Luv is next to me ^^~
9.7
เขียนโดย 
angoon_np
วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.08 น.
15 ตอน
4 วิจารณ์
16.37K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 มกราคม พ.ศ. 2559 00.42 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
3) คำสารภาพจากมี๊ '^'
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ Luv is next to me ^^~ ตอนที่ 3
(ต่อจากตอนที่แล้ว)
" องุ่นร้องไห้ทำไม " <<< มี๊
" เค้าขอโทษนะมี๊ เค้าน่าจะไปแปลอักษรกับมี๊ มันเป็นความเห็นแก่ตัวของเค้า เอง ฮืออออ~ T^T" ฉันพูดกับมี๊ หลังจากที่มี๊เห็นฉันร้องไห้ มี๊ก็ได้ร้องไห้ตามฉัน ไปด้วย เจเจที่เห็นถึงความผิดปกติบางอย่าง จึงแง้มดูข้างในร่มทำให้เห็น ฉันและมี๊ กำลังร้องไห้อยู่ จึงถามแพรที่อยู่ข้างๆ ว่าพวกเราร้องไห้ทำไม แพร ตอบ ว่า "เรื่องการแปลอักษรสี" และก็ได้เอาร่มมาบังพวกเราต่อ
" มี๊อย่าร้องไห้สิ" <<< ฉัน
" เธอก็อย่าร้องไห้สิ" <<< มี๊
" มี๊นั่นแหละอย่าร้องไห้สิ ถ้ามี๊ยังร้องอยู่ละก็ เค้าก็จะไม่หยุดร้อง " <<< ฉัน
" หยุดร้องได้แล้ว เพราะเธอนั่นแหละทำให้เราร้องไห้" <<< มี๊
" เค้าขอโทษนะ เค้าจะพามี๊หนีจากการถูกบังคับให้ไปแปลอักษรให้ได้เลย เค้าสัญญา " หลังจากนั้นฉันก็ยื่นเสื้อกันหนาวให้มี๊เพื่อจะได้ซับนํ้าตา มี๊รับไป และพูดกับฉันต่อ
" ที่เรางอนก็เพราะว่า พวกเธอไม่ยอมมาบอกเราสักคำเรื่องที่ว่าจะมาแปล อักษรด้วยกันกับเรามั้ย อย่างน้อยโทรมาบอกเราสักคำก็ยังดี " <<< มี๊
" มี๊ พวกเราขอโทษ พวกเรามัวแต่ลังเล ทำให้ตัดสินใจกันไม่ได้สักที เค้าก็ ไปแปลอักษรแล้วนะ แต่ไม่กล้าเดินเข้าไป พอจะโทรไปก็เห็นพี่สตาฟฟ์ จ้องมาทางพวกเรา จนพวกเราไม่กล้าหันไปข้างหลังเลยซะด้วยซ้ำ" (พี่แกเขาน่า กลัวมากๆ ใครเห็นยังต้องวิ่งหนี บอกเลยพี่แก เค้าน่ากลัวจริงๆ ไม่ได้พูดเล่นนะ)
" เค้าขอโทษจริงๆ เค้าจะพามี๊หนีไปให้ได้เลย ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีใดก็ตาม เค้า จะทำให้ได้ เพราะฉะนั้นยกโทษให้เค้าเถอะนะ " <<< ฉัน
" พวกเธอนี่ น่ารักกันจังเลยนะ" แพรพูดขึ้นมา หลังจากให้พวกเราปล่อยโฮ มาได้ซักพัก ซึ่งตัวฉันก็ไม่เข้าใจสิ่งที่แพรได้พูดออกมาเหมือนกัน การร้องไห้ มันน่ารักตรงไหน ฉันล่ะสงสัยจริงๆแต่ก็ไม่กล้าถาม แถมยังพูดว่าเสียงร้องไห้ ของฉันเหมือนตอนที่นักแสดงแกล้งร้องไห้ออกมาเลย แต่ของฉันนั้นร้องไห้ จริงๆ ไม่ได้แกล้งร้องเหมือนในหนัง
" เอ๊ะ! พวกเธอร้องไห้กันเหรอ " มายมิ้นท์ถาม
" อ้าว มายมิ้นต์เพิ่งจะรู้เหรอ พลาดของดีไปซะแล้วล่ะ" <<< มะปราง
ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆนะ มายมิ้นต์นี่ละก็ พวกเราร้องไห้มาได้ซักพัก แล้ว เพิ่งจะรู้สึกตัว สมกับที่ได้รับตำแหน่ง the slow ของแก๊งเลยจริงๆนะ (ถึง ตอนนี้ตำแหน่งนี้กำลังสั่นคลอน เพราะว่าในแก๊งนั้นก็มีคนอีกคนหนึ่งที่ slow ไม่แพ้มายมิ้นท์เลย ซึ่งก็คือ ชมจังนั่นเอง)
และแล้วมิ้นก็ออกโรงซะที ออกมาแปปเดียวเองแต่ว่า
(ต่อจากตอนที่แล้ว)
" องุ่นร้องไห้ทำไม " <<< มี๊
" เค้าขอโทษนะมี๊ เค้าน่าจะไปแปลอักษรกับมี๊ มันเป็นความเห็นแก่ตัวของเค้า เอง ฮืออออ~ T^T" ฉันพูดกับมี๊ หลังจากที่มี๊เห็นฉันร้องไห้ มี๊ก็ได้ร้องไห้ตามฉัน ไปด้วย เจเจที่เห็นถึงความผิดปกติบางอย่าง จึงแง้มดูข้างในร่มทำให้เห็น ฉันและมี๊ กำลังร้องไห้อยู่ จึงถามแพรที่อยู่ข้างๆ ว่าพวกเราร้องไห้ทำไม แพร ตอบ ว่า "เรื่องการแปลอักษรสี" และก็ได้เอาร่มมาบังพวกเราต่อ
" มี๊อย่าร้องไห้สิ" <<< ฉัน
" เธอก็อย่าร้องไห้สิ" <<< มี๊
" มี๊นั่นแหละอย่าร้องไห้สิ ถ้ามี๊ยังร้องอยู่ละก็ เค้าก็จะไม่หยุดร้อง " <<< ฉัน
" หยุดร้องได้แล้ว เพราะเธอนั่นแหละทำให้เราร้องไห้" <<< มี๊
" เค้าขอโทษนะ เค้าจะพามี๊หนีจากการถูกบังคับให้ไปแปลอักษรให้ได้เลย เค้าสัญญา " หลังจากนั้นฉันก็ยื่นเสื้อกันหนาวให้มี๊เพื่อจะได้ซับนํ้าตา มี๊รับไป และพูดกับฉันต่อ
" ที่เรางอนก็เพราะว่า พวกเธอไม่ยอมมาบอกเราสักคำเรื่องที่ว่าจะมาแปล อักษรด้วยกันกับเรามั้ย อย่างน้อยโทรมาบอกเราสักคำก็ยังดี " <<< มี๊
" มี๊ พวกเราขอโทษ พวกเรามัวแต่ลังเล ทำให้ตัดสินใจกันไม่ได้สักที เค้าก็ ไปแปลอักษรแล้วนะ แต่ไม่กล้าเดินเข้าไป พอจะโทรไปก็เห็นพี่สตาฟฟ์ จ้องมาทางพวกเรา จนพวกเราไม่กล้าหันไปข้างหลังเลยซะด้วยซ้ำ" (พี่แกเขาน่า กลัวมากๆ ใครเห็นยังต้องวิ่งหนี บอกเลยพี่แก เค้าน่ากลัวจริงๆ ไม่ได้พูดเล่นนะ)
" เค้าขอโทษจริงๆ เค้าจะพามี๊หนีไปให้ได้เลย ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีใดก็ตาม เค้า จะทำให้ได้ เพราะฉะนั้นยกโทษให้เค้าเถอะนะ " <<< ฉัน
" พวกเธอนี่ น่ารักกันจังเลยนะ" แพรพูดขึ้นมา หลังจากให้พวกเราปล่อยโฮ มาได้ซักพัก ซึ่งตัวฉันก็ไม่เข้าใจสิ่งที่แพรได้พูดออกมาเหมือนกัน การร้องไห้ มันน่ารักตรงไหน ฉันล่ะสงสัยจริงๆแต่ก็ไม่กล้าถาม แถมยังพูดว่าเสียงร้องไห้ ของฉันเหมือนตอนที่นักแสดงแกล้งร้องไห้ออกมาเลย แต่ของฉันนั้นร้องไห้ จริงๆ ไม่ได้แกล้งร้องเหมือนในหนัง
" เอ๊ะ! พวกเธอร้องไห้กันเหรอ " มายมิ้นท์ถาม
" อ้าว มายมิ้นต์เพิ่งจะรู้เหรอ พลาดของดีไปซะแล้วล่ะ" <<< มะปราง
ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆนะ มายมิ้นต์นี่ละก็ พวกเราร้องไห้มาได้ซักพัก แล้ว เพิ่งจะรู้สึกตัว สมกับที่ได้รับตำแหน่ง the slow ของแก๊งเลยจริงๆนะ (ถึง ตอนนี้ตำแหน่งนี้กำลังสั่นคลอน เพราะว่าในแก๊งนั้นก็มีคนอีกคนหนึ่งที่ slow ไม่แพ้มายมิ้นท์เลย ซึ่งก็คือ ชมจังนั่นเอง)
และแล้วมิ้นก็ออกโรงซะที ออกมาแปปเดียวเองแต่ว่า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
