s.o.sรักอันตรายของยัยมาเฟีย

06:35 น. 
ฉันก้มมองนาฬิกาข้อมือและฟุบหน้าลงกับโต๊ะม้าหินอ่อนที่ประจำ วันนี้ฉันมีเรียนบ่ายแต่ต้องมามหาลัยแต่เช้าพร้อมพี่ต้า เฮ้อออออออ  ง่วงชะมัด -_-
ตึ้ง!!
ฉันเงยหน้ามองต้นเสียงที่กระแทกก้นลงบนโต๊ะอย่างแรง ไอ้เปเปอร์!! ไม่น่าเชื่ออะไรดลใจให้มันมามหาลัยแต่เช้าว่ะเนียะ
"มองเหีิยไรมึง" มันถาม
"มองมีงไง"
"กูรู้ว่ากูหล่อ"
" หึ แล้วเป็นไรหน้าบูดเชียว"
" เมื่อวานที่พวกมึงไปก่อเรื่อง......" มันพูดแล้วเว้นระยะทำสีหน้าเครียดๆ เงียบหาพ่อง เล่าต่อสิสัสกูอยากรู้ ><
" ทำไม?"
" กูขอให้พวกมึงหยุดได้ป่ะ"
" ไม่!! " ฉันปฏิเสธเสียงแข็ง ยังไงซะฉันก็ต้องเอาทุกอย่างของฉันคืนมา
"แต่..กูเป็นห่วง"
"ห่วงกู หรือห่วงพี่กู "
"........"
" ถามไม่ตอบไอ้สัส!!" เปเปอร์มองหน้าฉันนิดๆ ก่อนแบะปากเหมือนคนจะร้อง เฮ้ยๆ อย่าร้องนะมึง
"เฮ้ยๆๆๆ เป็นไรมึง อย่าร้องนะมึง"ฉันวิ่งเข้าไปกอดมันกดหัวมันลงที่ท้อง
" อึก  กู ปะ เป็นห่วง" มันพูดไปร้องไห้ไป มันห่วงฉันหรอ ? หรือห่วงพี่ต้า
"ไม่มีใครเป็นอะไรแน่เปอร์มึงอย่าคิดมากดิ"
"กูไม่อยากให้ใครเจ็บตัวเพราะพ่อกูอีก"
"กูมีเรื่องจะถามมึงสองข้อ"
"อะไร"มันเงยหน้าขึ้นมามองฉัน
" ข้อแรกถ้าให้มึงเลือกระหว่างพ่อมึงกะพวกกู มึงจะเลือกใคร? "
"ทำไมต้องถามยังไงกูก็ต้องเลือกพวกมีงอยู่แล้ว พ่อมึงมีพระคุณกะกูมาก"
"ข้อที่สอง มึงชอบพี่กูหรอ?" เปเปอร์ชะงักนิดๆก่อนจะตอบ
"ป่าว"
"แน่ใจ"
" อืม " มันขานรับก่อนจะเอาหน้ามาซุกที่ท้องฉัน จั๊กกะจี้ชิบหาย ^^ ฉันไม่คิดจะขัดขวางหรอกนะถ้ามันจะคบกะพี่ต้า ถึงมันจะปฏิเสธว่าไม่ได้ชอบก็เหอะแต่ฉันอยู่กับมันมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอยจนตอนนี้ตีนเท่าฝาบ้านแล้วมันคิดอะไรทำไมฉันจะไม่รู้
 
 
 
 
(Fin talks)
ผมยืนมองภาพผู้หญิงกะผู้ชายกอดกันที่โต๊ะม้าหินอ่อน หึ!! ช่างไม่รู้จักอายซะจริงๆ 
" ฟินมายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้" ซันเดย์ถามผม
"อ่อ ป่าวหรอกแล้วซันอ่ะ"
"พอดีเราเอางานมาส่งอาจารย์อ่ะ เอ๊ะ!! นั่นข้าวกะเปอร์นิ" ซันเดย์พูดขึิน ครับ กูเห็นตั้งนานแล้ว ผมยืนมองร่างเล็กที่หยอกล้อกับคนตรฝหน้าอย่างมีความสุข หึ หมั้นไส้
"ข้าวกะเปอร์เหมาะสมกันดีเนาะ ฟินว่าไหม ฟิน ฟิน!!" ผมสะดุ้งทันทีที่ซันเดย์เรียก
"เอ่อ อืมๆ ก็น่ารักดีอ่ะ"
"ข้าวกะเปอร์อ่ะ เมื่อก่อนเคยคบกันด้วยแหละ แต่เปอร์ทิ้งข้าวไปและไม่นานก็มาขอคืนดี"ซันเดย์พูดต่อ สองคนนี้เคยคบกันด้วยหรอ มิน่าล่ะถึงได้หยอกล้อกันถึงเนื้อถึงตัวขนาดนี้ นึกๆไปแล้วผมก็แผนชั่วร้ายทันที แฟนเธอแย่งนาเนียร์ไปจากผม เธอต้องเป็นคนชดใช้!!!
                                                                               จบ
 
 
 
