[fic naruto] My Spy...สายลับที่รัก

วันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.00 น.

2 chapter

0 วิจารณ์

7,229 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 12.20 น. โดย เจ้าของนิยาย

1) คู่หูและเริ่มปฏิบัติการ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"หวัดดี เท็นเท็น"อิโนะทักเพื่อนสาวที่ไม่ค่อยมีความเป็นสาวของเธอ หลังจากที่ลงจากรถหรูนาม Porsche 918 Spyder สีบรอนซ์สุดหรูของซาอิที่ไปรับเธอที่บ้านตั้งแต่เช้า ก็บังเอิญมาถึง

มหาวิทยาลัยในเวลาไล่เลี่ยกับรถ Koenigsegg One:1 สีขาวดำของเนจิ ที่ไปปลุกสาวหมวยตั้งแต่ยังไม่สว่างดี ทำให้เธอเกิดอาการหงุดหงิดเนื่องจากขัดเวลานอนของเธอ ปกติเธอยิ่งเป็นคนนอนดึกอยู่แล้ว

ด้วยสิ

"หวัดดีอิโนะ"เท็นเท็นตอบเซ็งๆ

"อ้าว คุณเท็นเท็น ทำไมทำหน้าเหมือนอดนอนแบบนั้นล่ะครับ"ซาอิทัก

"ถามคุณชายเพื่อนนายดูสิยะ"เท็นเท็นแว้ดใส่แล้วฟุบลงกับโต๊ะ ไม่ได้สนใจคนตีความหมาย

"นี่แก...."อิโนะก็อึ้งสิคะท่าน...

"เอ่อ..."ซาอิก็ทำหน้าไม่ถูกเช่นเดียวกัน มองเนจิที่นั่งอ่านหนังสืออย่างไม่สนใจโลกสลับกับเท็นเท็น จนสาวหมวยรับรู้ได้ถึงความเงียบแปลกๆก็เริ่มได้สติ

"เฮ้ย ไม่ใช่ๆ ไม่ใช่แบบนั้นนะ คือ เนจิอ่ะ ไปปลุกฉันตั้งแต่เช้า ฉันก็เลยมามหา'ลัยเช้าไง พวกแกหยุดคิดเลยนะ!!!"สาวหมวยสั่งเสียงเข้ม ส่วนอิโนะหัวเราะอย่างชอบใจ

"ฮ่าๆๆๆ ยัยบ๊องเท็นเท็น ก่อนพูดก็คิดบ้างสิยะ"อิโนะหัวเราะร่าอย่างชอบใจ ดวงตาที่เปล่งประกายระยับสนุกสนานนั้นทำให้ซาอิยิ้มออกมาได้ไม่ยากโดยที่อิโนะเเทบไม่รู้ตัว

"อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณอิโนะ คุณเท็นเท็น"เสียงหวานอีกเสียงดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของฮินาตะในชุดไปรเวท

เพราะเป็นมหาวิทยาลัยระดับอินเตอร์ จึงอนุญาติให้นักศึกษาแต่งชุดไปรเวทได้โดยไม่ผิดระเบียบและเป็นชุดที่สุภาพมากพอ (คิดเอาละกันว่าถ้ามันไม่สุภาพจะขนาดไหน)

"มอนิ่งทุกโคนน"เสียงยานคางของนารูโตะดังขึ้น ก่อนที่เจ้าตัวจะมาถึงซะอีก

"หวัดดีนารูโตะ"เนจิตอบเมื่อนารูโตะเดินมาถึง พร้อมกับที่เท็นเท็นหลับคาไหล่ของเขาพอดี

"ฮั่นแน่ สวีทกันแต่เช้าเลยน้า~กิ้วๆๆ"นารูโตะเเซวอย่างนึกสนุก

"ว่าแต่ เจ้าซาสึเกะยังไม่มารึไง ปกติมาตั้งแต่เช้าแล้วไม่ใช่เหรอ"เนจิถาม

"สงสัยน่าจะยัง เห็นที่โรงจอดรถก็ไม่มีนี่ ที่ประจำหมอนั่นยังว่างอยู่"อิโนะตอบ

เอื๊ยด.....

