ยัยเฉิมคนนี้ผมจองน่ะ

     ฉันก็ไปนั่งพยายามจะเดินไปห้องพยาบาล จะได้หาผ้าพันบริเวณที่พลิกจะได้อาการดีขึ้น แต่ตอนนี้แรงจะเดินไปไหนยังไม่มีเลย ทำไงดีล่ะ!

"ว้าย!พี่อเล็กเดินมาทางนี้ล่ะ"

"ขนาดเดินยังหล่อเลย อ้าย กรี๊ด!"

ฉันได้ยินเสียงผู้หญิงแถวนี้พูดกัน อยากเห็นหน้าจัง อยากรู้ว่าจะหล่อขนาดไหน แต่คงไม่มีโอกาศนั้นหรอก ฉันหันไปก็เจอเขานั่งข้างฉัน ฮะ!o_oเขานั้นข้างฉันคืออะไร

"คือ ผมเห็นคุณนั่งตรงนี้นานแล้ว เอ๊ะคุณที่เดินชนนิ"อเล็กพูดก่อนจะยิ้มมุมปาก 

เออฉันเพิ่งนึกออก ว่าเราเคยชนกันแล้วเขาอาสามาส่งด้วย อ้อคนนี้นี้เอง

"ค่ะ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ ไม่ได้อยากอ่อยนะแต่ข้อเท้ามันเจ็บระบมมากเลย

"เอ๊ะ ข้อเท้าของคุณ"อเล็กมาดู พร้อมจับแต่ฉันทำไมต้องหน้าแดงด้วย-////- แต่มันไม่ใช่แค่นั้นอยู่ๆอเล๊กก็อุ้มฉัน ว้าย!อะไรเนี้ย แล้วเขาจะพาฉันไปไหน

"ขอโทษนะคับ ที่ต้องอุ้มคุณอย่างนี้ ข้อเท้าคุณมันบวมมากถ้าปล่อยให้คุณไปห้องพยาบาลเอง คงไม่ไหวแน่

"ค่ะ"ฉันก็ต้องขอบคุณเขาละนะ แต่คือมันเปิดเผยไปไหมเนี้ย

ฝั่งนักเรียนซุบซิบ

"นี้เห็นป่ะเด็กทุนนั่น มันโดนพีอเล็กอุ้มด้วยล่ะ"

"เออนะสิ ได้ข่าวว่าสนิทกับบุ๊แล้วก็วิน ต่อมาพี่อเล็กอีก แรดเนอะ"

"เอ๊ะ!ถ้าจำชื่อไม่ผิด ชื่อปรายปะ"

"ฉันก็ว่างั้น ดูแค่ชื่อก็บ้านนอกละ"

ฝั่งบุ๊ค

"เอ๊ะ!นั้นมันปรายนิ แล้วใครอุ้มปรายอยู่"

"ดูสิ นั้นพี่อเล็กนิ อุ้มยัยเฉิมนั้น"

ทำไมปรายถึงไปอยู่กับไอ้พี่เฮงซวยนั้นได้ หรือว่าจะเกิดเรื่องอะไร

ฝั่งวิน

ทำไมวันนี้ยังไม่เจอเลยนะ หรือว่าจะเกิดเรื่องอะไร

"ดูโน้นดิ พี่อเล็กเขาอุ้มใครก็ไม่รู้อ่ะแก"

"ก็เด็กทุนอะไรก็ไม่รู้ ได้ข่าวว่ายั่วไปทั่ว"

เอ๊ะ ใครกันท่พี่อเล็กอุ้ม ผมจึงหันไปดูด้วยความสงสัย

"เอ๊ะนั้น ยัยเฉิมบ๋องนิ"

ทำไมมากับพี่อเล็กล่ะ จะว่าไปไม่เห็นพี่อเล็กสนใจใครแบบนี้มานานแล้วนะ นอกจากคนนั้นพี่เขาก็ไม่ยุ่งกับใครอีกเลย แต่ทำไมต้องเป็นยัยนี้ด้วย

ฝากติดตามด้วยนะค่ะ