ชายบำเรอ

"โถๆๆ ... ท่านชายทินกรผู้น่าสงสาร กำลังจะถูกแย่งคนรักโดย ผู้ชายบำเรอคนหนึ่ง น่าสงซ้าน น่าสงสาร..." ท่านหญิงมาริสาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันขณะที่ท่านชายทินกร ยืนไม่สบอารมณ์หลังจากที่พึ่งทะเลาะกันกับคนรัก
"หญิงสา! พูดอะไรระวังปากบ้างนะครับ ถูกแย่งงั้นเหรอ? ผมเป็นใครแล้วมันเป็นใคร?"
"แหม... มันก็ไม่แน่นะเพคะท่านชาย ของแบบนี้มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับชนชั้นหรอกไม่งั้น ทำไมหญิงที่เป็นท่านหญิงลูกของบ้านนี้ ถึงได้รับความสนใจจากท่านชายไม่เท่ากับลดาที่เป็นแค่ลูกคนรับใช้ที่แค่ถูกชูขึ้นมาล่ะเพคะ?  แล้วทำไมนายยศที่เป็นแค่ชายบำเรอจากซ่องจะได้รับความสนใจจากลดาไม่ได้ล่ะเพคะ?"
ท่านชายทินกรยืนนิ่งรับฟังด้วยจิตใจสับสน เพราะเขาเองก็ไม่ได้มั่นใจอย่างที่พูดออกไป ท่านหญิงมาริสาจึงเอ่ยยุแยงต่อ
"ท่านชายอย่าลืมสิเพคะ ว่าเขาซื้อกันมาจากซ่องนะ ถึงแม้ลดาจะอ้างว่าซื้อเพื่อหวังอยากช่วยให้ชีวิตใหม่ตอบแทนบุญคุณก็เถอะ แต่ใครจะไปรู้ล่ะเพคะว่าเรื่องนี้ ลดาอาจกุขึ้นมาเพื่อเป็นข้ออ้างเพราะไม่อยากให้มันดูน่าเกลียดก็ได้นะเพคะ"
"ท่านชายก็เห็นอยู่นี่เพคะ ว่าลดาให้ความสนิทสนมเป็นกันเองกับผู้ชายบำเรอคนนั้นมาก ข้ารับใช้คนอื่นๆ ในบ้านไม่เห็นลดาจะเมตตาขนาดนี้เลย ผู้ชายคนนั้นอยู่ในซ่องนะเพคะ ทำไมบังเอิญมาช่วยเหลือลดาได้ล่ะเพคะ?
"เป็นหญิงนะ หญิงจะไม่ยอมให้คนรักของตัวเองอยู่ในสถานะการณ์สุ่มเสี่ยงไม่น่าไว้ใจแบบนี้แน่ ท่านชายเป็นคนรักของลดาย่อมต้องมีสิทธิ์หวงห้ามไม่ให้ลดาทำตัวสนิทสนมกับใครเกินเลยได้อยู่แล้วนะเพคะ ทำไมท่านชายไม่พูดกับลดาให้ชัดเจนกันไปเลย ว่าท่านชายไม่ต้องการให้ลดาทำตัวใกล้ชิดสนิทสนมกับนายนั่นอีกต่อไป ท่านชายก็จะได้รู้ด้วยไงล่ะเพคะ ว่าตัวเองยังมีความสำคัญกับลดาอยู่หรือเปล่า?  ถ้าลดายังรักและเห็นความสำคัญของท่านชายอยู่ ก็ต้องเห็นท่านชายสำคัญกว่าไอ้ชายบำเรอคนนั้นและต้องเชื่อฟัง แต่ถ้าคำพูดของท่านชายไม่เป็นผล ก็แสดงว่าใจของลดาอาจจะไม่อยู่ที่ท่านชายอีกแล้วก็ได้นะเพคะ"
ท่านชายทินกรยืนรับฟังด้วยความรู้สึกคล้อยตามอย่างมากและมาดหมายที่จะไปคุยกับเพชรลดาเรื่องนี้ให้ได้ เพราะเขารู้สึกไม่ถูกชะตากับชายบำเรอที่ชื่อยศเอามากๆ อย่างที่เขาเองก็หาเหตุผลไม่ได้ และเขาจะไม่ยอมเสียคนรักให้ชายบำเรอคนนั้นแน่    
ในขณะที่ท่านหญิงมาริสาแอบลอบยิ้มด้วยความพอใจ เธอรู้จักนิสัยของเพชรลดา ดีว่า ความจริงแล้วอีกฝ่ายเป็นกันเองกับคนรับใช้อื่นๆทั่วกันหมด แต่จงใจพูดจายุแยงท่านชายทินกรที่่กำลังหึงจนขาดสติ  แล้วเธอก็รู้ด้วยว่าผลจะออกมาเป็นยังไง
"หึ... ฉันชักจะอดใจรอชมฉากละครน่าสนุก ไม่ไหวแล้วล่ะ"