ขอรักได้ไหม น้องชายของฉัน

 
 
'แต่งงานกันนะ' ทีมคุกเข่าลงตรงหน้าฉัน แล้วยื่นกล่องสีแดงใบเล็กมาทางฉัน พร้อมเปิดมันออกช้าๆ
 
 
'จริงๆนะ!!!' ฉันพูดด้วยน้ำเสียงสุดดีใจ ก่อนจะรีบโผกอดเขาอย่ามีความสุข
 
 
'คุณจะรับคำขอของผมมั้ย^^  'เขาถามและยิ้มอย่างอ่อนโยน
 
 
'ฉัน...'
 
 
'กริ๊งงงงงง~~~'เวลา06:30
 
 
'ตกลงค่ะ !!! ตกลง!!!' ฉันสะดุ้งตื่นพร้อมกับพูดสิ่งที่คิดในเวลานั้นออกมา
 
 
"พระเจ้าทำไมต้องแกล้งฉันด้วย ขัดเวลาตลอดเลย!  (To\)"ฉันเลื่อนมือปิดนาฬิกา แล้วลุกขึ้นนั่งบ่นพึมพัม พระเจ้านะพระเจ้าทำไมต้องแกล้งกันอยู่เรื่อยเลยนะ 
 
 
"..."...
 
 
"เคกลับไปหรือยังนะ? ไหนว่าจะแกล้งกันจนร้องไห้ ฮ่าๆ ฝันไปเถอะย่ะ"ฉันพูดแล้วเปิดประตูเดินออกมาหน้าห้อง
 
 
"เอาเวลายืนนินทาคนอื่นมาปรับปรุงเวลาของตัวเองดีกว่ามั้ย?  คนอะไรยืนพูดคนเดียว - -) "ส..เสียงนี้มัน
 
 
'ขวับ'
 
 
"ไม่ได้นินทาสักหน่อย" ฉันตอบ
 
 
"คอยดูเถอะครับพี่สาว^^" เขาพูดพลางฉีกยิ้มแสนชั่วร้ายของเขา ยิ้มแบบนี้ไปแสดงละครเป็นตัวร้ายเลยไป- -^
 
 
"นี่จะมาอยู่ที่นี่ถึงเมื่อไหร่?"ฉันถามเขาด้วยความสงสัย
 
 
"ตลอดไป"เขาตอบ
 
 
"ตามสบาย คิดว่านี่เป็นบ้านของนายเลยละกัน"ฉันยิ้มให้เขาอย่างอ่อนหวาน
 
 
"งั้นก็หลบไป ผมจะไปทานข้าว"พูดจบเขาก็ใช้มือขวาเขาปัดฉันไปติดฝาผนังด้านข้าง =[]= ส่วนฉันก็มองตานั่นเดินหายไป อย่างเจ็บใจ และเจ็บกาย!  
 
 
"เห้อ ไปอาบน้ำดีกว่า~"ฉันพูดแล้วเดินเข้าห้อง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
     บางทีผมก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกันที่ทำแบบนั้นกับเธอ แต่เมื่อในอดีตเธอทำผมมากกว่านี้อีกนะ คุณอาจจะมองผมเป็นตัวร้ายไปแล้วละมั้ง จุดประสงค์ที่ผมมาที่นี้ ไม่ได้มาแกล้งเธอคืนหรอกนะ ฮ่าๆ มันไร้สาระเกินไปหรือเปล่า หรือพวกคุณเชื่อ? จุดประสงค์ที่มาที่นี้น่ะ ผมมาเพื่อ.. เอ่อ..  ก็แค่มาเยี่ยมเยือนที่นี้ก็เท่านั้น มีความทรงจำหลายๆอย่างเก็บไว้ที่นี่มากมาย ผมอยากจะอยู่ที่นี้ตลอดไปเหลือเกิน
 
 
"โห.. ของนายอร่อยอะ ขออีกชิ้นนะ"นี่ผมแค่นั่งคิดอะไรเพลินๆ พี่สาวของผมก็ใช้ซ้อมจิ้มไส้กรอกชิ้นเล็กที่วางบนจานผมไปวางบนจานของเธอ
 
 
"..."ผมมองหน้าเธอโดยไม่พูดอะไร ส่วนเธอก็ทำหน้าใสซื่อเหมือนไม่รู้ว่าผมกำลังไม่พอใจ 
 
 
"อร่อยจริงๆฮ่าๆ"เธอพูดแล้วยิ้มหัวเราะ ดูๆซอสก็ติดปาก มอมแมมจริงๆ- -*
 
 
"ระวังปากเธอให้ดี สาวน้อย^^" ผมยื่นมือจับปลายคางเธอเบาๆ
 
 
"ร..ระวังทำไมเล่า!!"เธอพูดพร้อมกับปัดมือของผมออกจากปลายคางของเธอ
 
 
"ให้สาธิตไหมล่ะ? :) "ผมถามพลางยิ้มเจ้าเล่ห์
 
 
"ม..ไม่"สีหน้าของเธอเริ่มแดง เพราะคำผมหรือเปล่านะ?
 
 
"หึ..:)"ผมยิ้มให้เธออีกครั้งแล้วลุกขึ้นเดินออกมารอเธอหน้าบ้าน...
 
 

ขอบคุณที่เข้ามาแวะชม
ท่านสามารถวิจารณ์ ติ ชม ตบ ตี ได้ด้านล่างเลย~