ลุ้นรักกับไอดอล

     ต้นสนเดินมาที่สวนของรีสอร์ทพร้อมกับนั่งสงบสติอารมณ์ และพยายามลืมเรื่องที่เคยผ่านมาให้หมดไป ไม่พยายามเก็บมาคิดอีก เพราะยิ่งคิดมันก็ยิ่งเครียด และทำให้เขาลำบากใจมากกว่าเดิม
"มานั่งทำไรตรงนี้คนเดียว"เสียงของนิคดังมาจากด้านหลังเขา
ต้นสนสะดุ้งเฮือกพร้อมกับหันมาที่นิค ที่ยืนอยู่ด้านหลังชิงช้าที่เขานั่ง
"เอ้า นายนี่เอง ตกใจหมด"ต้นสนพูด
นิคเดินอ้อมมานั่งข้างๆ ต้นสน
"นายเครียดไรอยู่หรอ"นิคถาม
"นายรู้ได้ไง ว่าฉันกำลังเครียด"ต้นสนหันมาถาม
"ก็ดูออกอ่ะ ตอนนี้พี่สาวของน้ำส้มมารับกลับบ้านไปแล้วนะ เดี๋ยวอีกสักพักจะไปเที่ยวทำบุญกัน"นิคบอก
"ก็ดี...หวังว่าน้ำส้มจะไม่มาแอบตามพวกเราอีกนะ"ต้นพูด
"คงงั้นอ่ะ ก็แบบนี้แหละคนหล่อ มีสาวตามหวงตลอด"นิคพูด พร้อมกับเก๊กหน้าหล่อ
จู่ๆ ก็มีเสียงโวยวายดังมาจากเคาน์เตอร์ของรีสอร์ท ต้นสนจึงรีบลุกไปดู นิครีบตามไป และต้นสนก็พบกับบุคคลที่นีสอร์ทนี้ไม่ต้อนรับ !!
"เสี่ยเอก!! ไอ้โจ้!!"ต้นสนพูด
"ไปตามลินดามาคุยกับผมเดี๋ยวนี้!! ไม่งั้นเป็นเรื่องแน่"เสี่ยเอกพูด
"มีอะไรกัน!!"ต้นสนเดินเข้ามาหา 
ทันทีที่เสี่ยเอกเห็นต้นสนก็ถึงกับตกตะลึง เด็กที่ชอบใช้กำลังกลับมาแล้วหรือนี่ 'เอกชัย' หรือที่คนเรียกกันว่า 'เสี่ยเอก' เป็นเศรษฐีมีหน้ามีตาในสังคม และถือว่าร่ำรวยมากในอำเภอ เสี่ยเอกมักจะใช้เงินซื้อในสิ่งที่อยากไดเ ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็แล้วแต่ที่เขาปารถนา เขาต้องได้!! 
ข้างๆ เขาคือ 'โจ้' คู่อริของต้นสนตั้งแต่เด็กจนโต โจ้ไม่เคยชนะต้นสนเลยสักครั้ง อาจเป็นเพราะต้นสนเจ้าเลาห์และฉลาดกว่า จึงทำให้โจ้พลาดท่าให้หลายต่อหลายครั้ง เป็รเหตุให้โจ้ไม่ชอบต้นสนมาแต่ไหนแต่ไร
"อ้าว นึกว่าใคร ไอ้ต้นนี่เอง ไงว่ะหายหัวไปนาน กลับมาเห่าแบบเดิมแล้วหรอ"โจ้ทักทายต้นสนอย่างไม่เป็นมิตร
"พวกแกก็เหมือนกันอ่ะ ไม่ได้เจอกันนาน ยังเห่าหอนเก่งไม่เปลี่ยนแปลงเลยนะ"ต้นสนย้อนกลับ
"ไอ้ต้น ว่ากูกับพ่อหรอ ห๊ะ!!"โจ้เดินเข้าหาต้นสน แต่นิคเดินมาบังต้นสนไว้
"ฉันไม่รู้หรอกนะว่าพวกนายเป็นใคร แต่กลับไปดีกว่า ดูเหมือนคนที่นี่จะไม่ต้อนรับนายกับพ่อนายนะ"นิคพูดอย่างไม่เกรงกลัว ถ้าใครแตะตัวต้นสนแม้แต่ปลายเล็บ ได้เห็นดีกันแน่
"อย่าตีกันๆๆ ฉันแค่มาขอพบคุณลินดา อยากจะคุยเรื่องซื้อขายรีสอร์ทนี่เท่าไรนั้นเอง"เสี่ยเอกพูด
"ไม่มีทาง ยังไงก็ไม่ขาย กลับได้ล่ะ ก่อนที่เสี่ยจะเจ็บตัว"ต้นสนพูด
"บ๊ะ!! อวดดีนักนะ ไอ้ต้นสน"เสี่ยเอกชี้หน้าต้นสนอย่างเรื่อง
