ขอรักได้ไหม น้องชายของฉัน

 

 

'แต่งงานกันนะ' ทีมคุกเข่าลงตรงหน้าฉัน แล้วยื่นกล่องสีแดงใบเล็กมาทางฉัน พร้อมเปิดมันออกช้าๆ

 

 

'จริงๆนะ!!!' ฉันพูดด้วยน้ำเสียงสุดดีใจ ก่อนจะรีบโผกอดเขาอย่ามีความสุข

 

 

'คุณจะรับคำขอของผมมั้ย^^  'เขาถามและยิ้มอย่างอ่อนโยน

 

 

'ฉัน...'

 

 

'กริ๊งงงงงง~~~'เวลา06:30

 

 

'ตกลงค่ะ !!! ตกลง!!!' ฉันสะดุ้งตื่นพร้อมกับพูดสิ่งที่คิดในเวลานั้นออกมา

 

 

"พระเจ้าทำไมต้องแกล้งฉันด้วย ขัดเวลาตลอดเลย!  (To\)"ฉันเลื่อนมือปิดนาฬิกา แล้วลุกขึ้นนั่งบ่นพึมพัม พระเจ้านะพระเจ้าทำไมต้องแกล้งกันอยู่เรื่อยเลยนะ 

 

 

"..."...

 

 

"เคกลับไปหรือยังนะ? ไหนว่าจะแกล้งกันจนร้องไห้ ฮ่าๆ ฝันไปเถอะย่ะ"ฉันพูดแล้วเปิดประตูเดินออกมาหน้าห้อง

 

 

"เอาเวลายืนนินทาคนอื่นมาปรับปรุงเวลาของตัวเองดีกว่ามั้ย?  คนอะไรยืนพูดคนเดียว - -) "ส..เสียงนี้มัน

 

 

'ขวับ'

 

 

"ไม่ได้นินทาสักหน่อย" ฉันตอบ

 

 

"คอยดูเถอะครับพี่สาว^^" เขาพูดพลางฉีกยิ้มแสนชั่วร้ายของเขา ยิ้มแบบนี้ไปแสดงละครเป็นตัวร้ายเลยไป- -^

 

 

"นี่จะมาอยู่ที่นี่ถึงเมื่อไหร่?"ฉันถามเขาด้วยความสงสัย

 

 

"ตลอดไป"เขาตอบ

 

 

"ตามสบาย คิดว่านี่เป็นบ้านของนายเลยละกัน"ฉันยิ้มให้เขาอย่างอ่อนหวาน

 

 

"งั้นก็หลบไป ผมจะไปทานข้าว"พูดจบเขาก็ใช้มือขวาเขาปัดฉันไปติดฝาผนังด้านข้าง =[]= ส่วนฉันก็มองตานั่นเดินหายไป อย่างเจ็บใจ และเจ็บกาย!  

 

 

"เห้อ ไปอาบน้ำดีกว่า~"ฉันพูดแล้วเดินเข้าห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     บางทีผมก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกันที่ทำแบบนั้นกับเธอ แต่เมื่อในอดีตเธอทำผมมากกว่านี้อีกนะ คุณอาจจะมองผมเป็นตัวร้ายไปแล้วละมั้ง จุดประสงค์ที่ผมมาที่นี้ ไม่ได้มาแกล้งเธอคืนหรอกนะ ฮ่าๆ มันไร้สาระเกินไปหรือเปล่า หรือพวกคุณเชื่อ? จุดประสงค์ที่มาที่นี้น่ะ ผมมาเพื่อ.. เอ่อ..  ก็แค่มาเยี่ยมเยือนที่นี้ก็เท่านั้น มีความทรงจำหลายๆอย่างเก็บไว้ที่นี่มากมาย ผมอยากจะอยู่ที่นี้ตลอดไปเหลือเกิน

 

 

"โห.. ของนายอร่อยอะ ขออีกชิ้นนะ"นี่ผมแค่นั่งคิดอะไรเพลินๆ พี่สาวของผมก็ใช้ซ้อมจิ้มไส้กรอกชิ้นเล็กที่วางบนจานผมไปวางบนจานของเธอ

 

 

"..."ผมมองหน้าเธอโดยไม่พูดอะไร ส่วนเธอก็ทำหน้าใสซื่อเหมือนไม่รู้ว่าผมกำลังไม่พอใจ 

 

 

"อร่อยจริงๆฮ่าๆ"เธอพูดแล้วยิ้มหัวเราะ ดูๆซอสก็ติดปาก มอมแมมจริงๆ- -*

 

 

"ระวังปากเธอให้ดี สาวน้อย^^" ผมยื่นมือจับปลายคางเธอเบาๆ

 

 

"ร..ระวังทำไมเล่า!!"เธอพูดพร้อมกับปัดมือของผมออกจากปลายคางของเธอ

 

 

"ให้สาธิตไหมล่ะ? :) "ผมถามพลางยิ้มเจ้าเล่ห์

 

 

"ม..ไม่"สีหน้าของเธอเริ่มแดง เพราะคำผมหรือเปล่านะ?

 

 

"หึ..:)"ผมยิ้มให้เธออีกครั้งแล้วลุกขึ้นเดินออกมารอเธอหน้าบ้าน...

 

 

---

ขอบคุณที่เข้ามาแวะชม

ท่านสามารถวิจารณ์ ติ ชม ตบ ตี ได้ด้านล่างเลย~