เล่ห์ร้อน ซ่อนรัก

6.3

เขียนโดย มนต์ทิวากาฬ

วันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.07 น.

  9 ตอน
  1 วิจารณ์
  11.34K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2558 15.00 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) เล่ห์ร้อน ซ่อนรัก ... กลับเข้าบ้าน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     
 
 
     แท็กซี่สีสดใสจอดเทียบบันไดทางเข้าวังอัครา แดเนียลจ่ายเงินแล้วก้าวลงมาด้วยอารมณ์คุกรุ่นพร้อมจะระเบิดลงได้ทุกเวลา ร่างสูงกวาดสายตามองรอบๆหลังจากที่ไปเรียนต่อเมืองนอกถึงห้าปี วังอัคราเเทบจะไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย คุณหญิงย่าคงจะหมั่นให้คุณมาซ่อมแซมละสิ 
 
    หายไปไหนกันหมด!?
 
คิ้วคมเริ่มขมวดชนกันอีกรอบเมื่อเข้ามาในตำหนักของท่านพ่อและท่านหญิงแม่ กลับพบว่าไม่มีใครอยู่เลยแม้แต่คนเดียว จากความไม่พอใจที่สูงปรี้ดกลับลดลงกลายเป็นความหวาดระเเวง
 
   ขนาดคนสวน แม่บ้าน ก็หายไปด้วยอะไรกันว่ะ!
 
แดเนียลคิดในใจอย่างหงุดหงิดพาลจะให้อารมณ์เสียขึ้นมาอีกรอบ ดูเอาเถอะคนในบ้านเขาวันนี้เป็นวันที่เขากลับประเทศไทยแท้ๆ นอกจากจะไม่ไปรับเขาแล้วพอกลับมาถึงบ้านยังไม่เห็นแม้แต่เงาซักคน ลำพังท่านพ่อกับคุณแม่เขาไม่ก็ไม่สนหรอกเพราะสองคนนั่นก็ไม่ค่อยอยู่ติดบ้านอยู่แล้ว ก็คงจะไปฮันนีมูลรอบที่พันกว่าอยู่ที่ไหนซักแห่งบนโลกนี้แหละ เฮอะ!อายุก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว
   ส่วนพี่ชายใหญ่นะเหรอรายนั้นนะเขาธรรมะธรรมโม ชอบฟังเทศฟังธรรม แต่ไม่เคยคิดจะเอามาใช้ในชีวิตจริงซักกะติ้ด เขาว่าเขาร้ายแล้วเจอพี่ชายใหญ่เวอร์ชั่นร้ายเงียบเข้าไปนะ ดีกรีการันตีความแรงแทบจะเบียดเขาตกขอบโลกไปเลย แต่กับคุณหญิงย่านี่สิ หายไปไหนกันนะ เขาคิดถึงสาวน้อยรานีจะแย่อยู่แล้ว
 
หลังจากที่เอาเสื้อผ้าไปเก็บชายหนุ่มก็เดินออกจากห้องมานั่งที่โซฟาชุดโปรดของคุณหญิงย่า ในมือเอาสมาร์ทโฟนสุดหรูราคาหลายหมื่นออกมาก่อนจะกดโทรออกทันที
 
[ฮัลโหล]
 
เสียงทุ้มนุ่มลึกของท่านเอโอตอบรับด้วยความตื่นเต้นจากจากปลายสายเรียกรอยยิ้มบางๆบอกหลานชายที่กำลังอารมณ์บูดได้น้อยๆ
 
"ผมถึงวังอัคราแล้วนะครับ บอส"
 
[หึหึ อะไรของเอ็งวะไอ้หนู เรียกตาแท้ๆว่าบอสได้ยังไงอยากโดนเตะเรอะ เดียวเถอะ!"
 
"ผมแค่ล้อคุณตาเล่นให้หัวใจกระชุ่มกระชวยนะครับ ถึงกับจะเตะผมเลยเหรอ ผมจะฟ้องคุณหญิงย่า"
 
[ เฮ้ย! เองอย่าทำแบบนั้นนะ ตาขี้เกียจทะเลาะกับย่าเอ็ง เองก็รู้ว่าย่าเองนะ ง้อยากชิบหาย]
 
"หึหึ ตาง้อพูดเหมือนเป็นแฟนกันอย่างนั้นแหละ ผมไม่ขำน่ะ"
 
[แล้วแต่แกจะคิดโว้ย ถึงยังไงปู่เองก็ลงหลุมไปนานแล้วนี่ ]
 
"..."
 
ช่างเป็นคำตอบที่น่าสนใจ เขารู้ดีว่าคุณตาเขาแอบชอบคุณหญิงย่ารานีตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ แต่ด้วยเพราะตัวเองเป็นมาเฟียที่จะต้องเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยงกับเรื่องอันตรายอยู่บ่อยครั้งทำให้คุณทวดตัดสินใจยกคุณหญิงย่าให้แต่งงานกับท่านปู่ ซึ่งท่านตาก็เคยมาล่มงานแต่งของคุณหญิงย่าตอนนั้นด้วย แต่ไม่อาจช่วงชิงคุณหญิงย่ามาจากท่านปู่ได้ท่านตาของเขาจึงตัดใจ และแต่งงานกับคุณหนูตระกูลดังในอังกฤษที่มาหลงรักท่าน และส่งท่านหญิงแม่มาจับท่านพ่อ ไม่ผิดหรอกที่ท่านพ่อกับท่านหญิงมาเรียได้รักกันนะแผนของท่านเลโอล้วนๆ 
 
ประมาณว่าคนพ่อไม่ได้แต่ง ลูกก็ต้องได้ดอง หึหึ
 
เมื่อตอนที่ท่านปู่เสียเมื่อสามปีก่อน เขาจำได้ว่าท่านเลโอดีใจจนแทบจะสั่งปิดประเทศเลี้ยงฉลอง เพราะท่านตารอเวลา "เสียบ" อยู่นะสิ 
 
"ครับๆ ผมไม่ฟ้องหรอก แต่อายุปูนนี้แล้วนะท่านเลโอ แกแล้วคุณหญิงย่าท่านไม่สนหรอก หึหึ"
 
[บ้ะ! ไอ้หลานคนนี้ ประเดี๋ยวเถอะ!! ]
 
"ครับๆ "
 
ไม่ทันที่จะได้คุยอะไรไปมากว่านี้ เขาก็เห็นเงาวูบไหวอยู่ในสวนหลังบ้านด้วยความสงสัยทำให้ชายหนุ่มรีบวางสายแล้วเดินตามเงานั่นไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา