s.o.sรักอันตรายของยัยมาเฟีย

06:35 น. 

ฉันก้มมองนาฬิกาข้อมือและฟุบหน้าลงกับโต๊ะม้าหินอ่อนที่ประจำ วันนี้ฉันมีเรียนบ่ายแต่ต้องมามหาลัยแต่เช้าพร้อมพี่ต้า เฮ้อออออออ  ง่วงชะมัด -_-

ตึ้ง!!

ฉันเงยหน้ามองต้นเสียงที่กระแทกก้นลงบนโต๊ะอย่างแรง ไอ้เปเปอร์!! ไม่น่าเชื่ออะไรดลใจให้มันมามหาลัยแต่เช้าว่ะเนียะ

"มองเหีิยไรมึง" มันถาม

"มองมีงไง"

"กูรู้ว่ากูหล่อ"

" หึ แล้วเป็นไรหน้าบูดเชียว"

" เมื่อวานที่พวกมึงไปก่อเรื่อง......" มันพูดแล้วเว้นระยะทำสีหน้าเครียดๆ เงียบหาพ่อง เล่าต่อสิสัสกูอยากรู้ ><

" ทำไม?"

" กูขอให้พวกมึงหยุดได้ป่ะ"

" ไม่!! " ฉันปฏิเสธเสียงแข็ง ยังไงซะฉันก็ต้องเอาทุกอย่างของฉันคืนมา

"แต่..กูเป็นห่วง"

"ห่วงกู หรือห่วงพี่กู "

"........"

" ถามไม่ตอบไอ้สัส!!" เปเปอร์มองหน้าฉันนิดๆ ก่อนแบะปากเหมือนคนจะร้อง เฮ้ยๆ อย่าร้องนะมึง

"เฮ้ยๆๆๆ เป็นไรมึง อย่าร้องนะมึง"ฉันวิ่งเข้าไปกอดมันกดหัวมันลงที่ท้อง

" อึก  กู ปะ เป็นห่วง" มันพูดไปร้องไห้ไป มันห่วงฉันหรอ ? หรือห่วงพี่ต้า

"ไม่มีใครเป็นอะไรแน่เปอร์มึงอย่าคิดมากดิ"

"กูไม่อยากให้ใครเจ็บตัวเพราะพ่อกูอีก"

"กูมีเรื่องจะถามมึงสองข้อ"

"อะไร"มันเงยหน้าขึ้นมามองฉัน

" ข้อแรกถ้าให้มึงเลือกระหว่างพ่อมึงกะพวกกู มึงจะเลือกใคร? "

"ทำไมต้องถามยังไงกูก็ต้องเลือกพวกมีงอยู่แล้ว พ่อมึงมีพระคุณกะกูมาก"

"ข้อที่สอง มึงชอบพี่กูหรอ?" เปเปอร์ชะงักนิดๆก่อนจะตอบ

"ป่าว"

"แน่ใจ"

" อืม " มันขานรับก่อนจะเอาหน้ามาซุกที่ท้องฉัน จั๊กกะจี้ชิบหาย ^^ ฉันไม่คิดจะขัดขวางหรอกนะถ้ามันจะคบกะพี่ต้า ถึงมันจะปฏิเสธว่าไม่ได้ชอบก็เหอะแต่ฉันอยู่กับมันมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอยจนตอนนี้ตีนเท่าฝาบ้านแล้วมันคิดอะไรทำไมฉันจะไม่รู้

(Fin talks)

ผมยืนมองภาพผู้หญิงกะผู้ชายกอดกันที่โต๊ะม้าหินอ่อน หึ!! ช่างไม่รู้จักอายซะจริงๆ 

" ฟินมายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้" ซันเดย์ถามผม

"อ่อ ป่าวหรอกแล้วซันอ่ะ"

"พอดีเราเอางานมาส่งอาจารย์อ่ะ เอ๊ะ!! นั่นข้าวกะเปอร์นิ" ซันเดย์พูดขึิน ครับ กูเห็นตั้งนานแล้ว ผมยืนมองร่างเล็กที่หยอกล้อกับคนตรฝหน้าอย่างมีความสุข หึ หมั้นไส้

"ข้าวกะเปอร์เหมาะสมกันดีเนาะ ฟินว่าไหม ฟิน ฟิน!!" ผมสะดุ้งทันทีที่ซันเดย์เรียก

"เอ่อ อืมๆ ก็น่ารักดีอ่ะ"

"ข้าวกะเปอร์อ่ะ เมื่อก่อนเคยคบกันด้วยแหละ แต่เปอร์ทิ้งข้าวไปและไม่นานก็มาขอคืนดี"ซันเดย์พูดต่อ สองคนนี้เคยคบกันด้วยหรอ มิน่าล่ะถึงได้หยอกล้อกันถึงเนื้อถึงตัวขนาดนี้ นึกๆไปแล้วผมก็แผนชั่วร้ายทันที แฟนเธอแย่งนาเนียร์ไปจากผม เธอต้องเป็นคนชดใช้!!!

