เกมร้ายวุ่นรักฉบับยัยอ้วน

ตริ่ง ตริ่ง ตริ่ง ตริ่งๆๆๆๆๆๆ~

เสียงกริ่งหน้าห้องดังขึ้นถี่ยิบ ร่างเล็กหยิบหมอนข้างขึ้นมาแนบหูเพื่อหนีจากเสียงดังน่ารำคาญนี้

ตริ่ง ตริ่ง  ตริ่งตร่ิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ~

เสียงกริ่งยังคงดังไม่เว้นช่วงทำให้ร่างเล็กทนไม่ไหวและรีบจ้ำอ้าวมายังประตู

"อะไรของนายนี่มันพึ่งจะตีห้าเองนะ-"-  "

"คิดถึงหนิ" พูดจบเทวิณก็แทรกตัวเพื่อเข้ามาในห้อง

"นายนี่จริงๆเลยนะ" ร่างเล็กบ่นอุบอิบก่อนจะเดินงัวเงียกลับห้องนอนแต่กลับพบว่าเตียงของเธอนั้นถูกครอบครองโดยคนตัวสูงอย่างไม่เกรงใจ

"นี่เทวิณ ออกไปเดี๋ยวนี้เลยน้า~" ร่างเล็กลืมตาแค่ครึ่งเปลือกตาด้วยความง่วงพร้อมกับเขย่าร่างหนาที่ไม่สะทกสะท้านใดใด

"เธอก็มานอนด้วยกันสิ่" เทวิณคว้าแขนของเธอและดึงให้เธอล้มตัวลงนอนในอ้อมแขนเขา 

"เมื่อคืนฉันนอนไม่หลับเลยรู้ไม๊^^ "

"..."

"ฉันดีใจจังที่เธอมาอยู่ที่นี่ด้วย อยู่คนเดียวเหงาชะมัด"

"...."

"นี่จิ๊กซอเธอหลับหรอ!" เทวิณสกิดแขนที่แน่นิ่งของเธอเบาๆและแปลกใจเล็กน้อยที่เธอหลับอย่างง่ายดายแม้จะอยู่บนตัวของเขา

เทวิณมองใบหน้าขาวใสของเธอด้วยหัวใจที่เริมพองโตขึ้นเรื่อยๆ หญิงสาวตรงหน้าเขานั้นดวงตาที่มีขนบนเปลือกตาเข้มและงอนยาวตัดกับสีผิวที่ขาวราวกับกระดาษ นิ้วเรียวยาวแตะที่เปลือกตาเธอเบาๆ

"ดวงตานี้เป็นของฉัน"ก่อนจะลูบขึ้นมาสันจมูกช้าๆ

"จมูกเธอเป็นของฉัน"นิ้วของเขาค่อยๆเลื่อนมาตามแนวสันจมูกจนมาถึงปลายจมูกและเลื่อนลงมาที่ริมฝีปากสีชมพูอ่อนๆนั้น

"ริมฝีปากนี้เป็นของชั้น" เทวิณมองหน้าคนตรงหน้าอย่างมีความสุขและอ้อมแขนแข็งแกร่งของเขานั้นค่อยๆโอรอบตัวเธอเบาๆและกอดเธอเอาไว้ หน้าของเธอซุกอยู่ที่แผ่นอกหนาของเขา

"ตัวเธอเป็นของชั้น"

หญิงสาวค่อยๆลืมตาขึ้นเมื่อตะวันสายโด่ด้วยความสดชื่นก่อนจะเหยียดแขนออกไปสุดลำตัวและบิดมันไปมา 

เมื่อเช้าเทวิณมาที่ห้องรึป่าวนะ เธอคิดในใจด้วยความแปลกใจเพราะเธอคิดว่านั่นอาจจะเป็นเพราะเธอฝันถึงเขาก็ได้

ร่างเล็กลุกออกมาจากที่นอนก่อนจะไปอาบน้ำอย่างสดชื่นและสวมแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวเดินรอบห้องนอนและเมื่อเธอออกมาภายในห้องนั่งเล่นก็พบกับถ้วยจานที่มีอาหารมากมายวางอยู่บนโต๊ะอาหาร

"ตื่นแล้วหรอ" ญิงสาวสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินเสียงทักทายจากด้านหลังและเมื่อเธอหันไปก็เห็นว่าเทวิณยืนพิงประตูห้องนอนของเธออยู่และยกยิ้มที่มุมปากพร้อมกับมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า

"นะ นาย!! นายเข้ามาได้ไง!" 

