เล่ห์ร้อน ซ่อนรัก
เขียนโดย มนต์ทิวากาฬ
วันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.07 น.
แก้ไขเมื่อ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2558 15.00 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) เล่ห์ร้อน ซ่อนรัก ... กลับเข้าบ้าน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
แท็กซี่สีสดใสจอดเทียบบันไดทางเข้าวังอัครา แดเนียลจ่ายเงินแล้วก้าวลงมาด้วยอารมณ์คุกรุ่นพร้อมจะระเบิดลงได้ทุกเวลา ร่างสูงกวาดสายตามองรอบๆหลังจากที่ไปเรียนต่อเมืองนอกถึงห้าปี วังอัคราเเทบจะไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย คุณหญิงย่าคงจะหมั่นให้คุณมาซ่อมแซมละสิ
หายไปไหนกันหมด!?
คิ้วคมเริ่มขมวดชนกันอีกรอบเมื่อเข้ามาในตำหนักของท่านพ่อและท่านหญิงแม่ กลับพบว่าไม่มีใครอยู่เลยแม้แต่คนเดียว จากความไม่พอใจที่สูงปรี้ดกลับลดลงกลายเป็นความหวาดระเเวง
ขนาดคนสวน แม่บ้าน ก็หายไปด้วยอะไรกันว่ะ!
แดเนียลคิดในใจอย่างหงุดหงิดพาลจะให้อารมณ์เสียขึ้นมาอีกรอบ ดูเอาเถอะคนในบ้านเขาวันนี้เป็นวันที่เขากลับประเทศไทยแท้ๆ นอกจากจะไม่ไปรับเขาแล้วพอกลับมาถึงบ้านยังไม่เห็นแม้แต่เงาซักคน ลำพังท่านพ่อกับคุณแม่เขาไม่ก็ไม่สนหรอกเพราะสองคนนั่นก็ไม่ค่อยอยู่ติดบ้านอยู่แล้ว ก็คงจะไปฮันนีมูลรอบที่พันกว่าอยู่ที่ไหนซักแห่งบนโลกนี้แหละ เฮอะ!อายุก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว
ส่วนพี่ชายใหญ่นะเหรอรายนั้นนะเขาธรรมะธรรมโม ชอบฟังเทศฟังธรรม แต่ไม่เคยคิดจะเอามาใช้ในชีวิตจริงซักกะติ้ด เขาว่าเขาร้ายแล้วเจอพี่ชายใหญ่เวอร์ชั่นร้ายเงียบเข้าไปนะ ดีกรีการันตีความแรงแทบจะเบียดเขาตกขอบโลกไปเลย แต่กับคุณหญิงย่านี่สิ หายไปไหนกันนะ เขาคิดถึงสาวน้อยรานีจะแย่อยู่แล้ว
หลังจากที่เอาเสื้อผ้าไปเก็บชายหนุ่มก็เดินออกจากห้องมานั่งที่โซฟาชุดโปรดของคุณหญิงย่า ในมือเอาสมาร์ทโฟนสุดหรูราคาหลายหมื่นออกมาก่อนจะกดโทรออกทันที
[ฮัลโหล]
เสียงทุ้มนุ่มลึกของท่านเอโอตอบรับด้วยความตื่นเต้นจากจากปลายสายเรียกรอยยิ้มบางๆบอกหลานชายที่กำลังอารมณ์บูดได้น้อยๆ
"ผมถึงวังอัคราแล้วนะครับ บอส"
[หึหึ อะไรของเอ็งวะไอ้หนู เรียกตาแท้ๆว่าบอสได้ยังไงอยากโดนเตะเรอะ เดียวเถอะ!"
"ผมแค่ล้อคุณตาเล่นให้หัวใจกระชุ่มกระชวยนะครับ ถึงกับจะเตะผมเลยเหรอ ผมจะฟ้องคุณหญิงย่า"
[ เฮ้ย! เองอย่าทำแบบนั้นนะ ตาขี้เกียจทะเลาะกับย่าเอ็ง เองก็รู้ว่าย่าเองนะ ง้อยากชิบหาย]
"หึหึ ตาง้อพูดเหมือนเป็นแฟนกันอย่างนั้นแหละ ผมไม่ขำน่ะ"
[แล้วแต่แกจะคิดโว้ย ถึงยังไงปู่เองก็ลงหลุมไปนานแล้วนี่ ]
"..."
ช่างเป็นคำตอบที่น่าสนใจ เขารู้ดีว่าคุณตาเขาแอบชอบคุณหญิงย่ารานีตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ แต่ด้วยเพราะตัวเองเป็นมาเฟียที่จะต้องเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยงกับเรื่องอันตรายอยู่บ่อยครั้งทำให้คุณทวดตัดสินใจยกคุณหญิงย่าให้แต่งงานกับท่านปู่ ซึ่งท่านตาก็เคยมาล่มงานแต่งของคุณหญิงย่าตอนนั้นด้วย แต่ไม่อาจช่วงชิงคุณหญิงย่ามาจากท่านปู่ได้ท่านตาของเขาจึงตัดใจ และแต่งงานกับคุณหนูตระกูลดังในอังกฤษที่มาหลงรักท่าน และส่งท่านหญิงแม่มาจับท่านพ่อ ไม่ผิดหรอกที่ท่านพ่อกับท่านหญิงมาเรียได้รักกันนะแผนของท่านเลโอล้วนๆ
ประมาณว่าคนพ่อไม่ได้แต่ง ลูกก็ต้องได้ดอง หึหึ
เมื่อตอนที่ท่านปู่เสียเมื่อสามปีก่อน เขาจำได้ว่าท่านเลโอดีใจจนแทบจะสั่งปิดประเทศเลี้ยงฉลอง เพราะท่านตารอเวลา "เสียบ" อยู่นะสิ
"ครับๆ ผมไม่ฟ้องหรอก แต่อายุปูนนี้แล้วนะท่านเลโอ แกแล้วคุณหญิงย่าท่านไม่สนหรอก หึหึ"
[บ้ะ! ไอ้หลานคนนี้ ประเดี๋ยวเถอะ!! ]
"ครับๆ "
ไม่ทันที่จะได้คุยอะไรไปมากว่านี้ เขาก็เห็นเงาวูบไหวอยู่ในสวนหลังบ้านด้วยความสงสัยทำให้ชายหนุ่มรีบวางสายแล้วเดินตามเงานั่นไปทันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