                                                                               จบ

ฉันขึ้นมาเรียนคาบบ่ายด้วยความอ่อนเพลียรู้สึกเจ็บที่แผลแหะ เมื่อวานโดนพวกนั้นเอาปืนฟาดหัวเลยทำให้ตอยนี้ฉันปวดหัวจนหัวแทบจะระเบิด

"ว่าไงคุณบอดี้การ์ด" ฉันเงยหน้ามองเจ้าของเสียงทุ้มแล้วถอยหายใจออกมาเฮือกใหญ่

"อย่ามากวนได้ไหม ปวดหัว"

"อย่ามาแกล้งหน่อยเลย" แกล้งบ้านเตี่ยมึงสิ กูปวดหัวจนหัวจะระเบิดแล้ว

"นี่ วันนี้เธอต้องไปเที่ยวกับฉัน"

"ทำไมฉันต้องไปกับนาย"

"ก็เธอเป็นบอดี้การ์ดฉัน เธอต้องดูแลฉัน มานี่!!" ฟินกระชากแขนฉันแล้วจับฉันให้นั่งลงในรถกาอยจะขับรถไปที่ห้างสรรสินค้า

" มาที่นี่ทำไม" ฉันถาม

"กินข้าว"

" บ้านนายไม่มีข้าวกินหรือไง"

" มี แต่ไม่มีคนทำให้กิน" ฟินนั่งลงก่อนสั่งอาหาร  4-5 อย่าง รอสักพักพนักงานสาวสววก็นำอาหารมาเชิญพร้อมทำตาหวานเยิ้มให้ฟิน สาวๆสม้ยนี้ชอบคนหน้าเคะแบบนี้หรอเนี่ยะ

"ทำไมไม่กินอ่ะ" ฟินถามหลังจากที่เห็นฉันนั่งเขี่ยข้าวไปมา

"กินไม่ได้ แพ้มะเขือเทศ"

"ห๊ะ!! คนบ้าอะไรแพ้มะเขือเทศ"

" เออ คนบ้าคนนี้แหละที่มันแพ้มะเขือเทศอ่ะ ทำไมมีอะไรไหม" ฉันถามอย่างหาเรื่อง

"แล้วทำไมไม่บอก"

"แล้วทำไมฉันต้องบอกนาย" ฟินส่ายหน้าหน่ายๆก่อนจะก้มหน้าก้มตากินโดยไม่สนใจฉันซักนิด ชิ!!

" เฮ้ยย นั่นมันไอ้ฟินนี่หว่า " เสียงชายหนุ่มสามคนที่เดินอยู่หน้าร้านดังขึ้นก่อนจะพากันเดินเข้ามาหาฟิน

"หวัดดีฟิน" หนึ่งในชายหนุ่มทักขึ้น ฟินเงยหน้ามองก่อนจะตอบกลับ

"อืม"

"มาทำอะไรที่นี่อ่ะ"

"ก็เห็นอยู่ว่ามากินข้าว"

" หึ กวนจังนะแล้วนี่ใคร เด็กใหม่หรอ" พวกนั้นถามก่อนจะหันมองมาที่ฉัน

"ชื่ออะไรล่ะสาวน้อย"

" ต้นข้าว"

"อืม ฉันชื่อกราฟ ยินดีที่ได้รู้จักนะ"

"กลับกันเถอะฉันอิ่มแล้ว" ฟินชวนฉันก่อนจะเช็คบิลแล้วดึงมือฉันออกจากร้าน

"คนพวกนั้นเพื่อนนายหรอ" ฉันถาม ฟินหันมามองหน้าฉันแต่เขาก็ไม่ได้ตอบอะไร

" พวกเขาดูไม่ชอบหน้านายเลยนะ"

"......."

" เอ่อ นายยังโอเคอยู่หรือป่าว"

" โอเค" ฉันกับฟินมาเดินเล่นในสวนสาธารณะ ฟินดูเงียบๆไปหลังจากเจอคนพวกนั้น

Rrrrrrrr (พี่ต้า)

"ฮัลโล"

(ข้าวอยู่ไหนอ่ะ)

" ข้าวอยู่กะฟินอ่ะพี่ต้า"

(เอ่อ วันนี้พี่นอนคอนโดไอ้แฟนนะข้าวพี่มีงาน ข้าวอยู่คนเดียวได้ใช่ไหม)

" อ่า ได้ๆ พี่ต้ากินข้าวด้วยล่ะกันนะ เป็นห่วง"

( ครับๆ ข้าวด้วยนะ ล็อคบ้านดีๆล่ะมีอะไรก็โทรหาพี่นะ บายครับ ติ้ด)

"พี่ชายโทรมาหรอ" ฟินถาม

"อืม"

" จะกลับยังอ่ะจะได้ไปส่ง"

" ยังไงก็ได้ วันนี้พี่ต้าไม่อยู่กลับตอนไหนก็ได้"

" นายเป็นอะไรหรือป่าว ฉันเห็นนายเงียบนานแล้วนะ" 

"ป่าวหรอก ถึงมีมันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ"

"นี่ คนอุส่าเป็นห่วงจะพูดดีๆหน่อยไม่ได้หรือไง" ฉันโวยวาย

"ยัยเบอะ เธอนี่มันชอบโวยวายจริงๆเลยนะ เธอกินระเบิดเป็นอาหารหรือไง"

" เดี๋ยวก็โดนตีนหรอก" ฟินทำหน้าอึ้งๆกับคำพูดของฉัน ไม่ต้องตกใจมันเป็นเรื่องธรรมดา ฟินกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ก่อนจะ.....

"หึ โหดแบบนี้สนใจเป็นแฟนฉันป่ะ"

ฉ่าาา

>/////<

แก้มฉันแดงขึ้นโดนอัตโนมัติ เมื่อกี้เขาว่าอะไรนะ ขอฉันเป็นแฟนงั้นหรอ

"ว่าไงล่ะ ตอนนี้เราก็โสดทั้งคู่อ่ะลองมาคบกันไหม" อ๊ากกกก ข้าวละลาย พูดบ้าไรฟ๊ะเขินนะเฟ้ย

"ต้นข้าววววว คบกับฉันได้ไหม" ฟินลากเสียงยาวยิ้มตาหยีให้ฉัน

"เอ่อ.......ก็ดะ..."

"เฮ้ย!! มันอยู่นั่นไง จัดการมัน!!"