รักหมดใจของคุณชายสุดหล่อ

"ป้านมค่ะ...มีอะไรให้พายช่วยหรือเปล่าค่ะ"เธอเดินออกมาจากห้องเห็นป้านมกำลังก้มๆเงยๆอยู่ในห้องครัวเธอจึงร้องทักขึ้น
"อ๋อ..ป้านมกำลังทำข้าวต้มให้คุณหนูนะค่ะ"หญิงแก่ตอบอย่างอ่อนโยน
"ให้พายช่วยนะค่ะ..เห็นพายแบบนี้พายทำอร่อยนะขอบอกเดี๋ยวป้านมชิมแล้วจะขอเพิ่มแน่นอนค่ะพายฟันธง"เธอคุยอวดถึงฝีมือการทำอาหารของเธอด้วยรอยยิ้มอันสดใสทำให้คนที่เห็นนั้นถึงกับต้องยิ้มตาม
แบบไม่รู้ตัว
"ค่ะ..ให้มันจริงอย่างที่พูดนะค่ะ"จากนั้นไม่นานอาหารเช้าฝีมือของเธอก็เสร็จแบะกลิ่นอันหอมชุยก็ไปเตะจมูกของใครบ้างคนในห้องอาหารเข้า
"ทำไมวันนี้กลิ่นอาหารหอมจัง"เขาบ่นพึมพำกับตัวเองแต่คนหูไวอย่างบอดี้การ์ดสุดไฮเปอร์คนสนิทของเขาได้ยินเข้า
"ก็ไม่รู้เหมือนกันนะครับอาจจะเป็นฝีมือของคุณพายก็ได้นะครับ"โยยิ้มทะเล้นใส่เจ้านาย
"นั่งเงียบๆไปไอโย"เขาหันมาแยกเขี้ยวใส่
"ครับๆผมจะสงบปากสงบคำ"
"มาแล้วค่ะ...ข้าวต้มกุ้งหอมๆอร่อยน่ากินฝีมือพายรับรองนะค่ะว่าอร่อยแน่นอนจนต้องขอเพิ่มเลยล่ะค่ะ"เสียงแจ่วๆของคนตัวเล็กก็ดังขึ้นด้านหลังของเขา
"นี่!พูดให้มันน้อยๆได้ไหมผีเจาะให้มาพูดหรือไง..แล้วไอฝีมือที่ว่าน่ะจะกินได้หรือเปล่าก็ไม่รู้คุยอวดอยู่นั้นล่ะ"คนที่พูดคงไม่รู้ตัวว่านี่เป็นประโยคที่เขาพูดยาวที่สุดนับตั้งแต่ที่วารินคนรักของเขาเมื่อ4ปีจากไปทำให้คนที่นั่งฟังอยู่ถึงกับยิ้มเสียทีเดียว
"เอ๋!คุณนี่ลองชิมก่อนสิแล้วคอยบ่น..แต่พายรับรองนะว่าฝีมือพายนะอร่อยจนพวกคุณต้องขอเพิ่มเลยล่ะ"เธอพูดโอ้อวดถึงฝีมือการทำอาหารของตน
"งั้นผมชิมเลยนะครับได้ไม่ต้องเถียงกัน"คำแรกที่โยตักเข้าปากถึงกับอุทายออกมาว่า
"เฮ้ย!"
"นั่นไง..แม่นมครับรีบไปเอายาแก้ท้องเสียมาด่วนเลยครับ..เป็นไงล่ะฝีมือเธอนะทำพิษใส่ไอโยแล้วนั้น"เขาพูดประชดประชันทำให้ผู้เป็นแม่นมที่เลี้ยงมาตั้งแต่เด็กๆถึงกับหัวเราะทันทีเพราะนานมากแล้วที่คุณหนูของเธอนั้นไม่ได้หยอกล้อกับใคร
"คุณโย..เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ..พายขอโทษนะค่ะที่มันไม่อร่อย"เธอถึงกับถอดสีหน้าทันที
"เออ.  ไม่ใช่ครับที่ผมร้องออกมาคือมันอร่อยมากเลยครับ เจ้านายลองดูสิครับ"
"ไหน..มันจะอร่อยอะไรนักหนา"เขาพูดพลางตักข้าวต้มคำแรกเข้าปากเท่านั้นถึงกับชะงักเลยทีเดี๋ยวเพราะไม่คิดว่าหน้าตาอย่างเธอจะทำอาหารอร่อยแบบนี้ยัยเตี้ยนี้ก็มีประโยชน์แหะ