"เสียงอะไรวะ"ยังไม่ทันที่นารูโตะจะถามเสร็จ อีกเสียงคล้ายๆกันก็ดังขึ้นอีกรอบ

เอี๊ยดดดด......

"ใครมันมาขับรถเเข่งกันในมหา'ลัยวะเนี่ย"อิโนะมองหาอย่างฉุนๆ

"นั่นสิครับ ไม่มีความเกรงจะ..."ยังไม่ทันที่ซาอิจะพูดจบ ดวงตาสีดำสนิทก็ฉายเเววงงงัน

"คุณ...อิโนะครับ"

"หืม..อะไร ไหน"อิโนะมองไปมองมาก็เจอต้นตอของเสียง

"คะ...คุณซากุระ"ฮินาตะเรียกชื่อคนที่กำลังก้าวลงจากรถสปอร์ตสุดหรู Ferrari f12 berlinetta สีดำสุดโฉบเฉี่ยวสะดุดตาด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์

"คุณซาสึเกะ?"ซาอิเอ่ยชื่อคนที่เพิ่งก้าวลงจาก Lamborghini Aventador สีดำดุตามด้วยรอยยิ้มขบขันประดับบนใบหน้า ก็เพราะเขาแปลกใจน่ะสิ ปกติราชสีห์เจ้าเสน่ห์นั่นเย็นชาและยิ้มยากจะ

ตายไป แต่ตอนนี้กลับหัวเราะกับท่าทีของบัดดี้ตน

ทางซาสึเกะและซากุระ

"เธอแพ้ฉันนะ ซากุระ"เขาพูดก่อนยักคิ้วกวนๆ

"นายนี่มัน...ฮึ่ม"เธอสะบัดหน้าอย่างเคืองๆ

"อ๊ะๆๆ ทำตามสัญญาด้วยนะ คุณฮารุโนะ"แววตาและน้ำเสียงของร่างสูงยังมีแววล้อเลียน ขณะที่ทั้งคู่เดินมาที่โต๊ะที่นั่งประจำของเพื่อนๆ

"เออ ไม่ลืมหรอกน่า คุณอุจิวะ"ซากุระตอบก่อนจะเก็บกุญแจรถลงกระเป๋ากางเกง

"แกเองเหรอที่เเข่งรถกันในมหา'ลัยน่ะ ห๊ะ มันรบกวนคนอะ..."

"หยุดเลย อิโนะ ฉันก็ไม่ได้อยากเเข่งนักหรอกนะ แต่นายนี่น่ะสิ..."ซากุระเบือนหน้าไปทางซาสึเกะเล็กน้อย

"แกนี่ ไม่ต้องไปโทษคนอื่นเลย ฉันรู้นะว่าเเกชอบเเข่งรถขนาดไหน"อิโนะขัดขึ้นอย่างรู้ทัน

"พอๆ หยุดเถียงกันได้แล้วน่า สรุปเมื่อกี้นี้ใครชนะเหรอ ท่าทางมันน่าดู"นารูโตะถาม

"..."ซากุระไม่พูดเพียงแต่เบือนหน้าไปทางร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างหลัง

"พนันกันรึเปล่าเนี่ย"อิโนะหรี่ตาถาม ซากุระก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้

"เปล่านี่...อ้อ ซาสึเกะ นายต้องไปซ้อมว่ายน้ำไม่ใช่เหรอ ไปสิไป ฉันไปด้วย"เมื่อเพื่อนรักส่งสายตาคาดคั้นหนักเข้า ซากุระก็เบี่ยงเบนเป้าหมายทันที เพราะเธอรู้ว่า ฮารุโนะ คิซาชิ พ่อของเธอคงไม่

ค่อยชอบใจนัก ถ้าเธอดันไปเล่นการพนันหรือแพ้พนันก็ยิ่งซวยเข้าไปใหญ่ เพราะคุณพ่อสุดที่รักเป็นห่วงก็เลยไหว้วานให้อิโนะเพื่อนรักของเธอคอยจับผิด เอ้ย จับตาดูให้น่ะสิ

"เออจริง ไปก็ไป"แล้วร่างสูงก็ยอมให้เธอลากไปโดยดี

"อะไรของมัน"เท็นเท็นที่ไม่มีใครรู้ว่าลืมตามาดูโลก(?)ตอนไหนถามขึ้น

"อ้าว มาพอดีเลย ชิกะมารุ"ทุกสายตาเบนไปยังรถสปอร์ต McLaren P1 ที่ไม่ใช่รถคันเดิมที่ขับมาประจำของชิกะมารุ ซึ่งทุกคนสันนิษฐานกันว่าอาจจะเป็นของนักเรียนใหม่ที่นั่งอยู่ก็เป็นได้

"รถนายเหรอ หรือของเทมาริ"เนจิถามเมื่อชิกะมารุก้าวลงมา

"ของยัยนี่น่ะ ส่วนรถฉันอยู่บ้าน"เขาตอบพลางนึกไปถึง Audi R8 V10 GT สีขาวคันโปรดของตนที่นอนพักอยู่ที่บ้านอย่างสงบ

"เธอนี่รวยเหมือนกันนะ ส่วนแม็คลาเรนคันนี้น่ะ ก็มีรสนิยมพอสมควร"ชิกะมารุพูดด้วยน้ำเสียงเรื่อยๆที่ฟังดูกวนอวัยวะเบื้องล่างสำหรับร่างบางบนรถ

"เหรอ แต่ฉันว่ามันมีรสนิยมมากกว่าออดี้ของนายซะอีกนะ ฉันไม่ได้ว่ารถไม่สวยหรอกนะ แต่ใช้รถประสาอะไร ไม่แต่งเลย ดูเเวบเดียวก็รู้ว่ารถนายน่ะ ซื้อมาก็ใช้อย่างเดียวเลยล่ะสิ"เทมาริโต้กลับ

"ไม่เห็นมีความจำเป็น งดงามโดยธรรมชาติ ไม่เข้าใจรึไง"เขาเถียงบ้าง

"อ้าว พวกเธอนี่ ทะเลาะกันอีกสินะ"เสียงทุ้มน่าฟังดังขึ้นจากนอกวงสนทนา

"อาจารย์คาคาชิ"

"ว่าไง ฉันว่าฉันบอกกฎการเป็นบัดดี้กันเเล้วนะ"

"อ๋อ ไม่อะไรหรอกค่ะอาจารย์ สองคนนี้แค่ปะทะฝีปากกันเล็กน้อยค่ะ ไม่ได้ทำร้ายร่างกายอะไรเลย"อิโนะพูดแก้ต่างให้

"อืม..ก็ดี ถ้าไม่อยากได้เอฟก็อย่าตีกันนะ^^"เป็นคำขู่ที่ฟังดูนุ่มนวลมาก --"

"ไม่ต้องห่วงค่ะ อาจารย์"เท็นเท็นช่วยอีกคน คาคาชิจึงล่าถอย(?)เข้าไปเตรียมการสอนในตึก

ชมรมว่ายน้ำ

"เธอนั่งรอฉันอยู่นี่นะ"ซาสึเกะบอกหลังจากที่ขึ้นมาจากสระว่ายน้ำโดยไม่ได้สนใจเสียงกรี๊ดกร๊าดของเหล่าสาวๆที่มาคอยจับตาดูซิกส์แพ็คเขาตั้งเเต่เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน โดยที่ไม่รู้เลยว่าอีกสาวที่นั่งดู

เขาดำผุดดำว่ายอยู่ตั้งครึ่งชั่วโมงก็ถึงกับยอมรับเลยว่า ซาสึเกะหุ่นดีมาก!!!

"อะ...อื้ม"ซากุระตอบรับด้วยเสียงสั่นๆ โถ่...เป็นใคร ใครก็เขิน ให้มานั่งดูกล้ามผู้ชายนี่เนอะ (แต่ได้ข่าวว่าเจ๊เป็นคนชวนเค้ามาไม่ใช่เหรอ)

ซาสึเกะอมยิ้มนิดๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาเดินเขาห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า สักพักก็กลับออกมาในสภาพเดิม มีแค่ศีรษะที่ยังชื้นนิดๆ

"ไปหาชิกะมารุ..."ร่างสูงบอกขณะเดินออกมาจากสระว่ายน้ำ

"แต่เทมาริก็ต้องอยู่กับชิกะมารุตลอดเลยนี่"เธอเเย้ง พยายามสลัดภาพซิกส์แพ็คของเขาออกจากหัว

"อืม...ก็จริง"

"ซาสึเกะขา..."น้ำเสียงยั่วยวนที่มักจะลากยาวจนน่ารำคาญเสมอในความคิดของซาสึเกะดังขึ้น

"ตอนนี้เราสองคนมีเรื่องจะต้องไปทำ อย่ามาเกะกะดีกว่าน่า คาริน"เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย

"แต่คารินเป็นคู่หมั้นของซาสึเกะคุงนะ"คำพูดนั้นทำเอาซากุระชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไร

"คา-ริน นั่นมันก็แค่ข้อตกลงบ้าๆของพวกผู้ใหญ่ จำเอาไว้ ไม่ว่ายังไง ฉันก็ไม่-มี-วัน-แต่ง-งาน-กับ-เธอ"เขากระแทกเสียง จับข้อมือซากุระแล้วเดินออกไปจากจุดสนใจของผู้คนทันที

................

"นายไม่น่าพูดแบบนั้นเลยนะ"ซากุระพูดทำลายความเงียบหลังจากที่พาเขามานั่งสงบสติอยู่ใต้ต้นไม้หลังตึกเรียนที่ไม่ค่อยมีคนเดินผ่าน

"สงสารเหรอ?"ร่างสูงเงยหน้าขึ้นมาถาม

"เฮ้อ...เเบบนั้นฉันก็อาจจะเดือดร้อนนะเซ่"เธอพูดติดตลก นั่นทำให้บรรยากาศคลายความตึงเครียดได้บ้าง

"หึ..เธอไม่เดือดร้อนหรอกน่า ฉันต่างหาก ถ้าคารินวิ่งแจ้นไปฟ้องพ่อล่ะก็...ฉันก็คงต้องโดนบีบอีกแหละ"เขาทำท่าครุ่นคิด ดวงตาสีรัตติกาลฉายเเววเหนื่อยอ่อน

"อันที่จริงพ่อนายก็รวยนะ ไม่น่าจะจับคู่ลูกชายด้วยเหตุผลทางธุรกิจเลย"ซาสึเกะมองเธออย่างสนเท่ห์

"เธอรู้? ได้ยังไง"ร่างเล็กเลิกคิ้วเมื่อได้ยินคำถามเช่นนั้นจากอีกฝ่าย

"บอกแล้ว...ว่าฉันมีอะไรให้เเปลกใจอีกเยอะนะ"

"..."เเละบรรยากาศก็กลับเข้าสู่ความเงียบอีกครั้ง ไม่มีใครพูดอะไรต่อกันเลย ต่างฝ่ายต่างปล่อยให้ความคิดของตนเองล่องลอยไป

"นี่...นายจะทำยังไงต่อไปล่ะ"เมื่อซากุระเปิดปากจากความเงียบอีกครั้ง เขาเองก็ตอบเช่นกัน

"ไม่รู้สิ...ฉันคง...บางทีฉันอาจจะต้องแต่งงานกับคารินจริงๆก็ได้"น้ำเสียงที่เธอเคยมองว่ามันทรงอำนาจ บัดนี้กลับไม่มีความมั่นใจเหลืออยู่เลย

"..."

"บ้าน่า!! นายน่ะคือ อุจิวะ ซาสึเกะนะ หยุดทำหน้าหมาหงอยแบบนั้นได้เเล้ว"ซากุระลุกขึ้น ดวงตาสีมรกตสะท้อนบางอย่างออกมาทำให้เขาชะงัก

"อุ...จิวะ ซาสึเกะ"เขาพึมพำชื่อตัวเองออกมา สักพักดวงตาที่เคยหมดเเรงก็เหมือนมีพลังขึ้นมาอีกครั้ง

"จริงสิ ฉันน่ะคืออุจิวะ ซาสึเกะ ราชสีห์แห่งอุจิวะ"เขาลุกขึ้น สบนัยน์ตาของร่างบาง เขามั่นใจ ว่ามันกำลังบอกว่า...เธอเชื่อมั่น และกำลังให้กำลังใจเขาอยู่

"ขอบใจนะ ซากุระ"

"อื้ม...ส่วนเรื่องชิกะมารุน่ะ ฉันคิดออกแล้วนะ"เธอยิ้มออกมา...เป็นรอยยิ้มที่เขารู้สึกว่าทำให้โลกดูสว่างไสวขึ้นมาเลย

"อืม...ว่ายังไงเหรอ"

"ฉันว่า เราควรตีสนิททั้งสองฝ่ายนะ โดยให้ชิกะมารุตีสนิทด้วย ตอนที่นายไปเข้าห้องน้ำกับชิกะมารุตอนเที่ยงเพื่อบอกแผน ฉัน อิโนะ ฮินาตะ เท็นเท็น จะตีสนิทด้วยอีกที เราจะได้ไม่เสียโอกาส

นายว่าดีมั้ย?"

"อืม...เป็นความคิดที่ดีเลยนะ แต่ฉันว่าตอนนี้ เราเข้าห้องบรรยายเหอะ เดี๋ยวจะซวย"เขาว่าพลางยกข้อมือขึ้นมาดูเวลา

"เออ จริงด้วย ลืมไปเลย"

"ซากุระ..."น้ำเสียงนุ่มทุ้มน่าฟังที่เรียกชื่อเธอนั้นอ่อนโยนกว่าทุกครั้ง

"หือ อะไร...ระ..เหรอ"เสียงหวานเริ่มสั่นเมื่อเขาก้าวเข้ามาประชิดตัว

"ตั้งแต่วันนี้....เราเป็น 'คู่หู' กันนะ"เขายื่นมือมา ซากุระยิ้มรับก่อนจะจับมือเขา

"อื้ม!!! คู่หู"

คาบวิชา ภาษา 3 (ภาษาสเปน)

ผู้ต้องเข้าเรียน นักเรียนสายลับ ห้อง1,2

"เฮ้ ไอ้ซัสมันหายไปไหนวะ ไม่เห็นตั้งแต่ตอนเช้าแล้ว"คิบะถามนารูโตะที่ดูจะสนิทกับซาสึเกะที่สุด

"เอิ่ม...ได้ยินเเว่วๆนะว่าจะไปว่ายน้ำ แล้วก็หายศีรษะไปไม่โผล่มาอีกเลย"นารูโตะตอบ แต่ก็ยังง่วนอยู่กับภาษาสเปนสุดเข้าใจยาก ก่อนจะหันไปถามฮินาตะอย่างสนใจ

"ฮินาตะๆ ไอ้นี่อ่านว่าอะไรเหรอ?" เขายื่นกระดาษที่มีลายมือขยุกขยิกของตนให้เพื่อนสาว

"อ๋อ อ่านว่า เอ่อ... -/////- " จู่ๆฮินาตะก็หน้าแดงขึ้นมาเฉยๆ

"หือ? ฮินาตะไม่สบายรึเปล่า ทำไม่หน้าแดงจัง"นารูโตะถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงจนคิบะที่นั่งอยู่ข้างๆหมั่นไส้ขึ้นมาตงิดๆ อากามารุรู้จึงเห่าขัดจังหวะให้

"อะ...อ่านว่า เต เกียร์โร่* ค่ะ"

"อ๋อๆ ขอบใจนะ"นารูโตะจึงหันไปสนใจอาจารย์ชาวสเปนที่สอนอยู่ต่อ

เพราะการเป็นสายลับและตำรวจที่ดี ต้องเชี่ยวชาญหลากหลายภาษา และต้องมีความจำที่ดีเยี่ยมที่จะเเยกเเยะสำเนียงของแต่ละภาษาให้ถูกต้อง ซึ่งคาบนี้เป็นคาบแรกสำหรับวิชาย่อย ภาษาสเปน

แต่ซากุระกับซาสึเกะก็ยังไม่มา ทำให้เพื่อนๆโดยเฉพาะอิโนะรู้สึกเป็นห่วงมาก

แกร๊ก...

