เกมร้ายวุ่นรักฉบับยัยอ้วน

หลังจากวันนั้นชั้นก็ได้รับคำขอโทษและของขวัญมากมายจากเหล่าแฟนคลับของนายติน -''- พวกนี้คิดว่าชั้นกับตินเป็นคู่จินฟินเว่อ กันไปแล้วน่ะสิ่!!! ก็นายนั่นดันแฉแฟนเก่าซะจนเธอเองหายหน้าหายตาไม่ยอมมากที่มหาลัยเป็นเดือนเลยล่ะหวังว่าคงไม่เคลียดจนฆ่าตัวตายไปแล้วนะ

"เอาล่ะน้องๆปีหนึ่งทุกคนยินดีต้อนรับทุกคนสำหรับทริปนี้นะครับ" เสียงดังมาจากด้านหน้าของแถว ใช่แล้วล่ะวันนี้เป็นวันที่ชั้นเข้าชมรมเป็นครั้งแรกและเป็นการต้อนรับน้องๆในชมรมด้วยการพาพวกเราไปเที่ยวทะเลน่ะสิ่><~ ตอนนี้น้ำหนักชั้นก็ลดลงมาจนเหลือ50แล้วล่ะนะฮุฮู้ว^0^!! ใครอย่ามาเรียกชั้นว่าอ้วนอีกแล้วกันชั้นจิ๊กซอคนนี้จะไม่มีวันให้อภัยเลยคอยดูสิ่ ว่ะฮาฮ้า~

"หลังจากนี้พี่จะจัดที่นั่งระหว่างรุ่นพี่รหัส74กับน้องๆ75 ให้นั่งด้วยกันเพื่อนให้รุ่นพี่ดูแลอย่างทั่วถึงและได้ทำความรู้จักกันนะครับโผม^0^" สิ้นสุดเสียงรุ่นพี่ประธานชมรมชั้นก็ได้รับป้ายที่นั่งที่ห่างจากยัยดาด้าและนายตินเอามากๆเลยด้วย ต้องเหงาแน่ๆเลย แงๆๆๆๆๆ

ชั้นเดินต้อยๆขึ้นรถบัสวีไอพีสุดหรูของชมรมซึ่งถือว่าโชคดีนะที่ชั้นได้นั่งติดหน้าต่างและอยู่ด้านหลังสุดมุมมืดกำลังน่านอนเวลาไม่มีอะไรทำจะได้มองออกไปชมวิวแก้เก้อ อิอิ 

ชั้นเดินเข้าไปนั่งลงที่นั่งหมายเลยของตัวเองแล้วทุกคนก็นั่งกันจนครบแต่แอ๊ะ! ที่นั่งข้างๆชั้นมันว่างนี่น่า ว่ะโฮ้ะๆๆๆๆ สบายแล้วชั้น>< ชั้นนอนแผ่หลาควบเบาะนั่งทั้งสองเบาะอย่าสบายอารมณ์

"นี่เธอ นั่นมันที่นั่งของชั้น"

"วะ ว้าย!" ชั้นตกใจเด้งตัวลุกขึ้นทันที อย่าบอกนะว่าที่นั่งข้างๆชั้นคือนายเทวิณ!

เทวิณนั่งลงข้างๆแล้วไม่พูดอะไร เค้าเอาแว่นตาขึ้นมาสวมแล้วทำท่าจะหลับ เฮ้อ อึดอัดชะมันเลยเว้ยยยยยย ชั้นหันหน้าออกไปทางหน้าต่างรถทำทีไม่สนใจแต่ก็เหลือบมองเทวิณนิดๆ ถ้าจู่ๆเกิดบ้าขึ้นมาจับหัวชั้นโขกกระจกรถจะทำไงเนี่ย-0-

"เธอเลิกทำท่าเก่ๆกังๆแบบนี้ซะทีเถอะจิ๊กซอ"

"ชะ ชั้น ป่าว-0-"

"เธอกลัวชั้นหรอ"

"ปะ ป่าว" ชั้นยังพูดไม่จบนายเทวิณก็ดึงตัวชั้นเข้าไปกอด 

"นี่นายปล่อยชั้นนะ"ชั้นพูดเบาๆจนแทบกระซิบ ถ้าเกิดมีใครเดินมาเห็นคงเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ

"อยู่นิ่งๆเถอะน่าชั้นง่วงแล้ว"

"นี่นายเห็นชั้นเป็นอะไรหรอเทวิณ คิดจะผลักก็ผลัก คิดจะกอดก็กอด

ชั้นก็มีความรู้สึกนะเว้ย!"

ชั้นกอดเค้าแน่นแล้วปล่อยให้น้ำตาที่แสนจะออกมาง่ายนี้ไหลปานท่อระบายน้ำเสีย-.- ก็ชั้นเสียใจนี่ ทำไมเค้าต้องล้อเล่นกับความรู้สึกชั้นด้วย

"ชั้นขอโทษนะจิ๊กซอ ชั้นขอโทษ"เทวิณใช้มือของเขาลูบที่หัวชั้นเบาๆมันยิ่งทำให้ชั้นร้องไห้หนักขึ้น

"ฮึกๆ นายว่าชั้นอ่อยนายหรอ ฮึก ชะชั้นไม่เคยทำนะเว้ย ฮืออออ"

"ชั้นขอโทษ ขอโทษจริงๆเลิกร้องได้ไม๊"

"ฮือออออออออ นายก็เลิกปลอบชั้นซะทีสิ ฮึกๆๆ"

"ชั้นจะไถ่โทษด้วยการยอมเป็นเบ๋รับใช้ให้เธอจนจบทริปนี้เลยนะครับ^^"

"จริงอะT^T" 

"จริงสิ่ หายโกรธนะ" เทวิณหยิกที่จมูกของชั้นนิดนึงก่อนจะส่งยิ้มให้ชั้น อีตาบ้านี่พึ่งยิ้มให้ชั้นครั้งแรกเลยนะเนี่ยอ้ายยยยยทำไมใจชั้นเต้นแรงขนาดนี้นะ><

"น่าเธอแดงนะยัยอ้วน"

"นี่นายเบ๋ ชั้นขอสั่งให้นายเรียกชั้นว่าคุณหนูจิ๊กซอ-0-"

"มันจะไม่มากไปหน่อยหรอ-"- "

"งั้นนายก็ไม่ทำตามสัญญาสิ่นะ เฮ้อช่างเถอะชั้นหวังไปเองแหละ"

"ป่าว ป่าวนะเว้ย"

"ห้ามขึ้นเสียงด้วย^0^"

"นี่เธอ!" 5555เทวิณกำลังระงับอารมณ์จนตัวสั่น สะใจชะมัด

"นายคนใช้ ชั้นหิวน้ำ^^"

"คร่าบ~" ตินเดินไปหยิบน้ำมาให้ชั้นท่าทางกระฟัดกระเพียด

"นี่นายชั้นปวดตรงนี้ๆ^^" ชั้นชี้ไปที่ท้ายทอยเพื่อให้เทวิณนวดให้อิอิ สบายจังเยย

"ดึกแล้วนะคุณหนูจิ๊กซอ นอนกันเถอะ"

"ก็ได้ๆ พรุ่งนี้ค่อยใช้ต่อเนอะ"ชั้นปรับเบาะให้เอนลงเพื่อเตรียมตัวนอน

"เธอเจ็บไม๊"

"ตรงไหนหรอ"

"ตรงเนี่ย" เทวินเอามือมาชี้ที่หน้าอกชั้น0-0

"อีตาบ้า>////<"

"ชั้นหมายึงที่หัวใจเธอ่ะ-*-"

"อะ อ๋อ มันก็มีความรู้สึกหลายแบบนะ"

"ยังไงหรอ" เทวิณปรับเบาะลงมาเท่ากับชั้นแล้วนอนตะแครงใช้แขนชันหัวของเค้าเพื่อมองหน้าชั้น

"ก็วันที่ชั้นตะคอกใส่เธอเธอรู้สึกยังไง"

"ก็โกรธสิ่"

"แต่ชั้นเจ็บนะ เจ็บทั้งๆที่เป็นคนตะคอกใส่เธอ ชั้นยิ่งเห็นเธอร้องไห้เหมือนหัวใจชั้นจะแตกออกมาเลยล่ะ"

"นะนายหมายความว่าไง"

"ชั้นคงจะรักเธอมั้ง"

"ห้ะ!"

"ชั้นยอมเป็นคนคุกเข่าขอโทษเธอและชั้นอยากจะดูแลเธอมากกว่าช่วงเวลาในทริปนี้ซะอีก"

เทวิณเอามือของเค้าค่อยๆปัดไรผมของชั้นเบาๆ สัมผัสของเขาเบาซะจนชั้นเคลิมหลับไปเหมือนกำลังอยู่ในความฝัน

ฝันที่ว่าเค้าบอกรักชั้น

ฝันที่เหมือนจะเป็นความจริง เพราะถ้าเป็นแบบนั้น จริงๆแล้ว ชั้นคงรักนายเหมือนกัน