"เมื่อเช้าไง" เทวิณก้าวเพียงสามก้าวก็มาหยุดที่หน้าของเธอ เขากอดจะสวมกอดคนตรงหน้าอย่างรวดเร็ว

"อ๊ากกกกกก" จิ๊กซอดิ้นสุดแรงอย่างตกใจ

"55555กลิ่นครีมอาบน้ำเด็กนี่นา"

"ปล่อยนะเว้ยย>////<"

"เป็นแฟนกันเถอะ" เทวิณยังคงกอดร่างเล็กที่มีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวเอาไว้

"แล้วค่อยตกลงกันทีหลังเถอะนะ T^T" ร่างเล็กเงยหน้ามาสบตาเพื่ออ้อนวอนให้เขาปล่อยแต่ทว่ายิ่งทำให้อ้อมแขนนั่นรัดแน่นกว่าเดิม

"ถ้าไม่ตกลงก็ยืนอยู่แบบนี้ล่ะ" เทวิณยกยิ้มมุมปากก่อนจะสงสายตาหื่นกระหายมายังร่างเล็กที่ยืนล่อนจ่อนอยู่ตรงหน้า

"ง่าาาาาาา"

"ถ้าเธอขยับแม้แต่นิดเดียวผ้ามันจะหลุดแล้วรู้ตัวไม๊"

"งืออออออออ เทวิณจับไว้ให้ทีนะT0T"

"อ้อนชั้นสิ่ ทำเสียงให้น่ารักสุดๆด้วยจนกว่าชั้นจะพอใจ^^"

"ม่ายเว้ยยยยย" 

"อุ้ยๆๆจะหลุดแล้วๆ" เทวิณแกล้งกอดเธอหลวมๆจนผ้าขนหนูผืนเล็กเลือนลงถึงกลางแผ่นหลัง

"ง่าาาาาาาาา เทวิณอ่าชั้นยอมแล้วงือๆๆๆๆ"

"เธอต้องพูดว่า ที่รักขาช่วยดึงผ้าขนหนูให้เก๋าที่^^"

เทวิณทำเสียงออดอ้อนและยิ้มจนตาหยีพร้อมกับเอียงคอไปมาอย่างน่าเอ็นดู

"ที่รักขา~ ช่วยดึงผ้าขนหนูขึ้นให้เก๋าที" จิ๊กซอยอมทำตามดวงตากลมโตส่องเป็นประกายออดอ้อนมายังคนตรงหน้า ริมฝีปากล่างยื่นออกมาเล็กน้อยราวกับตุ๊กตาบลาย เทวิณที่กำลังยิ้มอย่างหยอกล้อถึงกับตาค้างในความน่ารักและสายตาขี้อ้อนของเธอนั้นทำเอาเขาแทบละลายเมื่อเธอที่ยืนตรงหน้าไม่ยอมหยุดทำซักที

มือของเทวิณค่อยๆรวบผ้าขนหนูผืนเล็กขึ้นมาก่อนจะมัดให้เธออย่างเบามือและเมื่อร่างเล็กรู้สึกปลอดภัยก็เริ่มดิ้นอีกครั้งเพื่อให้หลุดจากการกอดที่เหนียวแน่นของร่างสูง

"เธอยังไม่ตอบเลยนะ"

"อะไรนะ" ร่างเล็กเอียงคอนิดๆอย่างงงงวย

"เป็นแฟนกันเถอะ" สายตาที่ดูขี้เล่นเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนของเทวิณส่งไปยังดวงตาที่เปิดกว้างอย่างตกใจของเธอ

"อะ เอ่อ..."