เสียงเปิดประตูทำให้ทุกคนหันมามอง เป็นสองคนที่เข้าเรียนสายตลอดในช่วงนี้อีกเช่นเคย ดวงตาสีรัตติกาลดูอ่อนแสงมากกว่าปกติแต่ก็มีเฉพาะเพื่อนๆที่สังเกตเห็น

"Pido disculpas por llegar tarde"ซากุระพูดแล้วก้มตัวเล็กน้อย เล่นเอาหลายคนอึ้งไป (ก็นี่มันคาบเเรก เพิ่งหัดพูดกันอยู่เลย)

(ขอโทษที่มาสายค่ะ)

"Un pequeo accidente"ร่างสูงพูดอีกคน

(เกิดอุบัติเหตุขึ้นนิดหน่อยครับ)

"de nada."อาจารย์ยิ้มให้ทั้งคู่อย่างใจดี ก่อนจะพยักหน้าให้ทั้งสองคนเข้ามาในห้อง

(ไม่เป็นไร)

"O[ ]O"เพื่อนๆเกือบทั้งห้องก็เลยออกอาการอึ้ง

"ซะ...ซากุระ แกไปหัดมาตอนไหนยะ"อิโนะมองเพื่อนรักที่ค่อยๆเดินมานั่งที่ประจำพร้อมกับซาสึเกะ

"อ๋อ..."สาวผมชมพูอมยิ้มเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้า

..........

"เธอจำที่ฉันบอกได้มั้ย แค่พูดตามที่ท่อง อาจารย์สเปนน่ะ ใจดีจะตาย ถ้าพูดได้คล่องทั้งที่เพิ่งเข้าคาบเเรก คาบต่อไปก็โดดได้!!!"ซาสึเกะกำชับ

"อือ...คิก"ร่างสูงเลิกคิ้วเมื่อเธอหลุดเสียงหัวเราะ

"ขำอะไร"ซาสึเกะจ้องหน้าอย่างเอาเรื่อง

"นายพูดยาวที่สุด เท่าที่ฉันเคยได้ยินมาเลย"ใบหน้าหวานยิ้มสดใส

"เห็นฉันพูดน้อยขนาดนั้นเลยรึไง - -+"

"ปล๊าวว เข้าห้องเรียนกันเถอะ"

...........

"ว่าไงยะ"อิโนะท้วงอีกรอบเมื่อเพื่อนสาวเหม่อ

"อ๋อ...ฉันก็ศึกษามาบ้างนิดหน่อยน่ะ"ซากุระโกหกไป

"แกนี่..."อิโนะทำหน้างอน

"อะไรล่ะ"ซากุระงง

"ฉลาดว่ะแก....สอนฉันบ้างๆ"ซาสึเกะถึงกับหลุดหัวเราะออกมา เพราะเขานั่งฟังบทสนทนาของทั้งคู่อยู่สักพักแล้ว

"ขำอะไรห๊ะ??"ซากุระหันขวับไปถาม

"ปล๊าวว เธอเก่งดี"เขายักไหล่

"แกๆๆ สอนๆ"อิโนะดูกระตือรือร้นเป็นพิเศษกับความสามารถของเพื่อนรัก

"เอ่อ..."สาวผมชมพูอึกอัก

"หืม? สอนเพื่อนหน่อยสิ...คู่หู"เสียงทุ้มซาสึเกะที่นั่งข้างหลังซากุระดังขึ้น

"ฉันรู้แค่งูๆปลาๆน่าอิโนะ เอาเป็นว่าให้ซาสึเกะสอนดีกว่านะ" คนที่เป็น 'คู่หู' โยนกลับมาให้เจ้าของเสียง

"โอเคๆ ฉันเรียนเองก็ได้"อิโนะตัดบทแล้วก้มลงแกะตัวอักษรต่อไป

"วู้ อะไรเนี่ย"เท็นเท็นบ่นขึ้นมาอีกคน

"อะไรอีกล่ะ ยัยทอม ปัญหาเยอะนักนะ"เนจิว่า ละสายตาจากหนังสือ Pirate of the caribbean เล่มโปรดของเขา

"นายนั่งอ่านหนังสือนั่นเข้าไปได้ยังไง นี่มันเวลาเรียนนะเฟ้ย"เท็นเท็นโวย

"ก็มาดามบอกว่าอ่านได้"เขาตอบหน้าตาเฉย ก่อนยื่นหนังสือให้เธอดู จนสาวผมน้ำตาลแทบช็อก

"เพราะมันเป็นภาษาสเปน..."

