหนึ่ง ” สีหน้าของนิกี้เริ่มซีดลง “ ฉันไม่สบาย รีบกลับบ้าน แล้ว ... ฉันก็ลืมเปิดกล้องวงจรปิดที่บริษัท ....... คืนนั้น มีคนวางเพลิงโรงแรมแถวนั้น ไฟไหม้ลามมาที่บริษัทวอดไม่เหลือซาก ” น้ำแข็งมองหน้านิกี้อย่างไม่เชื่อหูตัวเอง “ สุดท้ายเจ้านายของฉันเป็นหนี้หลายล้าน อมปากกระบอกปืนฆ่าตัวตาย ส่วนหัวหน้าก็แต่งงานใหม่หนีไปอยู่เดนมาร์ท ฉันก็เลยกลับเมืองไทย ....... ไง เหมือนละครไหม ”

 

          “ คุณยังไม่ได้ตอบคำถามผมเลย ”

 

          “ ไม่รู้ ...... สมองของฉันบอกว่าต้องไป เพราะพี่สาวคุณเป็นบุคคลที่พี่ชายฉันเกรงใจมาก ”

 

          “ แล้วหัวใจของคุณละ ” นิกี้มองหน้าน้ำแข็งไม่ได้เลย เพราะแสงอาทิตย์สองผ่านตัวเขาจนแสบตาไปหมด

 

          “ หัวใจฉันบอกว่าไม่ต้องไปก็ได้ ” เหมือนคำตอบจะไม่เป็นไปตามที่น้ำแข็งคิดเอาไว้เลย “ เพราะฉันเชื่อว่าเขาคนนั้นต้องมาหาฉัน ”

 

          “ ........... ” นิกี้หัวใจเต้นเร็วกว่าปกติมาก

 

          “ และก็เป็นคุณ ........ น้ำแข็ง ฉันไม่อยากให้คุณจากไป ” น้ำใสๆเริ่มหล่อเลี้ยงนัยน์ตาของนิกี้ และดูเหมือนมันพร้อมจะเอ่อล้นออกทุกเมื่อ

 

          “ ผมจะทำยังไงดี ...... นิกี้ ....... คุณอย่าร้องไห้ซิ ผมยังอยู่ไง ” น้ำแข็งพยายามทำสดใสร่าเริง แต่ก็ไม่สามารถซ่อนความรู้สึกเสียใจได้

 

          “ ฉันอยากรู้จักคุณให้มากกว่านี้ อยากรู้ว่าคุณชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ชอบอาหารแบบไหน ชอบนักร้องคนไหน ชอบร้านอาหารร้านไหน ..... ฉันอยากรู้ว่าคุณชอบดอกไม้แบบไหนด้วย ” ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งน้ำตาของเธอได้

 

          “ ผมชอบดอกไม้ที่อยู่ที่นี้ทุกดอก โดยเฉพาะ มันเป็นฝีมือการออกแบบของคุณ ” น้ำแข็งไม่กล้ามองตานิกี้เลย มันทำให้เขารู้สึกเสียใจ เสียใจเหลือเกิน อีกไม่ถึง 3 วันเขาก็ต้องตายแล้ว แต่เขาไม่อยากให้ช่วงเวลาสุดท้ายของเขาต้องจบลงด้วยการทำให้ผู้หญิงที่หลงรักหมดหัวใจอย่างไม่รู้ตัวไม่มีความสุขแบบนี้ “นิกี้ ”

 

          “ ค่ะ ..... ” นิกี้ตอบ

 

          “ ไปซะ ” เหมือนหัวใจที่ค่อยๆแตกที่ละน้อยๆ ปวดร้าวจนเธอพูดไม่ออก “ อยู่อย่างมีความสุขต่อไปนะ ไปจากผมซะ ”

 

          “ ไม่ ..... ฉันจะอยู่กับคุณ อยู่ด้วยกันจนกว่าคุณจะ ........ ”

 

          “ นิกี้ ผมบอกให้ไปไง ไม่มีประโยชน์สำหรับคุณแล้ว ผมให้ความหวังกับคุณไม่ได้ ไปจากผมซะ ”

 

          “ น้ำแข็ง .... ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนล้า น้ำแข็งเดินหนีไป นิกี้วิ่งตาม แต่ก็ไม่ทัน ข้างหน้าเธอว่างเปล่า น้ำแข็งทิ้งเธอไปจริงๆแล้ว  พระอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า เหงาของเธอทอดยาวไปตามถนน นิกี้นั่งอยู่คนเดียว มองยอดหญ้าที่โดนลมผัดอ่อนๆ คงไม่มีใครเข้าใจความเจ็บปวดของเธอเลย

----------------------------------------------------------------------------------

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา