ยายนักข่าวตกอับกับนายแวมไพร์เย็นชา
2.0
เขียนโดย Ployya
วันที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.21 น.
8 ตอน
0 วิจารณ์
11.34K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 21.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) หนี้การไล่ล่า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความมาร์คัสพุ่งตัวเข้ามาหาฉันพร้อมกับกดฉันลงกับพื้นอย่างแรง
"เจ็บนะ นายคือตัวอะ กรี๊ด!!!"มาร์คัสไม่ยอมให้ฉันพูดจบเขาก้มลงกัดที่คอฉัน มันเจ็บนะเว้ยยย
"อย่าเกร็งสิ ยิ่งเกร็งยิ่งเจ็บ"ฉันไม่เกร็งไม่ได้มันเจ็บเหมือนมีเข็มฉีดยาคาไว้เลยT^T
"ปะ ปล่อยนะ!!!"ไม่ไหวแล้วภาพมันค่อยๆเลื่อนหายไปแล้ว
'ไวท์ ไวท์นั้นไวท์ใช่ไหม ตอบฉันที'พอฉันจะเดินไปหาไวท์ภาพตรงหน้าคือฉันกำลังมองเห็นตัวฉันที่นอนถือแอปเปิ้ลที่มีเลือดทั่วตัวฉันอยู่ แต่ฉันกับไม่เจ็บหัวใจแถมยังเดินไปตามเสียงเรียกของไวท์อีกนี้ฉันฝันใช่ไหมทำไมมันเหมือนจริงจัง อย่างกับฉันอยู่ในโลกคามจริงเลยแล้วพอฉันเดินมาที่ศพของฉันภาพตรงหน้าคือตัวฉันก็จริงแต่ฉันยังอยู่ตรงนี้ไม่จริง"ทุกอย่างมันโหดร้าย"โหดร้าย??อะไรโหดร้าย เดี๋ยวก่อนนะตัวฉันกำลังพูดกับฉันอยู่(ไม่ต้องงงหรอกนานะแต่งเองก็งงเองเหมือนกัน55+)"อะไรมันโหดร้าย"ตัวฉันพูดแต่คำนั้นออกมาไม่หยุดจนฉันเริ่มรู้สึกกลัวแล้วหวังว่านี้ไม่ใช่ผีหลอกพอฉันเดินเขาไปจับที่แอปเปิ้ลในมือของฉันที่กำลังนอนอยู่เธอเอามือมาจับมือฉันแต่ที่เธอลืมตามันไม่ใช่สีดำ มันกลับกลายเป็นสีแดงข้างเดียวอ่ะสิ"ตายซะ!!!"เะอพูดออกมาพร้อมกับภาพมีดแทงที่ตัวฉันอย่างแรงเจ็บ!!!"กรี๊ด!!!"ด้วยความตกใจสุดขีดฉันรีบลุกขึ้นมาอย่างเร็ซจนไม่ได้ทันระวังว่ามีโต๊ะอยู๋หัวฉันเลยโขกไปอย่างแรงความรู้สึกเริ่มมึนๆละ"เอ๋อแล้วยังโง่อีก"พอฉันหันไปหาต้นเสียงที่ด่าฉัน ก็เห็นมาร์คัสอยู่ในสภาพเปลือยป่าวมีแค่ผ้าขนหนูสีขาวปกปิดไว้ในท่อนล่างแต่มันช่วยอะไรได้ฮะฉันเห็นซิกแพคที่หน้าท้องเขาได้อย่างชัดเจนตอบฉันทีเลือดกำดาวไม่ได้ไหลใช่ม้ายยย นานะเธอต้องตั้งสติไว้ ตั้งสติท่องไว้"ยายหื่น"ฉันมัวแต่เหม่อแต่ดีนะที่ตานี้เตือนสติฉันได่ช้อ่ะไม่งั้น..."