เกมร้ายวุ่นรักฉบับยัยอ้วน

ภายในห้องสีควันบุหรี่ถูกประตับด้วยแจกันราคาแพงและกรอบรูปแนววินเทจมากมาย เทวินเดินดูรอบๆห้องในคอโดสุดหรูที่เจ้าของห้องตกแต่งให้ภายในดูอบอุ่นสไตล์วินเทจผสมคลาสสิคนิดๆดูเรียบหรูและกว้างขวางกว่าห้องของเขามาก
 
เทวิณเดินมาหยุดที่เฟอร์นิเจอร์ชั้นวางหนังสือที่ถูกแทนที่ด้วยกรอบรูปมากมาย บนสุดคือภาพเธอและชายหญิงคู่หนึ่งยิ้มร่าเริงบนหาดทรายสีขาว ถัดมาเป็นภาพของเขาซึ่งถูกแอบถ่ายในวันที่เมาและเผลอหลับบนชายหาดสีขาวในวันที่เธอและเขาไปทะเลกันคราวก่อนนั้น
และภาพข้างๆเป็นภาพถ่ายของตินและ จิ๊กซอที่มีแบล็คกราวน์เป็นท้องทะเลสุดสายตาทั้งคู่กำลังหัวเราะจนตาปิดภายในภาพเต็มไปด้วยความสุข 
 
เทวิณหยิบรูปนั้นขึ้นมาใบหน้าของเขาเผลอยิ้มตามอย่างอัตโนมัติ ร่างเล็กเดินมาจากด้านหลังพร้อมกับมองภาพในมือของเทวิณ
 
"พวกเราคิดถึงติน" เธอพูดขึ้นมาทำให้เทวิณสะดุ้งเล็กน้อยก่อนวางกรอบรูปลงที่เดิม
 
ร่างบางที่กำลังเช็ดผมที่เปรียกเดินอ้อมตัวเทวิณเพื่อไปนั่งที่โซฟาร์อย่างชิวจนทำให้เขาถึงกับอึ้งในความไม่เป็นกุลสตรีของเธอ
 
เทวิณเดินตามร่างเล็กมานั่งลงข้างๆพร้อมกับแย่งผ้าขนหนูสีขาวเพื่อเช็ดผมให้
 
"นายกลับห้องได้แล้วมั้ง" 
"อะไรกัน ชั้นอยากนอนห้องนี่นิ่".เทวิณพูดเสียงอ้อนพร้อมกับยีหัวเธอจนยุ่งเหยิง
"แล้วชั้นล่ะ-.-?" 
"นอนด้วยกัน^^" จิ๊กซอว์หน้าเหวอไปชั่วขณะก่อนที่เธอจะตั้งสติได้ร่างสูงก็รีบวิ่งไปในห้องนอนของเธออย่างถือวิสาสะ
 
"นี่เทวิณออกมาเดี๋ยวนี้นะ"
"เธอน่ะเข้ามานี่"เสียงตะโกนดังออกมาจากภายในห้องนอนที่ถูกยึดไว้เป็นของเทวิณโดยที่เจ้าของห้องไม่ทันตั้งตัว
 
"ถ้านายอยากนอนนี่ก็เอากุญแจมาชั้นจะไปนอนห้องนายเอง" 
 
"เข้ามาเอากุญแจกับชั้นข้างในสิ่~"  เสียงของเทวิณลากยาวจนทำให้อีกฝ่ายขนลุกซู่และนั่งนิ่งบนโซฟาร์
 
ไม่นานร่างสูงก็เปิดประตู เทวิณพรวดพราดเข้ามาช้อนเอาตัวจิ๊กซอและอุ้มเธอเข้าห้องอย่างง่ายดาย ร่างเล็กใจหายว๊าปราวกับเธอกำลังถูกฉุด
 
"เธอผอมลงมากเลยนะ มันทำให้ชั้นแทบทนไม่ไหวแล้วรู้ไม๊^^" เทวิณแกล้งทำเสียงซี้ดซ้าดคล้ายโจรโรคจิตจนทำให้ร่างเล็กแอบสั่นด้วยความตกใจ
 
"555555 เธอหน้าซีดเป็นไก่ต้มเลย" เทวิณทิ้งตัวลงนอนและหัวเราะจนต้องจับหน้าท้องเอาไว้
 
"อีต้าบ้า นายนี่มัน..." จิ๊กซอทั้งโมโหและอายมากเมื่อถูกเทวิณแกล้งจนสำเร็จซ้ำแล้วซ้ำเล่า 
 