"แล้วจะทำไมว่ะ ไอ้เสี่ยเอก"ต้นสนไม่ยอมถลึงตาใส่ แบบไม่ยอมกัน
ลินดา อรวีและสมภพ รวมถึงคนอื่นๆ ต่างพากันมารวมตัวและยืนล้อมพวกเสี่ยเอกเอาไว้ ถึงแม้เสี่ยเอกจะพาลูกน้องมาอีกสองคน แต่ถ้าโดนคนรอบข้างรุม ก็คงสู้ไม่ได้เหมือนกัน
"มาอีกหรอ ต้องให้บอกกี่ทีว่าฉันไม่ขายที่นี่ ยังไงก็ไม่ขาย กลับไปซะ"ลินดาไล่เสี่ยเอกกลับไป
"แต่ฉันมีข้อเสนอนะ"เสี่ยเอกพูด
"ฉันไม่สน ออกไป!!"ลินดาพูด
เสี่ยเอกหน้าบึ่งตึง ก่อนที่สั่งให้ลูกน้องพากลับเดินไปที่รถของตน แต่โจ้ยังคงยืนปนะจันหน้ากับนิคอยู่ ก่อนที่จะเดินจากไป
"ฝากไว้ก่อนเถอะ"โจ้เดินตามพ่อของตนไป
"เฮ้อ...เพิ่งจบเรื่องน้ำส้มไป ยังมีไอ้เสี่ยนี่ตามอีก"ลินดาถอนหายใจยาว
"ใจเย็นๆ ก่อนนะลินดา เรื่องแบบนี้มันต้องมีทางแก้ไขนะ ใจเย็นๆ"อรวีพยายามปลอบใจเพื่อนของเธอ
"แล้วคนเมื่อกี้ใครน่ะต้น ทำไมถึงได้ดูท่าทางไม่น่าไว้ใจเลย"พริมพูด
"นั่นคือเสี่ยเอกครับกับไอ้โจ้ลูกชายเขา"ธีร์ตอบแทนต้นสน
"ไอ้เสี่ยเอกมันตามตื้อแม่ฉันหลายที เรื่องที่จะให้ขายรีสอร์ทกับมัน แต่พอพวกเราไม่ขายมันก็มาตามตื้อ พยายามหาข้อเสนอมายื่น น่าเบื่อชะมัด"ต้นสนพูด
"ก็ขายๆ ให้เขาสิ จะได้จบ"อาร์ทพูดบ้าง
"คงไม่ได้หรอครับ รีสอร์ทนี้เป็นสิ่งสำคัญของครอบครัวต้นสนนะ จะให้เขาขายให้คนอื่นง่ายๆ ได้ไงกัน"ธีร์พูด
"นั่นสิ อะไนที่เรารัก เราก็ไม่อยากให้ตกเป็นของใครหรอก"พริมพูดจบนิคกับต้นสนก็มองมาที่พริม "พริมหมายถึงรีสอร์ทของต้นสนน่ะค่ะ"
"เฮ้อ แล้วเมื่อไรเราจะไปเที่ยวกันสักทีมัวแต่เสียเวลากับเรื่องบ้าๆ แบบนี้เนี่ย"ขวัญพูด
"งั้นก็เตรียมตัวเลยจ๊ะ รถสตาร์ทรอแล้ว"อรวีได้ยินขวัญบ่นจึงรีบบอก
"ดีเหมือนกันคะ ทั้งเรื่องคนบ้าและพวกเมื่อกี้ เห็นแล้วเครียด แบบนี้ต้องไปทำบุญล้างซวยล่ะ"นานาพูด
ทุกคนก็พากันเตรียมตัวไปขึ้นรถ ในขณะที่ลินดาวานให้ธีร์ตามไปด้วย เพื่อจะได้ช่วยอนะยำสถานที่ท่องเที่ยวให้กับอรวีและทุกคน
ในเวลาเดียวกัน เสี่ยเอกนั่งอยู่บนรถที่กำลังขับไปตามเส้นทางเพื่อกลับบ้านเขา อยู่ๆ โจ้ก็มีท่าทีหงุดหงิดและโวยวายออกมาเพื่อระบายอารมณ์
"โธ่เว้ย เมื่อไรรีสอร์ทนั่นจะเป็นของเรา"โจ้โวยวาย
"ใจเย็นๆ ในเมื่อเราตามตื้อแล้วมันไม่ขาย เราก็ต้องใช้ไม้แข็งกันล่ะ"เสี่ยเอกพูด
"ไม้แข็ง หมายความว่าพ่อมีแผนหรอครับ"โจ้หันมาถามอย่างสนใจ
"ใช่!! คืนนี้แหละ ป๊าเตรียมแผนเด็ดๆ ไว้แล้ว...ในเมื่อป๊าไม่ได้ที่นั่น ก็ต้องไม่มีใครได้ ฮึๆๆ"เสี่ยเอกหัวเราะในลำคออย่างชั่วร้าย วาระสุดท้ายของรีสอร์ทนั่น มาถึงแล้ว!!