เดี๋ยวก่อนนะฉันหลับไปตอนไหน""เธอหลับไปตอนที่ฉันกัดคอเธอ"อ่อ กัดคอเดี๋ยวนะ"ห๊ะ กัดคอ!!!""ใช่กัดคอ งงไรหรือสมองกระทบกระเทือนจนเป็นโรคอัลไซเมอร์ห๊ะ""แล้วฉันจะเป็นแวมไพร์ไหม ฉันยังไม่อยากเป็นอมตะ""อย่าเว่อร์แวมไพร์กัดมนุษย์แล้วไม่ได้แปลว่าจะเป็นแวมไพร์ อย่างงี้คนที่โดนพวกเรากัดก็เป็นแวมไพร์แล้วดิ เธอใช่สมองส่วนไหนคิดเนี่ย"ตอนนี้ถึงนายจะด่าฉันก็ไม่กล้าเถียงหรอก>///<"แล้วฉันพึ่งหลับไปเมื่อกี้ใช่ไหม""ป่าว 3ชั่วโมงแล้วละ""3ชั่วโมง???แล้วนายปล่อยให้ฉันนอนที่พื้นห้องนายเนี่ยนะ""แล้วทำไมฉันต้องให้เธอนอนเตียงฉัน"ฉันนอนกับพื้นเย็นๆในอากาศหนาวติดลบสูนย์องศาเนี่ยนะ"ช่างเถอะ เธอก็นอนตรงนั้นต่อไปละเพราะตอนนี้ไอไวท์กับยูนี่เธอไม่อยู่""จะบ้าหรอให้ฉันนอนกับพื้นแบบนี้เนี่ยนะ"นี้เขาตายด้านหรือหน้าด้านว่ะเนี่ย"แล้วทำไมจะนอนไม่ได้""ถามบ้าๆ อากาศติดลบศูนองศาอย่างกับขั่วโรคเหนือแบบนี้ นี่นะให้นอนตายๆ""เธอตายนิไม่ใช่ฉันตาย แล้วก็ไปอาปน้ำซะแล้วรีบกลับมานอน""อาบน้ำในอากาศแบบนี้เนี่ยนะ""อย่าเรื่องมากไปอาบน้ำ!!!"ทำไมต้องตะคอกด้วยละอาบก็อาบผ่านไปครึ่งชั่วโมง ฉันรู็สึกว่าทำลายสถิติโลกได้มั้งเนี่ยอาปนานเว่อร์"อ่าว ไม่ได้นอนในห้องน้ำหรอ"ดีนะที่ฉันออกมาแล้วเขายังเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่ฉันอะดิใส่แต่ผ้าขนหนูเหมือนกับสลับกันเลย=-='"ไม่ได้นอนย่ะแล้วไหนเสื้อผ้าฉัน"ถ้าไม่มีฉันใส่ชุดเดิมจริงด้วย คนยิ่งเน่าๆอยู่"นี้ไงเธอไม่แหกตาดูละ"แหกไม่ได้เดี๋ยวยายด่า55+"หัวเราะไร""ป่าวๆ ฉันคิดไรตลกๆอยู่นะ""ไม่ได้คิดเรื่องทะลึ่งใช่ไหม เพราะขนาดเธออยู่ในสภาพนั้นฉันยังไม่รู้สึกอะไรเลย""นายมันจะมากไปแล้วนะ"แต่พอคิดได้ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่าไม่งั้นมันได้หลุดตรงนี้แน่"ฝากไว้ก่อนเถอะ"ฉันเดินกลับเข้าไปในห้องน้ำอีกรอบพร้อมออกมากับชุดนอนลายลิลัคคุมะ"นี้คงไม่ใช่ชุดนอนนายใช่ไหม""ใช่ มันคือชุดนอนพี่สาวฉัน"พี่สาว แต่ช่างเถอะต่อกรกับนายมามากละขอนอนดีกว่า"ให้ฉันนอนพื้นใช่ไหม ได้ฝันดี"ฉันไม่รอให้เขาพูดพร้อมกับลงไปนอนที่พื้นเหมือนนอนบนที่นอนของฉันแต่มันแค่แข็งกว่าเย็นกว่าไม่มีหมอนไม่มีผ้าห่มแค่นั้นเองT^Tอยู่ตาบ้านั่นที่กำลังนอนอยู่ก็เด้งขึ้นมา ทำเอาใจฉันตกใจแทบแย่"ขึ้นมานอน"ชิ ทำเป็นมาชวนทำไมชวนตอนเช้าเลยละ"ทำไมฉันต้องขึ้นไปนอนกับนายด้วยนายบอกให้ฉันนอนพื้นเองไม่ใช่หรอ""อย่าเรื่องมาก"เขาลุกจากเตียงพร้อมกับกระชากแขนฉันขึ้นไปนอนพร้อมกับเขา"นอนซะ"ฉันไม่แน่ใจนะแต่ทุกครั้งที่เขาพูดคำๆนี้ฉํนจะหลับไม่รู้ตัวเสมอเลย"ตื่น"เสียงใครอ่ะยังง่วงอยู่เลยแต่เดี๋ญวก่อนนะเหมือนมีสัมผัสแปลกที่แก้มฉันพอลืมตาขึ้นมาก็พบกับว่าตาไวท์มาขโมยหอมแก้มฉันไปแล้วอ่ะ"กรี๊ด!!!ไวท์นายทำบ้าอะไรเนี่ย"ไวท์หอมแก้มฉันอีกแล้วอ่ะ"ทำไมอ่ะฉันแค่ปลุกเธอตั้งนานแต่ไม่เห็นเธอจะมีท่าทีตื่นเลยหอมแก้มเพื่อตื่นไง""ถ้านายจะหอมแก้มฉันนายเอาน้ำสาดใส่หน้าฉันยังจะดีกว่าอีก""ฉํนแค่หอมแก้มเธอเองนะ"ไม่ต้องมาทำหน้าหมาโดนทิ้งเลยไม่ใช่โปเตโต้ ทิ้งไว้กลางทางนะ"การขโมยหอมแก้มตอนเช้าฉันมันต้องโดนแบบนี้"ขนาดที่ฉันกำลังจะตีไปที่แขนของไวท์แต่ไวท์กลับช้อนตัวฉันพร้อมกับตะโกนเสียงดังว่า"มาร์คัสรับตัวไปทีมันมาแล้ว"มาแล้วอะไรมา"ฉันว่าแล้วมันต้องตามหาเธอเจอ หนี้ไปก่อนเลยเดี๋ยวตามไป"ตอนนี้ฉันถูกมาร์คัสช้อนตัวฉันไว้แถมวิ่งด้วยความเร็วเว่อร์จนเริ่มอยากจะอ้วกแล้วเนี่ยคนบ้าไรวิ่งไม่ถึง5วิถึงโรงรถเนี่ยนะ"ขึ้นรถ"มาร์คัสจับฉันยัดเขาไปในรถพร้อมกับขาดเข็มคัดให้ฉันแล้วเหยียบคันเร่งอย่างแรง"นายจะพาฉันไปไหน"ตอนนี้เหมือนฉันกำลังหนี้สิ่งที่คาดไม่ได้จริงเลย"พาไปให้พ้นๆพวกมันไงละ""พวกไหนทำไมนายกับไวท์ต้องรีบขนาดนี้""เงียบไปก่อน ไม่สิหลับไปซะ"ฉันเกลียดคำนี้ที่สุดเลยภาพทุกอย่างค่อยเลือนหายไปเช่นเคย+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++หลายคนอาจจะสงสัยนะค่ะว่าทำไมพระเอกสั่งคำว่า 'หลับ'แล้วนางเอกจะหลับถ้าอยากรู้ก็ติดตามตอนต่อไปนะค่ะตอนหน้าฉันจะเฉลยแล้วค่ะ^_^(นิยายเรื่องนี้อาจจะติดตลกไปนิดนึงนะค่ะไม่อยากให้เครียดค่ะ>_<)