"ถ้าไม่ตกลงชั้นจะไม่ยอมปล่อยเธอ"

"ชะ ชั้น.. อื้ม!" ใบหน้าของจิ๊กซอก้มลงจนจะมุดอยู่ในแผ่นอกของคนตรงหน้าด้วยความเขินอาย

"เธอตกลงแล้วนะ" เทวิณใช้นิ้วมือของเขาเชยหน้าของเธอขึ้นมาเพื่อสบตาแล้วพรมจูบบางๆลงบนริมฝีปากเธออย่างอิ่มเอมใจ ร่างเล็กยืนรับสำผัสนั้นอย่างเต็มใจและจูบตอบกลับด้วยความนุ่มนวล

มือหนาของชายหนุ่มเริ่มไม่อยู่นิ่งและลูบไล้ตามเนินผิวเนียนนุ่มของเธอและระดมจูบหนักหน่วงขึ้นจนร่างเล็กตกใจเล็กน้อยแต่เธอยังคงตอบรับจูบนั้นอย่างไม่รังเกียจ 

มือหนาลูบไล้มายังลำคอขาวใสจนทำให้ผู้ถูกกระทำขนลุกซู่อย่างห้ามไม่ได้ ริมฝีปากหยักบางของเขาค่อยๆพรมจูบตามใบหน้าของเธอและเลื่อนมายังลำคอที่ไร้ตำหนิ สายตาของเขาเหลือบมองไปยังเนินอกขาวเนียนที่เต่งตึงนั้นด้วยความพอใจ  

ร่างเล็กตัวอ่อนระทวยและยังคงหลับตาพริ้มขาของเธอเริ่มสั่นคล้ายจะหมดแรงแต่ยังมีมือหนาของคนตรงหน้าประครองเอาไว้

"เธอไม่ว่าอะไรนะ" เทวิณเอ่ยถามร่างเล็กตรงหน้าอย่างรู้สึกผิดแต่เธอกับส่งยิ้มให้เขาด้วยความเต็มใจ

ร่างเล็กถูกอุ้มขึ้นมาในอ้อมแขนก่อนจะถูกวางลงบนเตียงกว้างภายในห้องนอนของจิ๊กซอ ร่างหนาของเทวิณค่อยๆขึ้นมาเหนือตัวเธอก่อนจะประกบปากจูบไปยังคนตรงหน้าที่หลับตาปี๋ มือหนาค่อยๆปลดตะขอกางเกงสแล็กออกจากร่างกายแล้วถอดมันออกอย่างชำนานมือก่อนจะมาจัดการกับร่างเล็กตรงหน้าที่นอนตัวสั่น 

เทวิณค่อยๆดึงชายผ้าขนหนูผืนเล็กออกจนเผยให้เห็นทรวงอกไร้ที่กำบังของเธอก่อนจะยกยิ้มอย่างพอใจและระดมจูบไปทั่วทั้งเนื้อตัวของเธอ เสียงหอบหายใจตามแรงอารมณ์ของชายหนุ่มดังขึ้นเป็นระยะ เทวิณเหลือบมองทั่งเรือนร่างอย่างรักใคร่ สายตาคมมองผ่านริมฝีปากอวบอิ่มไปสบสายตากับเธอ เขาตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นว่านัยต์ตาของจิ๊กซอนั้นปรือเยิ้มอย่างพอใจ นั่นทำให้เทวิณตัดสินใจเดินหน้าต่อไป ร่างหนาค่อยๆดันตัวเข้าไปแนบชิดกับร่างเล็กมากขึ้น ลิ้นนุ่มพยายามเกี่ยวตวัดกับลิ้นของเธออย่างร้อนแรงและทวีความกระหายตามจังหวะอารมณ์ มือหนาไม่ปล่อยให้ริมฝีปากทำหน้าที่ของมันเพียงลำพังเมื่อเขาค่อยๆเคล้าคลึงทรวงอกนิ่มนุ่มก่อนจะบรรเลงรักอันเนินนานกับเธอ