หยุดที่ฉันคนนี้ได้ไหม?

เช้าวันต่อมา..

“พี่เมลวันนี้เลิกกี่โมง”ป๊อบคอนถามฉันขณะที่ฉันกำลังลงจากรถ

“เวลาเดิมแหละ ทำไมหรอ”

“ป่าวหรอก พอดีวันนี้ป๊อบมีซ้อมบาสอ่ะอาจจะมารับช้าหน่อย”

“งั้นไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่กลับเองได้”

“ได้ไง ป๊อบจะแน่ใจได้ไงว่าพี่จะกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยยิ่งช่วงนี้นักเลงยิ่งเยอะด้วย”ป๊อบพูดกับทำแก้มป่องทั้งสองข้าง

“เอางี้ถ้าพี่ถึงบ้านแล้วพี่จะโทรป๊อบทันทีเลยตกลงไหม”ฉันยื่นนิ้วชี้ไปจิ้มตรงตรงแก้มป๊อบคอน

“ก็ได้ ป๊อบไปแล้วเจอกันที่บ้านนะ”

“โอเค ตั้งใจเรียนล่ะ”

     แล้วป๊อบคอนก็ขับรถออกไปส่วนฉันก็เดินเข้าโรงเรียนพอผ่านประตูไปไม่กี่ก้าวเสียงเสียดสีของเขาคนนั้นก็ดังขึ้นมา

“รักกันดีจังเลยน๊า มีมารับไปส่งกันด้วย”

“……….”ฉันทำเป็นไม่ได้ยินแล้วเดินผ่านหน้าเลโก้ไป

“น่ากระทืบจริงๆ เห็นแล้วสะเอียนว่ะ”

ฉันเดินกลับมาพร้อมกับดึงคอเสื้อนายเลโก้ “อย่าแตะต้องเขา นายไม่มีสิทธิ”

“ก็แล้วยังไง อะไรที่ฉันอยากได้ฉันก็ต้องได้แม้แต่เทอ”เลโก้ส่งยิ้มเยาะเย้ยมาให้ ฉันรู้ว่าเขาทำจริง

“นายต้องการอะไร”ฉันถามพร้อมกับปล่อยคอเสื้อเขา

“เธอต้องเลิกกับไอ่หน้าอ่อนนั่นแล้วมาเป็นแฟนกับฉัน”

“ตลกล่ะ เลโก้ นายทำแบบนี้ไปทำไมหรือว่านายชอบฉัน”

“แล้วแต่เธอจะคิด”

“เหอะๆ นายมันก็แค่เด็กที่เอาแต่ใจคนหนึ่งเท่านั้นแหละ”

“แล้วไง! ถ้าเธอไม่ตกลงไอ่หน้าอ่อนนั่นได้เจ็บตัวแน่”

“ได้ แต่ถ้าเขาเป็นอะไรแม้แต่ปลายเล็บล่ะก็นายจะไม่ได้เห็นหน้าฉันอีก! ”

“หึ! ห่วงกันจังเลยนะ ได้ฉันจะไม่แตะต้องมันอีกหลังจากที่เธอเลิกกับมัน”

“………….”

“แล้วเจอนะ ที่รัก”แล้วเลโก้ก็เดินจากไป

ณ ห้องเรียน

       หลังจากที่เลโก้เดินออกไปฉันก็เข้าห้องน้ำล้างหน้าจากนั้นก็ขึ้นห้องเรียนพอฉันเข้าไปห้องเรียนก็มีเสียงกระซิบตลอดทางที่ฉันเดินผ่านก็คงไม่พ้นเรื่องเมื่อเช้านี้สินะ ฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะได้ไม่นานยัยแอนก็เข้าห้องมาพอดี

“ยัยเมลเมื่อเช้านี้แกมีเรื่องอะไรกับพี่เลโก้หรอ”สิ้นเสียงยัยแอนทั้งห้องเงียบทันทีหมือนรอฟังคำตอบจากฉัน

“เรื่องไร้สาระไม่มีอะไรหรอก”

“ไม่มีอะไรได้ไง ก็เขาได้ยินกันเกือบทั้งโรงเรียนว่าแกตกลงเป็นแฟนกับพี่เลโก้”

“ก็แล้วไง”

“นี่มันเรื่องใหญ่เลยนะ แกจำที่ฉันบอกแกรึป่าวว่าพี่เขาอ่ะเป็นบุคคลอันตรายที่สุดในโรงเรียน”ยัยแอนกระซิบที่ข้างหูฉัน

“ขนาดเชียว”

“พี่เขาเห็นอารมณ์ดี เฟรนลี่แบบนี้แต่พอโกรธขึ้นมาล่ะก็ไม่ต่างจากซาตานเรื่องผุ้หญิงไม่ต้องพูดถึงเปลี่ยนทุกวันไม่ซ้ำหน้าและฉันได้ข่าวมาว่าวันนี้พี่เขาจะยกพวกไปตีกับโรงเรียนน้องแก”

“บ้าน่า อาจจะไม่ใช่น้องฉันก็ได้”

“ฉันก็ขอให้เป็นอย่างนั้น”

    แม้ฉันจะพูดออกไปอย่างนั้นแต่ในใจฉันก็ยังกังวลอยู่ดีถึงไอ่ตัวแสบจะเก่งในการต่อสู้ก็ตามทีเหอะแต่ดูท่านายเลโก้ก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน

“แอนวันนี้ฉันไม่เข้าเรียนนะฝากลาครูด้วย”ฉันพูดพร้อมกับสพายกระเป๋า

“นั่นแกจะไปไหน”

“กลับบ้าน”

“แต่ฉันไม่ให้กลับ”นายเลโก้ที่มาจากไหนไม่รู้มายืนขวางประตู

“นายมีสิทธิอะไรมาสั่งฉัน”

“สิทธิของการเป็นแฟนเธอไง”

“ถอยไป”

“ไม่ก็ลองดูสิ ถ้าเธอเดินออกจากประตูแม้แต่ก้าวเดียวฉันจะจูบเธอต่อหน้าเพื่อนเธอ”

“นายไม่กล้าหรอก”

“ก็ลองดูสิ”เลโก้พูดพร้อมกับส่งสายตาจริงจังมองที่ฉัน

“ชิ เออไม่กลับก็ได้”

“น่ารักนะเนี่ยย”พอพูดจบเขาก็เอามือมาลูบหัวฉันพร้อมกับยิ้มหวานให้ฉัน

“ฟินอ่า”เพื่อนในห้องพูดพร้อมกับทำหน้าเคริ้ม

“ปล่อยได้แล้วหัวฉันยุ่งหมด”ฉันเอามือเขาออกเพราะรู้สึกหน้าเริ่มร้อนแปลกๆ

“ทำไมอ่ะ เขินหรอ”

“ป๊าววว ไม่ได้เขิน”

“แล้วหน้าแดงทำไมล่ะครับ คุณแฟน”เลโก้พูดพร้อมกับหยิกแก้มฉัน

“อากาศตรงนี้มันร้อน”

“จริงดิ ฮ่าๆ โอเคๆงั้นพี่ไปเรียนก่อนนะเจอกันตอนพักเที่ยงอย่าให้รู้นะว่าหนีกลับบ้านไม่งั้นเจอดีแน่”

“รู้แล้ว นายนี่ชักจะเพี้ยนเมื่อเช้านี้ยังอารมณ์เสียใส่ฉันอยู่เลยมาตอนนี้ทำไมอารมณ์ดีสะงั้น”

“ก็เป็นกับแค่เธอคนเดียวแหละเด็กดื้อ”แล้วเขาก็ยื่นมือมาบีบจมูกฉันไปมา

“ไปได้แล้ว”

“ฮ่าๆ ครับ”แล้วเขาก็เดินออกไป

“ไม่มีอะไรจริงๆแหละเนาะคุณแฟนนน”ยัยแอนพูดแซวขึ้นมา

“ก็ไม่มีอะไร เมื่อกี้แกยังบอกว่าอย่าไปยุ่งกับเขาอยู่เลยไงตอนนี้กลับเชียร์”

“ก็พี่เขาน่ารักอ่ะแก~เห็นแล้วอิจฉา”

“พอเลยๆ ไปนั่งโต๊ะได้ล่ะ”

“ค๊า คุณแฟน อุ๊บ! คุณเพื่อน” หลังจากที่ฉันกับยัยแอนมานั่งโต๊ะได้สักพักอาจารย์ก็เข้ามาสอน

หลังเลิกเรียน

“สรุปวันนี้ยังไงย่ะ ไม่ไหมห้างอ่ะ”

“อืมมม พรุ่งนี้ล่ะกันวันศุกร์ด้วย”

“อ่ะเค ตามใจแล้ววันนี้ป๊อบคอนจะมารับกี่โมงล่ะ”ขณะที่ยืนรอรถของที่บ้านมารับ

“ก็....”

“คงไม่มาแล้วล่ะ เพราะว่าพี่จะไปส่งเมลเอง”นายเลโก้ที่โผล่มาจากไหนไม่รู้เดินมากอดไหล่ฉัน

“งั้นฉันไปก่อนนะเมลไว้เจอกัน”

“โชคดีแก”