เกมร้ายวุ่นรักฉบับยัยอ้วน

ชั้นรู้สึกตัวขึ้นมาท่ามกลางความมืด ทั้งรถคงหลับกันหมดแล้วสิ่นะ ชั้นกำลังจะลุกแต่กลับรู้สึกเหมือนมีใครกอดตัวชั้นเอาไว้แน่นและเมื่อชั้นใช้มือคลำๆดูก็คิดออกทันที o.O คนที่นั่งข้างๆชั้นนี่มันนายเทวิณนี่น่า>< ทะทำไมชั้นต้องเขิลด้วยนะ
"ปวดฉี่หรอคุณหนู" เทวิณพูดขึ้นมาในความมืด เค้ายังไม่หลับหรอเนี่ย"ปะป่าว ชั้นแค่จะหาผ้าห่มน่ะ" ชั้นพูดจบเค้าก็ลุกไปหยิบเอาผ้าห่มที่อยู่บนรถมาห่มให้ชั้นอย่างนุ่มนวล
"ชั้นเหมือนเจ้าหญิงเลยเนอะ><""เธอคือเจ้าหญิงของชั้นคนเดียวนะรู้ไม๊" คำพูดของเทวิณทำให้ชั้นเงียบไปเลยใบหน้าของชั้นคงแอบแดงภายในความมืด
"ชั้นรักเธอนะจิ๊กซอ" เทวิณก้มลงมาเพื่อประกบปากจูบที่ริมฝีปากของชั้น หัวใจของชั้นเหมือนมีสารหลั่งไปทั่วร่างกายในความมืดที่เราต่างมองกันและกันได้ไม่ค่อยชัดเจนนักแต่ชั้นกลับรับรู้ถึงสัมผัสที่เค้ามอบให้อย่างชัดเจน ริมฝีปากบางๆของเค้าค่อยๆแถะเล็มที่ริมฝีปากล่างวนเวียนขึ้นมาที่ริมฝีปากบนของชั้นเคล้าคลึงไปทั่วเหมือนจะกลืนกินมันลงไป ลิ้นนุ่มๆของเค้าชอนไชเข้ามาทั่วทั้งปากของชั้นมันดูดดึงเกี่ยวพันไปทั่วลิ้นของชั้นอย่างนุ่มนวล เค้าปล่อยเสียง'อึ้ม'ขึ้นมาบ่งบอกถึงความพึงพอใจแล้วริมฝีบางบางๆกดทับลงที่ริมฝีปากชั้นหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ ร่างหนาของเค้าค่อยๆเคลื่อนมาคล่อมบนตัวชั้น ทั่งร่างของชั้นกระสับกระส่าย หัวสมองของชั้นตื้อไปหมดเหมือนโดนมนต์สะกด เหงื่อค่อยๆไหลอาบไปทั่วทั้งตัวที่ร้อนรุ่ม ร่างหนาของเค้าบิดตัวแน่บชิดชั้นปานจะเข้ามาแทรกตัวชั้นให้ได้ มือหนาของเค้าลูบไล้ลงไปที่ขาของชั้นอย่างแผ่วเบาทำให้แทบทั้งตัวของชั้นฟุ้งซ่าน มือของชั้นกำอยู่ที่ไหล่ของเขาอย่างแน่นด้วยความรู้สึกที่ทั้งหวาดหวั่น อ่อนไหวฟุ้งซ่านและมึนงง ก่อนที่อะไรจะถล่ำลึกลงไปมากกว่านี้ รถบัสที่ชั้นนั่งมาก็เบรคกระทันหันทำเอาเทวิณผละออกจากตัวชั้นอย่างเเรง
"อะ เอ่อ-////-""เอิ่มม -///-"
เรานั่งลงและเงียบอยู่นานด้วยความเขินอาย ชั้นเอามือกำแน่นที่กลางอกเพื่อพยายามหยุดหัวใจที่กำลังทะลักออกมาจากอก นี่เราเกือบทำอะไรต่อมิอะไรกันในรถเนี่ยนะ!! บ้าจริงชั้นต้องหน้าด้านเกินไปแล้วแน่ๆก่อนที่เราจะใบ้รับประทาน นายตินก็เดินเข้ามาอย่างตื่นตกใจ
"เป็นไรรึป่าว เจ็บตรงไหนไม๊" "อะอ้อ ไม่ๆ^_^""เมื่อกี๊มีอุบัติเหตุนิดหน่อยน่ะไม่เป็นไรแน่นะยัยป๊อง" "อะแฮ้ม!" เทวินกระแอมใส่พวกเราเหมือนต้องการให้ใครซักคนสนใจ"ผมลืมมองไปว่าพี่ก็อยู่ที่นี่ด้วย""ชั้นมันเป็นพรมติดเบาะรถรึไงข้ามหัวข้ามหางไม่เห็นเป็นห่วงชั้นบ้างเลยนะติน""หึ! ไม่จำเป็น" ตินพูดโดยไม่หันไปมองเทวิณด้วยซ้ำ ชั้นอึดอัดอีกเเล้วอ่ะ"จิ๊กซอเธอนั่งนี้โดนใครบางคนทำอะไรรึป่าว""ปะป๊าวว!!! ไม่มี๊>3<""เธอเป็นไรจิ๊กซอเสียงสูงเชียว""อ่อ ป่าววว" ชั้นกดเสียงให้ต่ำลงทันที บ้าจริงดีนะที่เค้าไม่เห็นว่าหน้าชั้นแดงแจ๋จนจะระเบิดออกมาแล้ว
"อีกชั่วโมงนึงจะถึงที่พักละนะเตรียมตัวได้แล้วน้าที่รัก^^"ตินเรียกชั้นว่าที่รักต่อหน้าคนที่พึ่งจูบชั้นไปแบบนี้ชั้นอยากเอาหัวมุดเข้ากระเป๋าเป้ที่แบกมาเหลือเกินนะเนี่ยชั้นหันไปมองเทวิณที่หันหน้าไปทางอื่นอย่างไม่สนใจ เฮ้อโล่งอก
"ที่รักบ้าอะไรของนายหะติน กลับไปที่นั่งนายเถอะชั้นจะงีบแล้วขอบใจที่เป็นห่วงน้า" ชั้นยีหัวนายตินเล่นอย่างเอ็นดู
"งั้นชั้นไปนะดูแลตัวเองด้วยล่ะ" ตินก้มลงมาจูบที่หน้าฝากของชั้น ทำเอาชั้นหน้าซีดเป็นไก่ต้มไปเลย แต่ทำไมชั้นต้องสนใจว่าเทวิณจะเห็นรึป่าวเเล้วเค้าจะรู้สึกยังไงด้วยนะ
"เสน่ห์แรงจริงนะเธอ" เทวิณพูดขึ้นเมื่อตินเดินกลับไป"ปะป่าวซะหน่อย ตินมันเห็นชั้นเป็นแค่เพื่อนเท่านั้นแหละ-0-" ชั้นแกตัวเพราะไม่อยากให้เค้าเข้าใจผิด
"เธอไม่ต้องพูดอะไรหรอก ชั้นไม่หึงเธอหรอกน่า""นายมันยังไงกันแน่ห่ะ!" ชั้นตะคอกใส่เทวิณที่เคยบอกว่ารักชั้นแต่เมื่อกี๊กลับบอกว่าไม่หึงไม่สนใจชั้นซะงั้นอะ-*-
"เธองอลที่ชั้นไม่หึงเนี่ยนะ""เอ่อนะสิ่ เห้ย! ป่าวๆ ไม่ใช่ซะหน่อย""โอ๋ๆ มานี่มา"เทวิณดึงชั้นเข้าไปกอด แต่ทำไมชั้นถึงไม่ขัดขืนเค้าเลยเค้าจะคิดว่าชั้นง่ายไปรึป่าวนะเนี่ย
 
"เธอน่ารักแบบนี้สิ่นะไอ้ตินถึงได้ชอบเธอ""นายพูดอะไรของนาย""เธอยอมให้คนกอดและจูบง่ายๆแบบนี้ทุกคนรึป่าว""นี่! ชั้นไม่ได้ง่ายกับใครนะเว้ย ปล่อยๆๆๆๆ" ชั้นดิ้นสุดแรงแต่เค้ากลับกอดและดึงชั้นให้ชิดแน่นกว่าเดิมมาก
"โอ๊ๆ เชื่อแล้วๆเลิกดิ้นได้แล้วน่า เเต่เธอห้ามให้ใครฉวยโอกาสแบบนี้อีกได้ไม๊""คงมีแค่นายกับน้องของนายเนี่ยแหละ ชิ่!"
รถค่อยๆจอดลงที่ลานกว้างของโรงแรมริมชายหาด ชั้นและเทวิณเดินเหย้าแหย่กันลงมาจากรถแต่กลับมีเสียงเล็กที่คุ้นเคยเอ่ยทักทายพวกเราอย่างเป็นมิตร-.-
"มากันแล้วหรอ^^" เรนโบว์รีบเดินเข้ามาดึงแขนเทวิณเข้าไปกอดด้วยความดีใจ ยังกะไม่เจอกันมาเป็นปี ชิ่ช่ะหมั่นไส้เว้ย
"เธอก็มาด้วยหรอ"เทวิณถามเรนโบว์ที่คลอเคลียเเขนของเขาตั้งแต่ลงรถมา"อื้ม^^โบว์มารอวินตั้งแต่เมื่อคืนแล้วล่ะ"
ชั้นกำลังจะเดินเลี่ยงออกมาเพื่อไปรวมตัวกับเพื่อนๆแต่กลับมีมือหนาของเทวิณคว้าข้อมือของชั้นเอาไว้ ชั้นก้มลงมองมือนั้นที่เขาจับชั้น จู่ๆก็มีอีกมือเข้ามาคว้าและพยายามดึงชั้นออกมา ทั้งตินและเรนโบว์ดึงให้เราแยกออกจากกันก่อนที่ตินจะลากชั้นออกมาจากสถานะการณ์อันน่าอึดอัดนี้