ขอแค่เธอยิ้ม

          ผ่านไปหลายวันเลยนายวายุถึงกลับมาอารมณ์ดีเหมือนเดิม ส่วนนายพายุฉันก็ไม่เก็นเขาอีกเลยตั้งแต่วันนั้น ไม่ใช่ว่าฉันสนใจในตัวพวกเขาหลอกนะ แต่ว่ามันแค่สงสัยว่าทำไมพี่น้องคู่นี่ถึงได้ไม่ชอบกันขนาดนี้ ไม่ใช่แค่นั้นนิสัยก็ต่าง แต่สิ่งทั้งคู่มี คือความหล่อไง ไม่รู้ฉันคิดยังไงถึงได้คิดว่าพวกนั้นหล่อ เลิกคิดๆ ฉันไม่คิดจะสนใจอยู่แล้ว เพราะมันไม่ใช่เรื่องของฉัน...

          "น้ำหวาน..."

          "มีอะไร"

          "เอ๋ออ...คือ..."

          "(-.-)อะไรของนาย"

          "...คือ...เธอสนใจในตัวของพายุไม?"

          "ไม่"

          "ไม่จริงๆเหรอ"

          "ใช่ ทำไมล่ะ"

          "ป่ะ ป่าว ไม่มีอะไร"

          "(-.-)เพื่อ?"

          "ฮ่าๆ งันฉันไปก่อนนะ"

          อะไรของเขา อยู่ๆก็มาอยู่ๆก็ไป ไม่มีอะไรทำรึไงน้าา ว้าวว เด็กคนนั้นน่ารักจัง เหมือนตุ๊กตาเลย ตัวเล็กมาก แต่พอเดินผ่านฉันไป เราก็สูงพอกันๆ งันฉันก็ตัวเล็กเหรอ (-.-;) เอ๋ จะเดินไปทักเหรอ...

          "พี่พายุค้ะ!" ทักจริงๆด้วยยยย

          "...ขนมเศ้ก"

          "คิดถึงจังเลยค้ะ" กอดแล้วว เขากอดกันนน><;

          "อย่าทำแบบนี่ เราเลิกกันแล้ว พี่ไม่ชอบ"

          "แต่เศ้กยังรักพี่อยู่ รักมากกว่าเดิมด้วย พี่ให้โอกาสเศ้กกัน เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะค้ะ เศ้กขอร้ออ่ะพี่พายุ เศ้กรักพี่จริงๆนะค้ะ"

          "ตอนนี้พี่เริ่มชอบคนอื่นแล้ว แล้วถึงพี่จะไม่ได้รักใครพี่ก็คงไม่กลับไปหาเราเพราะพี่ไม่ได้รักเศ้กแล้วนะครับ"

          "คนที่พี่ชอบมันดีกว่าเศ้กตรงไหนค้ะ!!"

          "รักแรกพบครับ ตอนนี้พี่มีแต่เรื่องของเขา"

          "เศ้กจะทำทุกอย่างให้พี่กลับมาหาเศ้ก!!"

          จากนั้นเศ้กก็วิ่งผ่านฉันไป ที่ตาของเธอมี่น้ำตาคลออยู่ ถึงฉันไม่รู้ว่าเรื่องอะไรแต่ฉันก็สงสารเธออยู่ดี ไม่หน้ามาหลงรักคนแบบนายพายุเลย คนแบบนี้มีดีตรงไหนกัน?...

          "อะไรกันหวาน เธอเป็นคนแบบนี้เหรอเนี้ย ฮ่าๆ"

          "ป่าวยะ! ไม่เห็นต้องพูดแบบนั้นเลย น่าสงสารออก"

          "ก็ฉันพูดความจริงนิ..."

          "แล้วคนที่นายชอบอ่ะ ใครเหรอ?"

          "(  - -)เธออยากรู้จริงอ่อ?"

          "ใช่"

          "ไม่บอก ปล่อยให้งงไป ฮ่าๆ ไปก่อนนะ เธอก็อย่าไปที่ห้องช้าล่ะ โดนอาจารย์ลงโทษไม่รู้ด้วยนะคร้าบบ"

          ไอ้เจ้าบ้า!! มาอยากทำให้รู้แล้วก็ไม่บอก มันน่าจับฆ่าทิ้งจิงๆนะ แต่บอกเห็นมองนั้นยิ้มแล้วรู้สึก มีความสุขจัง หัวใจเต้นแรงเหมือนไม่เคยเป็นมาก่อน >///<

          ในตอนนั้นฉันรู้สึกว่าหน้าฉันเริ่มเเดงขึ้นแล้วก็หุบยิ้มไม่ได้เลย ฉันเป็นอะไรไปกันนะ?...

          "หื้มม เธอก็ยิ้มน่ารักดีนิ ยิ้มดีกว่านะ..."

          "พายุ!!"

          "จะตะโกนทำไมล่ะ รีบไปเรียนสิ บายแล้วเจอกัน"

          "อ่ะ อ่ะ งื้มมมม"

          ฉันรีบหุบยิ้มให้มากที่สุดเลย หน้าอายมาก>< แต่ว่า รู้สึกหน้าแดงขึ้นเป็นสองเท่าเลยสิ ทำยังไงดีเนี้ยย

          เขินจัง>////<