ได้โปรดส่งใจเธอมาให้ฉัน
10.0
เขียนโดย Krapook
วันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.57 น.
7 ตอน
1 วิจารณ์
9,577 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2558 21.31 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) จุดเริ่มต้น <3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เห้อออ~~ ดันเจอพี่ผู้หญิงคนเมื่อเช้าจนได้จะอะไรกับฉันนักหนา
เธอพาพวกของเธอมาประมาณ 3-4 คน อย่าบอกนะ ว่าจะมาตบฉานนนะ -..-
พี่ผู้หญิงคนนั้นทำหน้าตาโมโหใส่ฉัน ใจของฉันเต้นตึบ ตึบ ตึบ เอาแล้วไงไอออมสิน
โดนหาเรื่องจนได้ ทั้ง ๆ ที่เราก็ไม่ได้เป็นอะไรกับอีตาพี่เชนนั้นซักหน่อย
พี่ผู้หญิงนั้นได้ พูดกับฉันว่า
"นิน้อง พี่ว่าเมื่อเช้าพี่ก็เตือนน้องไปเเล้วนะ "
"อ้ะ..เอ่อ ออมทำไรผิดหรอค่ะ "
พอฉันพูดจบประโยค พี่ผู้หญิงคนนั้นก็เอามือของเขามาตบหน้าของฉันอย่างเต็มแรง
และในขณะเดียวกันตัวของฉันก็ล้มลง แล้วเขาก็พูดกับฉันว่า
"อย่ามาทำเป็นเสแสร้งได้ป้ะ ? "
"เสแสร้งอะไรค่ะ " ฉันพูดพร้อมกับยืนขึ้น พร้อมง้างมือขึ้นมาจะตบคืนอย่างเต็มแรง
เช่นกัน และเเล้วก็มือคนมาจับข้อมือของฉัน ฉันจึงหันหน้าไปดูคนที่จับข้อมือของฉัน
แต่ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนไกลก็เป็นอีตาพี่เชนอีกเช่นเคย แล้วพี่เชนก็ได้พูดกับเขาคนนั้นว่า
"เธอจะไปไหนก็ไป อย่ามายุ่งกับออม เรื่องของเรามันจบเเล้ว ทั้งหมดก็เพราะเธอเอง "
จากฉันอีตาพี่เชนก็ได้ดึงมือของฉันเเล้ววิ่งไป เอ่ออ ใจเย็นสิ กระดูกน่ารักไป วิ่งช้าๆ
หน่อยเด้ แต่ไม่รู้เพราะอะไรน้ำตาของฉันมันก็ไหล อีตาพี่เชนพาให้ไปที่จอดรถ เเล้ว
แล้วเขาก็เอามืออันนุ่มๆของเขามาบาดน้ำตาให้กัน ทำไห้ฉันหน้าแดง สรุปคือ เขิน
แล้วอีตาพี่เชนก็พูดกับฉันว่า
"นี่ ๆ เดี่ยวพี่ไปส่งที่บ้านนะ "
"เอ่อค้ะ พี่เชนเเล้วผู้หญิงคนนั้น คืออ ? "
"แฟนเก่าพี่เองอ่ะ ชื่อ แยม เอ่อชั่งเหอะ จบไหม พี่ขอโทษนะ ที่ทำให้เจ็บตัว"
"อ่อ ขอนี้เองไม่เป็นไรหรอกค่ะ " ฉันยิ้มพรางๆ
"เดี่ยวพี่ไปส่งบ้านนะครับ "
จากนั้นพี่เชนก็ให้ฉันนั้งมอไซด์ซ่อนเขา และพี่เชนก็พาฉันไปส่งพี่บ้านน
เธอพาพวกของเธอมาประมาณ 3-4 คน อย่าบอกนะ ว่าจะมาตบฉานนนะ -..-
พี่ผู้หญิงคนนั้นทำหน้าตาโมโหใส่ฉัน ใจของฉันเต้นตึบ ตึบ ตึบ เอาแล้วไงไอออมสิน
โดนหาเรื่องจนได้ ทั้ง ๆ ที่เราก็ไม่ได้เป็นอะไรกับอีตาพี่เชนนั้นซักหน่อย
พี่ผู้หญิงนั้นได้ พูดกับฉันว่า
"นิน้อง พี่ว่าเมื่อเช้าพี่ก็เตือนน้องไปเเล้วนะ "
"อ้ะ..เอ่อ ออมทำไรผิดหรอค่ะ "
พอฉันพูดจบประโยค พี่ผู้หญิงคนนั้นก็เอามือของเขามาตบหน้าของฉันอย่างเต็มแรง
และในขณะเดียวกันตัวของฉันก็ล้มลง แล้วเขาก็พูดกับฉันว่า
"อย่ามาทำเป็นเสแสร้งได้ป้ะ ? "
"เสแสร้งอะไรค่ะ " ฉันพูดพร้อมกับยืนขึ้น พร้อมง้างมือขึ้นมาจะตบคืนอย่างเต็มแรง
เช่นกัน และเเล้วก็มือคนมาจับข้อมือของฉัน ฉันจึงหันหน้าไปดูคนที่จับข้อมือของฉัน
แต่ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนไกลก็เป็นอีตาพี่เชนอีกเช่นเคย แล้วพี่เชนก็ได้พูดกับเขาคนนั้นว่า
"เธอจะไปไหนก็ไป อย่ามายุ่งกับออม เรื่องของเรามันจบเเล้ว ทั้งหมดก็เพราะเธอเอง "
จากฉันอีตาพี่เชนก็ได้ดึงมือของฉันเเล้ววิ่งไป เอ่ออ ใจเย็นสิ กระดูกน่ารักไป วิ่งช้าๆ
หน่อยเด้ แต่ไม่รู้เพราะอะไรน้ำตาของฉันมันก็ไหล อีตาพี่เชนพาให้ไปที่จอดรถ เเล้ว
แล้วเขาก็เอามืออันนุ่มๆของเขามาบาดน้ำตาให้กัน ทำไห้ฉันหน้าแดง สรุปคือ เขิน
แล้วอีตาพี่เชนก็พูดกับฉันว่า
"นี่ ๆ เดี่ยวพี่ไปส่งที่บ้านนะ "
"เอ่อค้ะ พี่เชนเเล้วผู้หญิงคนนั้น คืออ ? "
"แฟนเก่าพี่เองอ่ะ ชื่อ แยม เอ่อชั่งเหอะ จบไหม พี่ขอโทษนะ ที่ทำให้เจ็บตัว"
"อ่อ ขอนี้เองไม่เป็นไรหรอกค่ะ " ฉันยิ้มพรางๆ
"เดี่ยวพี่ไปส่งบ้านนะครับ "
จากนั้นพี่เชนก็ให้ฉันนั้งมอไซด์ซ่อนเขา และพี่เชนก็พาฉันไปส่งพี่บ้านน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