"โอ๋ๆนอนกันเถอะที่รัก^^" เทวิณดึงร่างเล็กเข้ามาข้างๆก่อนจะยิ้มจนตาที่เล็กเรียวปิดสนิท
 
จิ๊กซอมองคนตัวสูงที่กำลังยิ้มอยู่ตรงหน้าด้วยหัวใจที่เริ่มพองโตขึ้นอีกครั้ง 
"ที่รักงั้นหรอ?" เธอทวนคำพูดของเทวิณที่ถือวิสาสะเรียกเธอราวกับคู่รัก
 
"เธอเป็นผู้หญิงของชั้น" ทวิณย้ำและเอนตัวนอนลงบนตักของเธออย่างขี้อ้อน
 
"นายถามชั้นยังพูดเองเออเองตลอดเลยนะ"
 
"ทำไมต้องถามในเมื่อมองแค่นี้ก็รู้แล้วว่าเธอยอมเป็นของชั้นตั้งนานแล้วยด้วย-3-" ร่างสูงหลับตาแต่ยังเพ้อเจ้อเหมือนเด็กห้าขวบ
 
"ยอมเป็นอะไรของนายพูดให้มันดีดีนะ" ถึงเธอจะทำเป็นดุและไม่ยอมรับแต่ใบหน้าขาวเนียนนั้นเริ่มแดงขึ้นมาจนชัดเจนด้วยความเขินอาย แขนกำยำของเทวิณยกขึ้นและมือทั้งสองข้างของเขาแตะที่ใบหน้าสีแดงของเธอเบาๆ
 
"เธอน่ะดูออกง่ายจะตายไป^^"
"ยังไงหรอ"
"ก็แก้มเยอะๆของเธอมันแดงซะขนาดนี้"
มือหนาของเทวิณลูบไปตาใบหน้าของเธอและดึงมันไปมาเหมือนกำลังเล่นเยลลี่สีแดงอย่างสนุกมือ
 
ร่างเล็กจับมือของเทวิณเอาไว้ก่อนจะโน้มตัวลงมาจูบลงที่หน้าผากของเทวิณ ร่างสูงเบิกตากล้างด้วยความตกใจก่อนจะรีบลุกขึ้นนั่งข้างๆเธอ
 
"5555หน้านายก็แดงแล้วล่ะ อิอิ^^" ร่างเล็กหัวเราะชอบใจและใช้มือจิ่มไปที่แก้มของอีกฝ่ายอย่างพอใจ
 
"เธอทำให้ชั้นมีอารมณ์นะรู้ไม๊" เทวิณพูดด้วยน้ำเสียงเรียบแต่ทำให้เธอถึงกลับเด้งตัวลุกออกจากเตียงอย่างรวดเร็ว 
 
ใบหน้าขอเทวิณเริ่มแดงก่ำและทั่วทั้งตัวของเขาเต้นไปตามเสียงหัวใจ ชายหนุ่มรู้สึกถึงเลือดที่กำลังสูบฉีดไปทั่วทั้งร่างกายและความกระหายของความเป็นชายของเขาที่เขาไม่เคยข่มมันไว้ได้นั้นเริ่มทำงาน
 
"ขอโทษนะ goodnight ล่ะกัน^_^" เทวิณยิ้มแหย่ๆพร้อมกับรีบพรวดพราดออกจากห้องไปทำให้เธอถอดหายใจออกมาเฮือกใหญ่ด้วยไม่คิดว่าเธอจะมีชีวิตรอดพ้นน้ำมือของเทวิณชายที่ร้ายกาจเรื่องผู้หญิงอย่างเขาไปได้ในคืนนี้. แต่เธอรู้สึกขอบคุณที่เค้าไม่มีทีท่าจะขอมีอะไรโดยที่เธอยังไม่พร้อม
 
"ทำไมกูหื่นจังเลยว่ะ"เทวิณสถบกับตัวเองเบาๆอย่างหงุดหงิดเพราะเค้าเพียงแค่อยากนอนกอดเธอและตื่นนอนพร้อมกับเธอแต่แค่เพียงเธอจูบที่หน้าผากกลับทำให้น้องชายของเขาตื่นผง่านอย่างง่ายดายซึงเทวิณเองก็ไม่ใช่คนที่จะมีความรู้สึกไวมากนักในเรื่องแบบนี้แต่กับเธอมันทำให้เขาแทบควบคุมสติไม่อยู่และหัวใจของเข้าเต้นแรงยิ่งกว่าที่เคยเป็นมา