ขอรักได้ไหม น้องชายของฉัน
เขียนโดย 
Haku
วันที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.17 น.
แก้ไขเมื่อ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 19.08 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) จุดประสงค์ที่แท้จริง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
'แต่งงานกันนะ' ทีมคุกเข่าลงตรงหน้าฉัน แล้วยื่นกล่องสีแดงใบเล็กมาทางฉัน พร้อมเปิดมันออกช้าๆ
'จริงๆนะ!!!' ฉันพูดด้วยน้ำเสียงสุดดีใจ ก่อนจะรีบโผกอดเขาอย่ามีความสุข
'คุณจะรับคำขอของผมมั้ย^^ 'เขาถามและยิ้มอย่างอ่อนโยน
'ฉัน...'
'กริ๊งงงงงง~~~'เวลา06:30
'ตกลงค่ะ !!! ตกลง!!!' ฉันสะดุ้งตื่นพร้อมกับพูดสิ่งที่คิดในเวลานั้นออกมา
"พระเจ้าทำไมต้องแกล้งฉันด้วย ขัดเวลาตลอดเลย! (To\)"ฉันเลื่อนมือปิดนาฬิกา แล้วลุกขึ้นนั่งบ่นพึมพัม พระเจ้านะพระเจ้าทำไมต้องแกล้งกันอยู่เรื่อยเลยนะ
"..."...
"เคกลับไปหรือยังนะ? ไหนว่าจะแกล้งกันจนร้องไห้ ฮ่าๆ ฝันไปเถอะย่ะ"ฉันพูดแล้วเปิดประตูเดินออกมาหน้าห้อง
"เอาเวลายืนนินทาคนอื่นมาปรับปรุงเวลาของตัวเองดีกว่ามั้ย? คนอะไรยืนพูดคนเดียว - -) "ส..เสียงนี้มัน
'ขวับ'
"ไม่ได้นินทาสักหน่อย" ฉันตอบ
"คอยดูเถอะครับพี่สาว^^" เขาพูดพลางฉีกยิ้มแสนชั่วร้ายของเขา ยิ้มแบบนี้ไปแสดงละครเป็นตัวร้ายเลยไป- -^
"นี่จะมาอยู่ที่นี่ถึงเมื่อไหร่?"ฉันถามเขาด้วยความสงสัย
"ตลอดไป"เขาตอบ
"ตามสบาย คิดว่านี่เป็นบ้านของนายเลยละกัน"ฉันยิ้มให้เขาอย่างอ่อนหวาน
"งั้นก็หลบไป ผมจะไปทานข้าว"พูดจบเขาก็ใช้มือขวาเขาปัดฉันไปติดฝาผนังด้านข้าง =[]= ส่วนฉันก็มองตานั่นเดินหายไป อย่างเจ็บใจ และเจ็บกาย!
"เห้อ ไปอาบน้ำดีกว่า~"ฉันพูดแล้วเดินเข้าห้อง
บางทีผมก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกันที่ทำแบบนั้นกับเธอ แต่เมื่อในอดีตเธอทำผมมากกว่านี้อีกนะ คุณอาจจะมองผมเป็นตัวร้ายไปแล้วละมั้ง จุดประสงค์ที่ผมมาที่นี้ ไม่ได้มาแกล้งเธอคืนหรอกนะ ฮ่าๆ มันไร้สาระเกินไปหรือเปล่า หรือพวกคุณเชื่อ? จุดประสงค์ที่มาที่นี้น่ะ ผมมาเพื่อ.. เอ่อ.. ก็แค่มาเยี่ยมเยือนที่นี้ก็เท่านั้น มีความทรงจำหลายๆอย่างเก็บไว้ที่นี่มากมาย ผมอยากจะอยู่ที่นี้ตลอดไปเหลือเกิน
"โห.. ของนายอร่อยอะ ขออีกชิ้นนะ"นี่ผมแค่นั่งคิดอะไรเพลินๆ พี่สาวของผมก็ใช้ซ้อมจิ้มไส้กรอกชิ้นเล็กที่วางบนจานผมไปวางบนจานของเธอ
"..."ผมมองหน้าเธอโดยไม่พูดอะไร ส่วนเธอก็ทำหน้าใสซื่อเหมือนไม่รู้ว่าผมกำลังไม่พอใจ
"อร่อยจริงๆฮ่าๆ"เธอพูดแล้วยิ้มหัวเราะ ดูๆซอสก็ติดปาก มอมแมมจริงๆ- -*
"ระวังปากเธอให้ดี สาวน้อย^^" ผมยื่นมือจับปลายคางเธอเบาๆ
"ร..ระวังทำไมเล่า!!"เธอพูดพร้อมกับปัดมือของผมออกจากปลายคางของเธอ
"ให้สาธิตไหมล่ะ? :) "ผมถามพลางยิ้มเจ้าเล่ห์
"ม..ไม่"สีหน้าของเธอเริ่มแดง เพราะคำผมหรือเปล่านะ?
"หึ..:)"ผมยิ้มให้เธออีกครั้งแล้วลุกขึ้นเดินออกมารอเธอหน้าบ้าน...
ขอบคุณที่เข้ามาแวะชม
ท่านสามารถวิจารณ์ ติ ชม ตบ ตี ได้ด้านล่างเลย~
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