"เจ็บนะ นายคือตัวอะ กรี๊ด!!!"มาร์คัสไม่ยอมให้ฉันพูดจบเขาก้มลงกัดที่คอฉัน มันเจ็บนะเว้ยยย
"อย่าเกร็งสิ ยิ่งเกร็งยิ่งเจ็บ"ฉันไม่เกร็งไม่ได้มันเจ็บเหมือนมีเข็มฉีดยาคาไว้เลยT^T
"ปะ ปล่อยนะ!!!"ไม่ไหวแล้วภาพมันค่อยๆเลื่อนหายไปแล้ว
'ไวท์ ไวท์นั้นไวท์ใช่ไหม ตอบฉันที'พอฉันจะเดินไปหาไวท์ภาพตรงหน้าคือฉันกำลังมองเห็นตัวฉันที่นอนถือแอปเปิ้ลที่มีเลือดทั่วตัวฉันอยู่ แต่ฉันกับไม่เจ็บหัวใจแถมยังเดินไปตามเสียงเรียกของไวท์อีกนี้ฉันฝันใช่ไหมทำไมมันเหมือนจริงจัง อย่างกับฉันอยู่ในโลกคามจริงเลยแล้วพอฉันเดินมาที่ศพของฉันภาพตรงหน้าคือตัวฉันก็จริงแต่ฉันยังอยู่ตรงนี้ไม่จริง"ทุกอย่างมันโหดร้าย"โหดร้าย??อะไรโหดร้าย เดี๋ยวก่อนนะตัวฉันกำลังพูดกับฉันอยู่(ไม่ต้องงงหรอกนานะแต่งเองก็งงเองเหมือนกัน55+)"อะไรมันโหดร้าย"ตัวฉันพูดแต่คำนั้นออกมาไม่หยุดจนฉันเริ่มรู้สึกกลัวแล้วหวังว่านี้ไม่ใช่ผีหลอกพอฉันเดินเขาไปจับที่แอปเปิ้ลในมือของฉันที่กำลังนอนอยู่เธอเอามือมาจับมือฉันแต่ที่เธอลืมตามันไม่ใช่สีดำ มันกลับกลายเป็นสีแดงข้างเดียวอ่ะสิ"ตายซะ!!!"เะอพูดออกมาพร้อมกับภาพมีดแทงที่ตัวฉันอย่างแรงเจ็บ!!!"กรี๊ด!!!"ด้วยความตกใจสุดขีดฉันรีบลุกขึ้นมาอย่างเร็ซจนไม่ได้ทันระวังว่ามีโต๊ะอยู๋หัวฉันเลยโขกไปอย่างแรงความรู้สึกเริ่มมึนๆละ"เอ๋อแล้วยังโง่อีก"พอฉันหันไปหาต้นเสียงที่ด่าฉัน ก็เห็นมาร์คัสอยู่ในสภาพเปลือยป่าวมีแค่ผ้าขนหนูสีขาวปกปิดไว้ในท่อนล่างแต่มันช่วยอะไรได้ฮะฉันเห็นซิกแพคที่หน้าท้องเขาได้อย่างชัดเจนตอบฉันทีเลือดกำดาวไม่ได้ไหลใช่ม้ายยย นานะเธอต้องตั้งสติไว้ ตั้งสติท่องไว้"ยายหื่น"ฉันมัวแต่เหม่อแต่ดีนะที่ตานี้เตือนสติฉันได่ช้อ่ะไม่งั้น..."เดี๋ยวก่อนนะฉันหลับไปตอนไหน""เธอหลับไปตอนที่ฉันกัดคอเธอ"อ่อ กัดคอเดี๋ยวนะ"ห๊ะ กัดคอ!!!""