รักหมดใจของคุณชายสุดหล่อ

"ก็..พอกินได้"เขาโกหกคำโตออกไปแต่ที่จริงมันอร่อยมากแต่เขาเลือกที่จะไม่บอก

"แต่..เมื่อกี้ผมได้ยินเจ้านายพูดว่า'ทำไมวันนี้อาหารหอมจัง'"โยพูดพร้อมยิ้มอย่างทะเล้น

"ไอโยหุบปาก...ส่วนเธอยัยเตี้ยห้องน่ะเสร็จหรือยังไม่ใช่มัวแต่พูดมากนะ"เขาหันไปตะคอกใส่โยอย่างไม่จริงจังนักและหันกลับมาพูดกับเธอ

"เสร็จแล้วค่ะ...สะอาดเรียบร้อยไม่มีแม้แต่ฝุ่นเลยล่ะค่ะ"เธอยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

"ก็ดี..ส่วนนี้..งานของเธอ เอาไปอ่านและทำซะก่อน6โมงเย็นฉันจะมาตรวจไปทำได้แล้วอย่ามัวชักช้า"เขาโยนกระดาษใส่เธอ เธอจึงหยิบขึ้นมาแล้วเปิดอ่านดู

"นี่!คุณจะบ้าหรอให้พายทำคนเดียวหมดนี้นะ พายทำได้ไม่หมดหรอกค่ะ"ทันทีที่เธอเปิดอ่านก็ถึงกับตาโตเลยทีเดียวเพราะมันมีทั้งแต่กวาดบ้าน ถูพื้น ทำอาหาร ซักผ้า ถอนหญ้า ล้างรถ ล้างหลังคา ปลูกต้นไม้ ถอนเถาวัลย์  และอีกเยอะแยะ

"ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ต้องทำ..ฉันก็จะจำไว้ว่าคนที่คุณพ่อส่งมามันไม่ได้เรื่องส่งอะไรก็ไม่ได้เรื่อง"เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"ก็ได้ๆ..รอดูก็แล้วกัน พายจะทำให้คุณเห็นให้ได้ ชิ!"เธอพูดด้วยความมั่นใจ

"ก็ดี..ไปสิยืนทำสากอะไรล่ะ อ๋อ และก็ห้ามใครก็ตามช่วยยัยนั้นทำงาน ใครช่วยไล่ออก"เขาประกาศลั่นห้องอาหาร

"อีตาบ้า..จะเล่นแบบนี้ใช่ไหมได้รู้จักไอพายน้อยไปซะแล้ว"เธอบ่นพึมพำกับตัวเองและเริ่มทำงานตามที่คนใจร้ายสั่งมาเขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่สั่งให้เธอทำงานเยอะแบบนี่คนเดียว