ได้โปรดส่งใจเธอมาให้ฉัน

                                   ณ บ้านของฉัน

          ในขณะที่ฉันกำลังเปิดประตูบ้าน พี่เชนก็ตะโกนขึ้นว่า

          "รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วออกไปทานข้าวกับพี่นะ"

          ฉันก็ทำหน้างง ๆ ก็ก็ยังไม่วายที่จะโดนบ่น อีตาพี่เชนบ้านิ -..-

          ฉันถึงเดินขึ้นไปบนห้องทำการเปลี่ยนเสื้อผ้า เเล้วเดินลงมาหยิบโทรศัพท์แล้วเดินออก

          จากบ้าน ปิดบ้าน จากการนั้นฉันก็นั้งซ่อนมอไซด์อีตาพี่เชนขี้บ่นไป

          "นิ ออมเดี่ยวพี่ขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านก่อนนะ"

          "อะอ้ะเอ่ออ..ค้ะะ"

          จากนั้นเขาก็ไปยังบ้านของเขา พอถึงหน้าบ้านเท่านั้นแหละ อือหื้มมมมมมมม

          นี้บ้านหรอค่ะ -..- จะใหญ่ไปไหนฟ้ะ ฉันถึงพูดกับพี่เชนว่า

          "พี่เชนแน่ใจนะ ว่านี้บ้าน ทำไมมันใหญ่จางงงงงง"

          "อืมบ้าน อ้าปากค้างน้ำลายย้อยหมดแล้ว"

          "โห้ยยยพี่ !! ไม่ใช่หมา"

          "โว๊ะ ป่ะไป เข้าไปข้างในก่อน"

          หลังจากที่อีตาพี่เชนก็เอามืองของเขามาโอบไหลของฉัน -0- เห้ยย ได้ไงอ่า

          ฉันจึงเงยหน้าไปมองหน้าเขา แล้วอีตาพี่เชนก็ยิ้มให้ฉัน :)  เอิ่มใจละลายเลยค่ะ

          จากนั้นเขาก็ให้ฉันนั้งที่ห้องรับแขก  เเล้วพี่เข้าก็ขึ้นไปบนห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้านั้นเอง

          และก็ไม่นานนักก็มีป้ามีอายุมากแล้ว นำน้ำแก้วนึงมาให้ฉันแล้วป้าก็พูดกับฉันว่า

          "น้ำค่ะ หนูน้อย เป็นแฟนของคุณหนูเชนหรอค่ะ "

           "ป่าวค่ะ ป่าวค่ะ " ฉันยิ้มพรางๆ

          "คุณหนูนะ แกเป็นเด็กเรียนดี แกมีน้องอีกคน แต่ก็นะ อยู่คนล่ะโรงเรียน"

          "โห่วว แล้วอีกคน ชื่ออะไรอ่ะค่ะ "

          "อ่อ คุณหนูเชนเป็นพี่คนโต อีกคนชื่อทิน ค่ะ "

          "อ่อค่ะ เเล้วคุณป้าชื่ออะไรก็หรอค่ะ "

          "เรียกป้าว่า ย่านม ก็ได้นะจ้ะ หนู เเล้วหนูล่ะ "

          "หนูชื่อ ออมสิน ค่ะ "

          จากนั้นอีตาพี่เชนก็ลงมา เเล้วเข้ามากอดคุณย่านม o..o แล้งบอกกับฉันว่า

          "นี้ออม คงรู้จักกับคุณย่านมเเล้วสินะ "

          ฉันได้แต่พยักหน้า เเล้วอีตาพี่เชนก็บอกกับคุณย่านมว่า

          "ย่านมผมจะออกไปกินข้าวข้างนอกนะคับ ย่านมจะฝากผมซื้ออะไรก็ได้นะคับ :) "