"O_o นะ..เนจิ"

"หือ?"

"นายสุดยอด b--d"

"ถ้าเธออยากอ่านล่ะก็...ยืมไอ้ซัสสิ มันก็มีเล่มนึง"คำตอบนั้นเล่นเอาซากุระหันขวับมาที่คู่หูของเธอ แล้วส่งสายตาอาฆาตใส่

"หึ พอดีช่วงนี้พ่อฉันไปสเปนบ่อยน่ะ เลยซื้อมาฝาก"เขาว่า อดที่จะอมยิ้มเบาๆไม่ได้กับท่าทีของซากุระ

"ของผมมีภาค The Curse of the Black Pearl ครับ คุณเท็นเท็นสนใจมั้ยครับ"ซาอิพูดพลางหยิบหนังสือขึ้นมาจากเป้

"พอดีฉันมีภาค Dead Man's Chest อยู่พอดี เอามั้ย?"ชิกะมารุเข้าร่วมผสมวง

"พอๆๆ แค่อ่านธรรมดาฉันยังไม่รอดเลย อ่านเเบบพวกนายนี่ ตายแหงๆ"เท็นเท็นพลางเอามือกุมหัว

"งั้น...มานี่ เดี๋ยวสอน"ดวงตาของเพื่อนๆเกือบสิบคู่หันขวับมามองที่ทั้งคู่

"อ้าว อะไรกันล่ะ นี่ก็บัดดี้ฉันนะ ไม่มีอะไรทำกันรึไง จ้องอยู่ได้"นั่นทำให้ทุกคนกลับไปสนใจกับกิจกรรมที่ทำอยู่ต่อไป

"มานี่ มานั่งนี่"เนจิสั่ง

"อ้าว นายมานั่งนี่ไม่ได้รึไง"เท็นเท็นเถียงเพราะขี้เกียจเก็บของ เเต่ก็เห็นสายตาบังคับของหนุ่มผมยาว

"เออๆ ก็ได้"หลังจากนั้นไม่กี่นาที สาวหมวยก็ย้ายที่มานั่งอยู่ข้างๆเนจิ

"นี่คือคำพื้นฐาน ส่วนใหญ่มาจากภาษาอังกฤษ ซึ่งมันก็...คล้ายๆกันล่ะนะ..."และอีกยาวยืดที่เขาตั้งหน้าตั้งตาสอน ส่วนคนข้างๆก็ตั้งหน้าตั้งตาฟัง ไม่ได้สนใจกับสายตาของเพื่อนๆที่กำลังพยักเพยิด

กันไปมา

..........

"Enseñanza Graduados hoy"อาจารย์สเปนลุกขึ้นเเล้วเดินออกไปเมื่อหมดเวลาสอน

(จบการสอนวันนี้)

"เนจิ...แปลๆ"เท็นเท็นกระตุกชายเสื้อเขา

"เขาบอกว่าจบการสอนในวันนี้"เนจิสะพายเป้ขึ้นบ่าเเล้วตอบ

"เจอกันร้านเดิมนะ"อิโนะนัดเสร็จสรรพ

"อา งั้นฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"ชิกะมารุขอตัวเหมือนที่ทำประจำ แต่คราวนี้ซาสึเกะก็เดินไปด้วย ส่วนเทมาริยืนรออยู่อย่างเซ็งๆ

ซากุระก็รีบส่งสัญลักษณ์ให้เพื่อนๆทุกคนตามเธอมาที่ห้องน้ำหญิงอย่างรวดเร็ว...

"แกมีอะไรรึเปล่า"อิโนะถามเมื่อเห็นท่าทีจริงจังของเพื่อน

"นั่นสิคะ"ฮินาตะถามอีกคน

"สื่อสารลับ"ซากุระบอกรหัสลับที่มีเพียงพวกเธอสี่คนที่รู้ความหมายเพราะไม่รู้ว่าภายในห้องน้ำนี้จะมีคนได้ยินสิ่งที่พวกเธอคุยกันหรือไม่