ยัยเฉิมคนนี้ผมจองน่ะ

7.2

วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.17 น.

  13 บท
  3 วิจารณ์
  14.98K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มกราคม พ.ศ. 2559 20.21 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) ยัยอัปลักษณ์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     ฉันได้อยู่ในอ้อมอกของพี่เขา จะฟินดีไหมเนี้ย>_< ตั้งแต่เราย้ายมาที่นี้ก็มีแต่สิ่งที่ไม่ดีแต่นั้นแหละมันก็ไม่ได้จะไม่ดีเสมอไปเนอะ

"ถึงแล้วนะ ลงเถอะ"พี่อเล็กทำหน้าปวดเมื้อยมาก รู้สึกผิดนะแต่ก็รู้สึกเคืองเหมือนว่าเราทางอ้อม 

"ค่ะ"ฉันก็ลองเดินดู ก็พาจะเดินไปถึงเตียงนอนนะ เตียงนอนห้องพยาบาลโครตนิ่มเลย น่านอนจัง

พี่อเล็กก็เอาผ้าที่ห้องพยาบาลมาพันให้ฉัน แล้วพี่เขาก็ทิ้งฉันไว้ที่ห้องพยาบาล ฉันก็เลยนอนพักที่ห้องพยาบาลเลย

 

ฝั่งพี่อเล็ก

เฮ้อ คนนี้สินะที่น้องเราสนใจ ก็ดูเป็นคนนิสัยดีนะ แต่ทำไมเวลาเราอุ้มน้องมันเหมือนกับ.... ชั่งมันเถอะ ตอนนี้เราไปโรงอาหารไปซื้อน้ำแข็งไปประคบข้อเท้าที่แพลงก่อน จะได้ช่วยได้

 10นาทีผ่านไป

เฮ้อถึงห้องพยาบาลแล้ว โครตเหนื่อยเลย ต้องรีบเข้าไปไม่งั้นน้ำแข็งละลายหมด

เปิดประตู

เอ๊ะ!น้องเขาหลับอยู่นิ จะปลุกดีไหมเนี้ย เอ๊ะน้องเขาใส่แว่นนอนเลยเหรอเนี้ย เดี๊ยวแว่นก็หักหมด ถอดให้คงไม่เป็นไรมั่ง

ถอดแว่นแล้วดูเหมือนเป็นคนละคนเลย น่ารักมาก

ฝั่งเรา

เราควรตื่นได้แล้วมั่ง ฉันตื่นขึ้นมาเจอพี่อเล็กนั่งเก้าอี้อยู่

"เออ พี่มาอยู่ตรงนี้นานยัง"

"ไม่นานหรอก กะจะเอาลูกประคบมาให้ จะได้ช่วยบรรเทาอาการเจ็บ"

"ขอบคุณมากๆเลยค่ะ"ฉันพูดก่อนจะหยิบลูกประคบจากบนโต๊ะมาประคบที่เท้า เอ๊ะเหมือนมีอะไรหายไป ฉันลองมาจบหน้าตัวเอง เอ๊ะแว่นตาละ

"พี่แว่นตาของฉันอยู่ไหน"ฉันพูดด้วยเสียงจริงจังมาก เพราะฉันไม่กล้าออกไปไหนเลยถ้าไม่มีแว่น

"อ้อ คือแว่นเหรอ อยู่กับพี่"พี่ก็ยื่นแว่นมาให้ฉัน ฉันกำลังจะหยิบแต่พี่อเล็กก็ชักมือกลับ

"น้องสายตาสั้นเท่าไร"พี่เขาถามก่อนจะส่องแว่น

"เอาคืนมาเถอะค่ะ"ฉันพูดแล้วจะหยิบแว่นออกจากมือพี่อเล็ก

"พี่ว่าน้องถอดแว่นแล้วน่ารักนะ"พี่อเล็กพูดแล้วยิ้มมุมปาก โครตน่ารักเลย

"คือ...ฉันเป็นคนไม่สวย เป็นคนอัปลักษณ์ ไม่ต้องพูดอย่างงั้นก็ได้ค่ะ"ฉันพูดก่อนจะหยิบแว่นจากพี่อเล็กมาใส่

"เอ่อ...พี่พูดไรผิดไปรึเปล่า"พี่อเล็กพูด แล้วพี่อเล็กก็ทำหน้านิ่ง อึ้งไปเลย

"เปล่าหรอกค่ะ ฉันพูดความจริง"ฉันพูดก่อนจะเริ่มมีน้ำตาคลอ อย่าร้องนะ

คือสมัยเด็กๆอ่ะนะ ฉันเป็นคนที่โดนแกล้งบ่อยไม่ต่างจากตอนนี้เลยล่ะ แต่ว่าฉันแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งแต่เขาว่าฉันว่า ไอ้อัปลักษณ์ ฉันเลยไม่พูดกับเขาอีกเลย

"งั้นนอนพักไปก่อนนะ วันนี้จะมีการอบรมตอนเช้า"พี่อเล็กพูด

"แล้วอบรมเลยเหรอค่ะ"

"คือวันนี้ที่เห็นนักเรียนคึกคักกัน ก็เพราะในอาทิตย์หน้าจะมีการจัดงานฉลองต้อนรับนักเรียนที่ขึ้นชั้นใหม่ โดยงานทีไฮไลด์ที่สุดคือ งานเต้นรำนะ"พี่อเล็กพูดปุ๊บ เราเต้นรำไม่เป็นเลย เต้นได้แต่รำวงแถวงานวัดแค่นั้นเอง 

"นอนพักซะจะได้หาย"แล้วพี่เขากูเดินจากไปส่วนเราก็พักที่ห้องไป ประมาณครึ่งวันเลยไหนๆก็อบรมแล้วเราขอโดดหน่อยละกัน

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา