Hello my prince! ปล้นหัวใจเจ้าชายซาตาน

" ทำไมถึงไม่บอกฉัน!! " ฉันตะโกนลั่นห้องทันที เมื่อเดินมาถึงประตู แล้วหนักกว่านั้นคือ... ถัดจากน้องชายของเขาก็คือเขาคนนั้น
" พี่เนีย... " ฉันพึมพำเบาๆก่อนจะรีบวิ่งไปที่เตียงที่มีคนนอนโดยไม่กลับมา
" โอเมก้า...ขอโทษ ขอโทษที่ทิ้งให้หาพายคนเดียว ขอโทษที่ทิ้งพี่ไป.. ขอโทษค่ะ... " ฉันกอดแล้วเอาหน้าซุกไปที่แผงอกของเขา ส่วนพวก โอฮาเรียที่รู้สึกตัวเองว่าผิดต่อฉันและเขามาก จึงขอออกไปข้างนอกเพื่อปล่อยให้ฉันได้อยู่กับพี่เนียไปก่อน
 
" นี่... " ผมหันไปคุยกับทหารหลังจากเดินออกจากห้องได้ซักระยะ
" ขอรับ " 
" ช่วยไปบ้านสวนกับฉันหน่อย... " ผมบอกนายทหารคนเดิม ก่อนจะส่งกุญแจให้แก่นายทหาร
" ไม่ขอรับ " นายทหารคนเดิมตอบปฏิเสธผม นั่นทำให้ผมหงุดหงิดมาก
" ว่าไงนะ! อยากจะตายเรอะ "  ผมขู่นายทหาร ที่บังอาจมาปฏิเสธผม
"ผมยอมตายได้ ขอรับถ้าฆ่าผมแล้วเจ้าชายไปหาคุณพายได้ด้วยตัวท่านเอง " 
" ชิ! ให้ตายเถอะ ฉันไปเองก็ได้ " ผมหันหน้าหนีก่อนจะเดินไปยังที่จอดรถ และมุ่งหน้าไปยังบ้านสวนทันที
 
ณ บ้านสวน
เอี๊ยด~
 จู่ๆ็มีเสียงรถไม่พึงประสงค์ ฉันจึงรีบวิ่งไปดู เผื่อจะเป็นเจ้าชายผู้พี่จะได้มาชวนกินข้าวด้วยเลย
" มาแล้วหรอคะ " ฉันที่วิ่งไปด้วยความร่าเริงและไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ก็ถึงกับต้องช็อกพันสามร้อยทีเดียว เพราะคนๆนั้นไม่ใช่เจ้าชายผู้พี่!!!
" รีบไปไหนเล่า " เจ้าชายที่เห็นฉันเดินหนีเขา เขาจึงพูดขึ้นมาทันที นั่นทำให้ฉันก้าวเท้าแทบไม่ออก 
" มีอะไร " ฉันตอบไปอย่างเสียงเรียบ และไม่สบตาเจ้าชายแม้แต่น้อย
" เป็นไงบ้าง " เจ้าชายถามฉัน ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ ฉันที่กลัวเอามากๆ จึงรีบวิ่งเข้าไปยังบ้านแล้วจัดการล็อกประตูทันที
ปัง!!
" พาย! ฟังฉันก่อน ฉันขอโทษ! ฉันขอโทษที่ทำร้ายเธอแล้วไม่ฟังเธอแม้แต่นิด แต่อย่าหลบหน้าฉันได้ไหม ฉันก็พยายามที่จะตามหาเธอ ฉันขอโทษที่ไล่เธอ ฉัน..ขอโทษ..ตอนนี้..ฉันรู้แล้วล่ะ " 
" กลับมาได้ไหม... กลับมาคุยกัน กลับมารักกัน... กลับมา..แต่งงานกันนะ "
 วะ..ว่าไงนะ!! แต่งงานงั้นหรอ... เฮอะฉันควรเชื่อเขาไหม...
" ฉันไม่อยากแต่งงานกับนาย!! ฉันจะแต่งงานกับพี่ โอเฮเนีย เท่านั้น!! " 
" เชิญเลย! ไปสิ... " เจ้าชายที่พูดกระแทกกระทัน นั่นทำให้ฉันรุ้สึกตัวทันที ว่าต้องเกิดไรขึ้นกับเขาหรือเปล่า..
" ไปแน่! " ฉันตอบเขาไป พร้อมกับเปิดประตูเพื่อที่จะขอตบเขาซักป๊าบ แต่ก็ต้องชักมือกับทันที...
" ไปสิ! เขาไม่ได้อยู่บนโลกนี่แล้ว! " คำพูดของเขาทำให้น้ำตาฉันไหลโดยไม่ได้อยากจะร้องซักนิด กับความรู้สึกที่ปนไปกันหมดทำให้ฉันสติขาดสะบั้น ทำให้ฉันรีบวิ่งไปโดยไม่มีจุดสิ้นสุด!!