รักหมดใจของคุณชายสุดหล่อ

"อาหมอ..พายเป็นยังไงบ้างครับ"เขาเดินออกมาจากห้องทำงานและถามอาหมอด้วยความเป็นห่วงคนตัวเล็ก

"ไม่เป็นอะไรมาก..แต่ตอนดึกๆอาจจะมีไข้เพราะตากฝนเราก็คอยเช็ดตัวให้เธอด้วยล่ะและก็หมั่นล้างแผลด้วย งั้นอาไปก่อนนะ"อาหมออธิบายถึงอาการของเธอ

"ขอบคุณมากครับอาหมอ..เดี๋ยวผมไปส่งนะครับ"

"อืม...ก็ดี"เขาก็เดินมาส่งอาหมอที่หน้าบ้าน

"แล้วดูแลเธอดีๆล่ะอย่าไปแกล้งเธอแบบนั้นตัวยิ่งเล็กๆอยู่"อาหมอพูดอย่างอารมณ์ดีและเดินออกไป หลังจากที่อาหมอกลับไปแล้วเขาก็เดินกลับเข้ามาในบ้านเพื่อมาดูแลคนตัวเล็กที่นอนอยู่ในบ้าน

"นอนหลับสบายเชียวนะยัยตัวแสบ"เขานั่งลงข้างๆร่างบางและลูบผมอย่างแผ่วเบาทำไมเขาถึงรู้สึกคุ้นเคยกับเธอเหลือเกิน

"เจ้านายครับ..ผมว่าพาเธอไปพักผ่อนเถอะครับ แล้วจะให้เตรียมห้องใหม่ให้เธอไหมครับ"โยถามเจ้านายแบบยิ้มๆ

"ไม่ต้องฉันจะพายพักที่ห้องฉัน ทุกคนไปพักเถอะเดี๋ยวฉันดูแลเธอเอง ขอบใจมาก"เขาพูดกับทุกคนจบก็อุ้มคนตัวเล็กขึ้นไปข้างบนห้องทันทีทำให้ทุกคนมองหน้ากันอย่างรู้ทัน

"แล้วต้อบทำยังไงต่อเนี้ย ไข้ขึ้นแล้วด้วย"หลังจากที่เขาวางร่างบางลงบนเตียงเขาก็ยืนเกาหัวอย่างทำอะไรไม่ถูกเพราะตอนนี้ไข้ของเธอเริ่มขึ้นสูงแล้วตามที่อาหมอบอกทุกอย่างและเขาก็ไม่เคยดูแลใครมาก่อนด้วย

"เช็ดตัว...ใช่ต้องเช็ดตัว"เขาคิดได้อย่างนั้นก็รีบวิ่งไปที่ห้องน้ำทันทีเพื่อหยิบอุปกรณ์มาเช็ดตัวให้เธอ

"ทำไมค่ะ...ทำไม พี่โซระถึงจำหนูพายไม่ได้พี่โซระใจร้าย"ในขณะที่เขากำลังจะเช็ดตัวให้เธอจู่ๆเธอก็พึมพำออกมาทำให้เขาถึงกลับสงสัยหนักกว่าเก่า

"หรือเธอจะเป็นยัยเต้าหู้จริงๆ"ตอนี้เขาก็เริ่มมั่นใจแล้วเธอคงเป็นเด็กสาวจอมโก๊ะคนนั้นแน่ๆเขาคิดได้ดังนั้นก็ระบายยิ้มเบาๆให้กับร่างบางที่กำลังหลับสนิทด้วยพิษไข้

"ฮือ..จะนอน"เธอพึมพำออกมาพร้อมยกมือเล็กปัดมือใหญ่ที่ค่อยๆบรรจงเชิญตัวให้เธอ

"นี้ขนาดหลับนะเนี้ย"เขาหัวเราะออกมาเบาๆ

จากนั้นเขาก็เดินไปหยิบเสื้อเชิ้ตของเขาในตู้ดสื้อผ้าออกมาหวังจะเปลี่ยนให้เธอ

"เอาไงเขากันว่ะ"เขาค่อยๆแกะกระดุมเสื้อเธออย่างยากลำบากเพราะต้องทนต่อความปรารถนาที่ค่อยๆเกิดขึ้นเมื่อเห็นผิวขาวๆของคนตัวเล็ก

"โอ๊ย....จะขาวไปไหนเนี้ย ยัยเต้าหู้เอ๊ย"เขาบ่นออกมาพร้อมหายใจติดขัด หลังจากที่เปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอเสร็จก็ทำเอาเขานี้เหงื่อตกเลยทีเดียว

"แล้วจะทำยังไงเนี้ย...แข็งโป้กเชียว"เขาบ่นพร้อมก้มมองที่จุดยุทธศาสตร์และะตัดสินใจเดินเข้าห้องน้ำไปทำธุระส่วนตัวมากๆ

"รู้ถึงไหนอายถึงนั้นแน่...ต้องมาช่วยตัวเองแบบนี้"เขาบ่นพึมพำกับตนเองคอยดูเถอะยัยตัวแสบเขาจะทบทั้งต้นทบทั้งดอกเลยคอยดู