ใช่กัดคอ งงไรหรือสมองกระทบกระเทือนจนเป็นโรคอัลไซเมอร์ห๊ะ""แล้วฉันจะเป็นแวมไพร์ไหม ฉันยังไม่อยากเป็นอมตะ""อย่าเว่อร์แวมไพร์กัดมนุษย์แล้วไม่ได้แปลว่าจะเป็นแวมไพร์ อย่างงี้คนที่โดนพวกเรากัดก็เป็นแวมไพร์แล้วดิ เธอใช่สมองส่วนไหนคิดเนี่ย"ตอนนี้ถึงนายจะด่าฉันก็ไม่กล้าเถียงหรอก>///<"แล้วฉันพึ่งหลับไปเมื่อกี้ใช่ไหม""ป่าว 3ชั่วโมงแล้วละ""3ชั่วโมง???แล้วนายปล่อยให้ฉันนอนที่พื้นห้องนายเนี่ยนะ""แล้วทำไมฉันต้องให้เธอนอนเตียงฉัน"ฉันนอนกับพื้นเย็นๆในอากาศหนาวติดลบสูนย์องศาเนี่ยนะ"ช่างเถอะ เธอก็นอนตรงนั้นต่อไปละเพราะตอนนี้ไอไวท์กับยูนี่เธอไม่อยู่""จะบ้าหรอให้ฉันนอนกับพื้นแบบนี้เนี่ยนะ"นี้เขาตายด้านหรือหน้าด้านว่ะเนี่ย"แล้วทำไมจะนอนไม่ได้""ถามบ้าๆ อากาศติดลบศูนองศาอย่างกับขั่วโรคเหนือแบบนี้ นี่นะให้นอนตายๆ""เธอตายนิไม่ใช่ฉันตาย แล้วก็ไปอาปน้ำซะแล้วรีบกลับมานอน""อาบน้ำในอากาศแบบนี้เนี่ยนะ""อย่าเรื่องมากไปอาบน้ำ!!!"ทำไมต้องตะคอกด้วยละอาบก็อาบผ่านไปครึ่งชั่วโมง ฉันรู็สึกว่าทำลายสถิติโลกได้มั้งเนี่ยอาปนานเว่อร์"อ่าว ไม่ได้นอนในห้องน้ำหรอ"ดีนะที่ฉันออกมาแล้วเขายังเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่ฉันอะดิใส่แต่ผ้าขนหนูเหมือนกับสลับกันเลย=-='"ไม่ได้นอนย่ะแล้วไหนเสื้อผ้าฉัน"ถ้าไม่มีฉันใส่ชุดเดิมจริงด้วย คนยิ่งเน่าๆอยู่"นี้ไงเธอไม่แหกตาดูละ"แหกไม่ได้เดี๋ยวยายด่า55+"หัวเราะไร""ป่าวๆ ฉันคิดไรตลกๆอยู่นะ""ไม่ได้คิดเรื่องทะลึ่งใช่ไหม เพราะขนาดเธออยู่ในสภาพนั้นฉันยังไม่รู้สึกอะไรเลย""นายมันจะมากไปแล้วนะ"แต่พอคิดได้ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่าไม่งั้นมันได้หลุดตรงนี้แน่"ฝากไว้ก่อนเถอะ"ฉันเดินกลับเข้าไปในห้องน้ำอีกรอบพร้อมออกมากับชุดนอนลายลิลัคคุมะ"นี้คงไม่ใช่ชุดนอนนายใช่ไหม""ใช่ มันคือชุดนอนพี่สาวฉัน"พี่สาว แต่ช่างเถอะต่อกรกับนายมามากละขอนอนดีกว่า"ให้ฉันนอนพื้นใช่ไหม ได้ฝันดี"ฉันไม่รอให้เขาพูดพร้อมกับลงไปนอนที่พื้นเหมือนนอนบนที่นอนของฉันแต่มันแค่แข็งกว่าเย็นกว่าไม่มีหมอนไม่มีผ้าห่มแค่นั้นเองT^Tอยู่ตาบ้านั่นที่กำลังนอนอยู่ก็เด้งขึ้นมา ทำเอาใจฉันตกใจแทบแย่"ขึ้นมานอน"ชิ ทำเป็นมาชวนทำไมชวนตอนเช้าเลยละ"ทำไมฉันต้องขึ้นไปนอนกับนายด้วยนายบอกให้ฉันนอนพื้นเองไม่ใช่หรอ""อย่าเรื่องมาก"เขาลุกจากเตียงพร้อมกับกระชากแขนฉันขึ้นไปนอนพร้อมกับเขา"นอนซะ"ฉันไม่แน่ใจนะแต่ทุกครั้งที่เขาพูดคำๆนี้ฉํนจะหลับไม่รู้ตัวเสมอเลย"ตื่น"เสียงใครอ่ะยังง่วงอยู่เลยแต่เดี๋ญวก่อนนะเหมือนมีสัมผัสแปลกที่แก้มฉันพอลืมตาขึ้นมาก็พบกับว่าตาไวท์มาขโมยหอมแก้มฉันไปแล้วอ่ะ"กรี๊ด!!!ไวท์นายทำบ้าอะไรเนี่ย"ไวท์หอมแก้มฉันอีกแล้วอ่ะ"ทำไมอ่ะฉันแค่ปลุกเธอตั้งนานแต่ไม่เห็นเธอจะมีท่าทีตื่นเลยหอมแก้มเพื่อตื่นไง""ถ้านายจะหอมแก้มฉันนายเอาน้ำสาดใส่หน้าฉันยังจะดีกว่าอีก""ฉํนแค่หอมแก้มเธอเองนะ"ไม่ต้องมาทำหน้าหมาโดนทิ้งเลยไม่ใช่โปเตโต้ ทิ้งไว้กลางทางนะ"การขโมยหอมแก้มตอนเช้าฉันมันต้องโดนแบบนี้"ขนาดที่ฉันกำลังจะตีไปที่แขนของไวท์แต่ไวท์กลับช้อนตัวฉันพร้อมกับตะโกนเสียงดังว่า"มาร์คัสรับตัวไปทีมันมาแล้ว"มาแล้วอะไรมา"ฉันว่าแล้วมันต้องตามหาเธอเจอ หนี้ไปก่อนเลยเดี๋ยวตามไป"ตอนนี้ฉันถูกมาร์คัสช้อนตัวฉันไว้แถมวิ่งด้วยความเร็วเว่อร์จนเริ่มอยากจะอ้วกแล้วเนี่ยคนบ้าไรวิ่งไม่ถึง5วิถึงโรงรถเนี่ยนะ"ขึ้นรถ"มาร์คัสจับฉันยัดเขาไปในรถพร้อมกับขาดเข็มคัดให้ฉันแล้วเหยียบคันเร่งอย่างแรง"นายจะพาฉันไปไหน"ตอนนี้เหมือนฉันกำลังหนี้สิ่งที่คาดไม่ได้จริงเลย"พาไปให้พ้นๆพวกมันไงละ""พวกไหนทำไมนายกับไวท์ต้องรีบขนาดนี้""เงียบไปก่อน ไม่สิหลับไปซะ"ฉันเกลียดคำนี้ที่สุดเลยภาพทุกอย่างค่อยเลือนหายไปเช่นเคย+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++หลายคนอาจจะสงสัยนะค่ะว่าทำไมพระเอกสั่งคำว่า 'หลับ'แล้วนางเอกจะหลับถ้าอยากรู้ก็ติดตามตอนต่อไปนะค่ะตอนหน้าฉันจะเฉลยแล้วค่ะ^_^(นิยายเรื่องนี้อาจจะติดตลกไปนิดนึงนะค่ะไม่อยากให้เครียดค่ะ>_<)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