s.o.sรักอันตรายของยัยมาเฟีย

ความรักของพี่น้อง จบ (Tata & tonkaw)

"ข้าวไม่โกรธพี่ต้าหรอก ข้าวแค่เหงา"

"เหงาทำไม เมื่อก่อนเราก็อยู่กันสองคนพี่น้องไม่เห็นต้องเหงาเลยมีพี่อยู่ทั้งคน"

"ข้าวรู้ว่าพี่ต้ารักข้าว ถึงจะน้อยกว่าพี่โฟนก็เหอะ" อย่าประชดสิครับน้อง

"ใครบอก คิดเองทั้งนั้นพี่รักข้าวที่สุด ข้าวคือหัวใจของพี่"

"จริงนะ"

"พี่เคยโกหกข้าวหรอ"

"ประจำ"

"แต่ครั้งนี้พี่พูดจริงๆนะ ข้าวเป็นตัวแทนของทุกคนในครอบครัวรูัไหม"

"ยังไง?"

"โง่"

"อ้าวพี่ต้า พูดงี้จะไฝว้หรอ" โห!! กูพี่มีงนะข้าว นี่คือสิ่งที่ตอบแทนพี่บังเกิดเกล้าสุดหล่อใช่ไหม ตอบ!!

"ตาเหมือนพ่อ หน้าเหมือนพี่ต้น จมูกเหมือนแม่ ดูดีเหมือนพี่"

"เกือบจะแีแล้วนะพี่ต้า ติดอยู่แค่ดูดีเหมือนพี่นี่แหละ ฮ่าๆๆ"

"ตลกหรอๆ ไปนอนได้แล้วไป"

"ค่ะ ฝันดีนะค่ะคุณพี่ชาย จ๊วบบบบ" ต้นข้าวจุ๊บปากผมแรงๆที่นึงแล้ววิ่งขึ้นไปนอนทันที ไอ้เด็กน่ามึนเอ้ย!!

                                                                                     จบ

"พี่ต้าผมขอคุยด้วยหน่อยสิ"ผมหันไปตามเสียงเรียกนั่นทันที เห็นไอ้เปเปอร์ยืนอยู่ข้างตึก

"มีอะไร"ผมถาม

"เมื่อวาน"

"จะด่าฉันเรื่องทำบ้านของพี่สะใภ้นายพังใช่ไหม ค่าเสียหายเท่าไรล่ะว่ามา"

"........"

"ตอบสิ ฉันมีเรียนเช้านะ"

"พีี่เจ็บตรงไหนหรือป่าว" กึก คำพูดของเด็กมันทำเอาผมชงัก นี่มันเป็นห่วงผมหรอ?

"ไม่เจ็บนิ"

"อืม ดีแล้ว"

"งั้นพีีขอตัว" ผมกำลังจะเดินออกจากข้างตึกแต่ถูกมือใหญ่ฉุดไว้

"อะไรของมึงอีกว่ะ"

"ทีหลังอย่าทำอะไรแบบนี้อีก" สั่งจังมึงเป็นพ่อกูหรือไง

"เข้าใจไหม พี่ต้า!!"

"เออๆ กูไปล่ะ"

"เดี๋ยว!"

"อะไรของมะ..."

ไม่ทันที่ผมจะพูดจบริมฝีปากของผมก็ถูกจ้วงชิงไปเสียแล้ว มันจูบผม? ไอ้เด็กเหี้ยยยยย!! ลิ้นหนาสอดเข้ามาในปากผม รูัสึกไดัถึงกลิีนของน้ำยาบ้วนปากกลิ่นมิ้น ลิ้นหนาวหนอกล้อกับลิ้นเล็กผมไปมา มือมันก็กระชับเอวคอดเข้ามากอด ผมรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกเลยเผลอกอดมันตอบ เฮ้ยๆๆ มันเป็นผูัชายนะเว้ย ผมรับผลักร่างสูงออกทันที หัวใจผมเต้นแรงแทบจะหลุดออกมาอยู่แล้ว

"พีี่เป็นของผม ต่อไปนี้หเามไปยุ่งกับใครอีก" พูดจบเด็กมันก็เดินหนีผมไป ทิ้งให้ผมยืนเอ๋ออยู่คนเดียว เข้าใจนะว่ากูหน้าหวาน แต่ผูัชายหล่อๆอย่างมึงมาบอกว่ากูเป็นของมึง หมายความว่าไงว่ะ แล้วทำไมผมต้องใจเต้นแรงแบบนี้ด้วยเนี่ยะ

ว๊าววววว น้องเปอร์มาทำกับพี่ต้าแบบนี้คิดอะไรกับพึ่ต้าป่าวเนีียะ แล้วพี่ต้าจะทำไงต่อ

.

.

.

...

.

.

.

.โปรดติดตามตอนต่อไหนะค่ะ