ฉันขึ้นมาเรียนคาบบ่ายด้วยความอ่อนเพลียรู้สึกเจ็บที่แผลแหะ เมื่อวานโดนพวกนั้นเอาปืนฟาดหัวเลยทำให้ตอยนี้ฉันปวดหัวจนหัวแทบจะระเบิด
"ว่าไงคุณบอดี้การ์ด" ฉันเงยหน้ามองเจ้าของเสียงทุ้มแล้วถอยหายใจออกมาเฮือกใหญ่
"อย่ามากวนได้ไหม ปวดหัว"
"อย่ามาแกล้งหน่อยเลย" แกล้งบ้านเตี่ยมึงสิ กูปวดหัวจนหัวจะระเบิดแล้ว
"นี่ วันนี้เธอต้องไปเที่ยวกับฉัน"
"ทำไมฉันต้องไปกับนาย"
"ก็เธอเป็นบอดี้การ์ดฉัน เธอต้องดูแลฉัน มานี่!!" ฟินกระชากแขนฉันแล้วจับฉันให้นั่งลงในรถกาอยจะขับรถไปที่ห้างสรรสินค้า
" มาที่นี่ทำไม" ฉันถาม
"กินข้าว"
" บ้านนายไม่มีข้าวกินหรือไง"
" มี แต่ไม่มีคนทำให้กิน" ฟินนั่งลงก่อนสั่งอาหาร  4-5 อย่าง รอสักพักพนักงานสาวสววก็นำอาหารมาเชิญพร้อมทำตาหวานเยิ้มให้ฟิน สาวๆสม้ยนี้ชอบคนหน้าเคะแบบนี้หรอเนี่ยะ
"ทำไมไม่กินอ่ะ" ฟินถามหลังจากที่เห็นฉันนั่งเขี่ยข้าวไปมา
"กินไม่ได้ แพ้มะเขือเทศ"
"ห๊ะ!! คนบ้าอะไรแพ้มะเขือเทศ"
" เออ คนบ้าคนนี้แหละที่มันแพ้มะเขือเทศอ่ะ ทำไมมีอะไรไหม" ฉันถามอย่างหาเรื่อง
"แล้วทำไมไม่บอก"
"แล้วทำไมฉันต้องบอกนาย" ฟินส่ายหน้าหน่ายๆก่อนจะก้มหน้าก้มตากินโดยไม่สนใจฉันซักนิด ชิ!!
" เฮ้ยย นั่นมันไอ้ฟินนี่หว่า " เสียงชายหนุ่มสามคนที่เดินอยู่หน้าร้านดังขึ้นก่อนจะพากันเดินเข้ามาหาฟิน
"หวัดดีฟิน" หนึ่งในชายหนุ่มทักขึ้น ฟินเงยหน้ามองก่อนจะตอบกลับ
"อืม"
"มาทำอะไรที่นี่อ่ะ"
"ก็เห็นอยู่ว่ามากินข้าว"
" หึ กวนจังนะแล้วนี่ใคร เด็กใหม่หรอ" พวกนั้นถามก่อนจะหันมองมาที่ฉัน
"ชื่ออะไรล่ะสาวน้อย"
" ต้นข้าว"
"อืม ฉันชื่อกราฟ ยินดีที่ได้รู้จักนะ"
"กลับกันเถอะฉันอิ่มแล้ว" ฟินชวนฉันก่อนจะเช็คบิลแล้วดึงมือฉันออกจากร้าน
"คนพวกนั้นเพื่อนนายหรอ" ฉันถาม ฟินหันมามองหน้าฉันแต่เขาก็ไม่ได้ตอบอะไร
" พวกเขาดูไม่ชอบหน้านายเลยนะ"
"......."
" เอ่อ นายยังโอเคอยู่หรือป่าว"
" โอเค" ฉันกับฟินมาเดินเล่นในสวนสาธารณะ ฟินดูเงียบๆไปหลังจากเจอคนพวกนั้น
Rrrrrrrr (พี่ต้า)
"ฮัลโล"
(ข้าวอยู่ไหนอ่ะ)
" ข้าวอยู่กะฟินอ่ะพี่ต้า"
(เอ่อ วันนี้พี่นอนคอนโดไอ้แฟนนะข้าวพี่มีงาน ข้าวอยู่คนเดียวได้ใช่ไหม)
" อ่า ได้ๆ พี่ต้ากินข้าวด้วยล่ะกันนะ เป็นห่วง"
( ครับๆ ข้าวด้วยนะ ล็อคบ้านดีๆล่ะมีอะไรก็โทรหาพี่นะ บายครับ ติ้ด)
"พี่ชายโทรมาหรอ" ฟินถาม
"อืม"
" จะกลับยังอ่ะจะได้ไปส่ง"
" ยังไงก็ได้ วันนี้พี่ต้าไม่อยู่กลับตอนไหนก็ได้"
" นายเป็นอะไรหรือป่าว ฉันเห็นนายเงียบนานแล้วนะ" 
"ป่าวหรอก ถึงมีมันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ"
"นี่ คนอุส่าเป็นห่วงจะพูดดีๆหน่อยไม่ได้หรือไง" ฉันโวยวาย
"ยัยเบอะ เธอนี่มันชอบโวยวายจริงๆเลยนะ เธอกินระเบิดเป็นอาหารหรือไง"
" เดี๋ยวก็โดนตีนหรอก" ฟินทำหน้าอึ้งๆกับคำพูดของฉัน ไม่ต้องตกใจมันเป็นเรื่องธรรมดา ฟินกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ก่อนจะ.....
"หึ โหดแบบนี้สนใจเป็นแฟนฉันป่ะ"
ฉ่าาา
>/////<
แก้มฉันแดงขึ้นโดนอัตโนมัติ เมื่อกี้เขาว่าอะไรนะ ขอฉันเป็นแฟนงั้นหรอ
"ว่าไงล่ะ ตอนนี้เราก็โสดทั้งคู่อ่ะลองมาคบกันไหม" อ๊ากกกก ข้าวละลาย พูดบ้าไรฟ๊ะเขินนะเฟ้ย
"ต้นข้าววววว คบกับฉันได้ไหม" ฟินลากเสียงยาวยิ้มตาหยีให้ฉัน
"เอ่อ.......ก็ดะ..."
"เฮ้ย!! มันอยู่นั่นไง จัดการมัน!!"