ยัยเฉิมคนนี้ผมจองน่ะ

7.2

วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.17 น.

  13 บท
  3 วิจารณ์
  14.50K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มกราคม พ.ศ. 2559 20.21 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

12) จะเป็นไปได้ไหมที่เราจะรักกัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     งานเต้นรำที่ฉันก็ไม่ได้สนใจมาตั้งแต่แรก แต่ตอนนี้ฉันก็ต้องมาอยู่ในงานจนได้

"ปราย เป็นไร"วินถาม

"เปล่าหรอกแค่เบื่อๆอ่ะ"

"งั้นเรามีอะไรจะให้ดู"

หลังจากนั้นวินก็ลากเราไปที่ไหนสักแหงในโรงเรียน เพราะมันมืดมากจนมองอะไรไม่เห็น

"จะพาเราไปไหน"ฉันพูด

"ถึงแล้วล่ะ showtime"

มีไฟตามทางเดินและพลุสวยๆประดับท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ สวยสุดๆเลย ไม่เคยเห็นอะไรสวยขนาดนี้

"เรามาเต้นรำกันไหม"วินพูด

"เต้นรำ ฉันเต้นไม่ได้หรอก"ฉันพูด

"ปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉันเถอะ"

แล้ววินก็จับมือฉันพร้อมกับเต้นรำ ทำไมฉันต้องใจเต้นแรงขนาดนี้ด้วย หรือนี้คือความรัก

"เอ่อ ปรายเรามีอะไรจะพูดนะ"วินพูดแล้วพาฉันไปนั่งตรงม้านั่งใกล้ๆ

"คือ ฉัน......"

"ชอบ.....เธอนะ"

ถึงแม้มันจะเป็นคนพูดที่แผ่วเบา แต่มันกับดังก้องภายในใจฉัน แต่เราคงไม่เหมาะกับวินหรอก ทั้งหล่อและรวยต่างจากเรา เราไม่ต้องการให้เขาลำบากเพราะเราอีกแล้ว

"ขอโทษนะ เราชอบนายไม่ได้"ฉันพูดก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้นด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่หยุด นี้คงเป็นทางเลือกที่ดีแล้วนะ

 

"ปราย"

"อ้าว บุ๊ค"ฉันรีบปาดน้ำตาที่ไหลออกมาก่อนที่บุ๊คจะมาเห็น

"ไม่สบายเหรอ" บุ๊คถามแล้วมานั่งข้างๆ

"อืม"ฉันพูดด้วยเสียงเรียบ

"งั้นเราไปหาไรทำกัน"บุ๊คก็พาฉันไปที่ที่หนึ่ง ซึ่งมันก็คือห้องเรียนคหกรรมพร้อมกัยของอะไรบ้างอย่าง

"วันนี้เราจะพาปรายมาทำคุ้กกี้"บุ๊คแล้วยิ้มหวาน

"คุ้กกี้เหรอ"ฉันพูด

"ใช่ เริ่มกันเลย"

หลังจากนั้นก็ถึงเวลาทำอาหาร ที่ดูเหมือนจะเละเทะไปหน่อย แต่มันก็สนุกมากเลยละ จนทำเสร็จ

"เสร็จแล้วจ้า"ฉันเอาคุ้กกี้ที่อบใหม่ออกจากเตา แต่ลืมใส่ถุงมือ มันเลยหกออกมาเกือบหมด

"โอ๊ย"ฉันพูด

"เป็นไรหรือเปล่า"บุ๊คนีบเดินมาหาพร้อมดูมือ

"เพี้ยง เพี้ยง หายแล้ว"

"เล่นเป็นเด็กไปได้"ฉันพูดแล้วยิ้ม

"ยิ้มซะที"บุ๊คพูด

"เราก็มีความสุข ก็ยิ้มสิ"

"ดีใจด้วยนะที่เธออยู่กับฉันแล้วไม่ร้องไห้"

บุ๊คพูดคำนั้น ฉันก็เงียบไปในห้องจึงเต็มไปด้วยความเงียบ

"เรามากินคุ้กกี้กันเถอะ"และฉันก็เป็นคนทำลายความเงียบนั้น

เราทั้งสองก็กินคุ้กกี้กันจนไม่รู้เลยว่ามีคนแอบมองผ่านหน้าต่างอยู่ข้างนอก

ฝั่งวิน

"มันคงดีแล้วล่ะ ที่ปรายกับบุ๊คจะรักกัน"

"ถ้างั้นเราคงไม่ห่วงปรายแล้วล่ะ เพราะเรากำลัง........"

 

 

 

ติดตามกันต่อนะ ขอโทษที่หายไปนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกแต่ก็จะพยายามมาแต่งให้จบเรื่องนะค่ะ

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา