ขอแค่เธอยิ้ม

          ผ่านไปหลายวันเลยนายวายุถึงกลับมาอารมณ์ดีเหมือนเดิม ส่วนนายพายุฉันก็ไม่เก็นเขาอีกเลยตั้งแต่วันนั้น ไม่ใช่ว่าฉันสนใจในตัวพวกเขาหลอกนะ แต่ว่ามันแค่สงสัยว่าทำไมพี่น้องคู่นี่ถึงได้ไม่ชอบกันขนาดนี้ ไม่ใช่แค่นั้นนิสัยก็ต่าง แต่สิ่งทั้งคู่มี คือความหล่อไง ไม่รู้ฉันคิดยังไงถึงได้คิดว่าพวกนั้นหล่อ เลิกคิดๆ ฉันไม่คิดจะสนใจอยู่แล้ว เพราะมันไม่ใช่เรื่องของฉัน...
          "น้ำหวาน..."
          "มีอะไร"
          "เอ๋ออ...คือ..."
          "(-.-)อะไรของนาย"
          "...คือ...เธอสนใจในตัวของพายุไม?"
          "ไม่"
          "ไม่จริงๆเหรอ"
          "ใช่ ทำไมล่ะ"
          "ป่ะ ป่าว ไม่มีอะไร"
          "(-.-)เพื่อ?"
          "ฮ่าๆ งันฉันไปก่อนนะ"
          อะไรของเขา อยู่ๆก็มาอยู่ๆก็ไป ไม่มีอะไรทำรึไงน้าา ว้าวว เด็กคนนั้นน่ารักจัง เหมือนตุ๊กตาเลย ตัวเล็กมาก แต่พอเดินผ่านฉันไป เราก็สูงพอกันๆ งันฉันก็ตัวเล็กเหรอ (-.-;) เอ๋ จะเดินไปทักเหรอ...
          "พี่พายุค้ะ!" ทักจริงๆด้วยยยย
          "...ขนมเศ้ก"
          "คิดถึงจังเลยค้ะ" กอดแล้วว เขากอดกันนน><;
          "อย่าทำแบบนี่ เราเลิกกันแล้ว พี่ไม่ชอบ"
          "แต่เศ้กยังรักพี่อยู่ รักมากกว่าเดิมด้วย พี่ให้โอกาสเศ้กกัน เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะค้ะ เศ้กขอร้ออ่ะพี่พายุ เศ้กรักพี่จริงๆนะค้ะ"
          "ตอนนี้พี่เริ่มชอบคนอื่นแล้ว แล้วถึงพี่จะไม่ได้รักใครพี่ก็คงไม่กลับไปหาเราเพราะพี่ไม่ได้รักเศ้กแล้วนะครับ"
          "คนที่พี่ชอบมันดีกว่าเศ้กตรงไหนค้ะ!!"
          "รักแรกพบครับ ตอนนี้พี่มีแต่เรื่องของเขา"
          "เศ้กจะทำทุกอย่างให้พี่กลับมาหาเศ้ก!!"
          จากนั้นเศ้กก็วิ่งผ่านฉันไป ที่ตาของเธอมี่น้ำตาคลออยู่ ถึงฉันไม่รู้ว่าเรื่องอะไรแต่ฉันก็สงสารเธออยู่ดี ไม่หน้ามาหลงรักคนแบบนายพายุเลย คนแบบนี้มีดีตรงไหนกัน?...
          "อะไรกันหวาน เธอเป็นคนแบบนี้เหรอเนี้ย ฮ่าๆ"
          "ป่าวยะ! ไม่เห็นต้องพูดแบบนั้นเลย น่าสงสารออก"
          "ก็ฉันพูดความจริงนิ..."
          "แล้วคนที่นายชอบอ่ะ ใครเหรอ?"
          "(  - -)เธออยากรู้จริงอ่อ?"
          "ใช่"
          "ไม่บอก ปล่อยให้งงไป ฮ่าๆ ไปก่อนนะ เธอก็อย่าไปที่ห้องช้าล่ะ โดนอาจารย์ลงโทษไม่รู้ด้วยนะคร้าบบ"
          ไอ้เจ้าบ้า!! มาอยากทำให้รู้แล้วก็ไม่บอก มันน่าจับฆ่าทิ้งจิงๆนะ แต่บอกเห็นมองนั้นยิ้มแล้วรู้สึก มีความสุขจัง หัวใจเต้นแรงเหมือนไม่เคยเป็นมาก่อน >///<
          ในตอนนั้นฉันรู้สึกว่าหน้าฉันเริ่มเเดงขึ้นแล้วก็หุบยิ้มไม่ได้เลย ฉันเป็นอะไรไปกันนะ?...
          "หื้มม เธอก็ยิ้มน่ารักดีนิ ยิ้มดีกว่านะ..."
          "พายุ!!"
          "จะตะโกนทำไมล่ะ รีบไปเรียนสิ บายแล้วเจอกัน"
          "อ่ะ อ่ะ งื้มมมม"
          ฉันรีบหุบยิ้มให้มากที่สุดเลย หน้าอายมาก>< แต่ว่า รู้สึกหน้าแดงขึ้นเป็นสองเท่าเลยสิ ทำยังไงดีเนี้ยย
 
          เขินจัง>////<