โจ้ยิ้มร้าย เขาคิดไว้ว่ายังไงแผนนั้นก็ต้องดีสำหรับเขาอย่างแน่นอน
 
หลังจากที่ไปเที่ยวกันเสร็จ ทุกคนก็พากันมาพักผ่อนในที่พัก นอกซะจากอาร์ท.. อาร์ทแอบออกมาจากที่พักของพวกขวัญและเดินมาตามเส้นทาง
ให้ตายสิโซนที่พักที่ถูกปิดร้าง มันช่างมืดมนจนน่าสยองจริงๆ
อาร์ทเดินออกมาจากโซนที่พักร้าน ก่อนที่จะเดินมาถึงห้องพักของพริม ซึ่งพริมพักอยู่คนเดียว คืนนี้แหละ ยังไงพริมก็ต้องตกเป็นของเขา อาร์ทเดินเข้ามาเคาะประตู
"คะ รอสักครู่คะ"พริมตะโกนบอก ก่อนที่จะเดินมาเปิดประตู
เธอพบอาร์ทก่อนที่จะเอ่ยถามอย่างสงสัย
"มาทำไรที่นี่ล่ะอาร์ท ดึกแล้วนะมาทำไรที่นี่..."พริมถาม
"ไม่ต้องถามมากหรอก.."อาร์ทเดินเข้ามาในห้องพริม พร้อมกับล็อกห้อง และผลักพริมลงไปนอนบนเตียง
"อาร์ท!! จะทำไรเราน่ะ อย่านะ"พริมพูดแต่อาร์ทไม่ฟัง
อาร์ทขึ้นคร่อมพริม พร้อมกับจับข้อมือพริมทั้งสองข้างให้เธอขยับตัวได้ลำบาก
"วันนี้แหละเธอต้องเป็นของเรา"อาร์ทพูด
"แต่เราเป็นเพือนกันนนะ อย่าทำแบบนี้เลยมปล่อยเราเถอะและเราจะไม่บอกใคร"พริมพูด
"ไม่!! คืนนี้เธอต้องเป็นของฉัน!!"อาร์ทพูดก็รีบก้มหน้ามาไซร์ซอกคอขาวของพริม
หญิงสาวพยายามดิ้นให้หลุดจากตัวชายหนุ่ม แต่ทำได้ยาก เธอจึงได้แต่ร้องให้คนช่วย
"ช่วยด้วยคะ ช่วยด้วย!!"พริมร้องโวยวายเสียงดัง
เวลานั้นต้นสนเดินผ่านห้องมาพอดี ต้นสนได้ยินเสียงดังมาจากห้องพริม จึงรีบเดินไปดู
"โธ่เว้ย ฤทธิ์มากจังว่ะ"อาร์ทต่อยท้องพริม จนพริมจุกพูดไม่ออก ก่อนที่อาร์ทจะก้มหน้าไปไซร์คอพริมต่อ
พริมได้แต่นอนน้ำตาไหล เธอต้องเสียตัวให้กับคนที่เธอไม่ได้รักงั้นหรือ!!
"พริม เป็นไรน่ะพริม! เปิดประตูให้หน่อยสิ"ต้นสนพยายามเคาะประตูเรียก 
พริมได้ยินจึงทำให้เธอเหมือนพลังเพิ่มขึ้นมา เธอรวบรวมกำลังทั้งหมดที่มี ถีบอาร์ทออกไป ก่อนที่จะเดินโซซัดโซเซมาที่ประตู แต่อาร์ทก็คลานมาจับขาเถอะไว้ทัน
"จะไปไหน!!"อาร์ทพูด
"ช่วยด้วย !! ช่วยด้วยต้นสน ช่วยเราด้วย"พริมร้องตะโกน
"เฮ้ย!! พริมเป็นไรอ่ะ"ต้นสนพยายามมองหากุญแจของรีสอร์ท
แต่เขากลับไม่ได้พกมา จึงรีบวิ่งไปออก เพื่อไปตามเอากุญแขให้ไวที่สุด
"ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอก ยอมเป็นของฉันซะเถอะ"อาร์มฉุดขาพริมจนเธอล้มนอนกองกับพื้น
อาร์ทขึ้นคร่อมพริมอีกครั้ง พริมพยายามดิ้นเพื่อให้รอด
ด้านต้นสนที่วิ่งมาหากุญแจตรงเคาน์เตอร์ ก็พยายามควานหาสุดฤทธิ์อย่างร้อนใจ
ต้องไวแล้ว อยู่ไหนว่ะกุญแจโซน C
"พี่นิ่มกุญแจโซน C อยู่ไหน!!"ต้นสนหันไปถามพนักงานสาวซึ่งเธอก็ไม่ทราบ
ต้นสนจึงวิ่งไปที่บ้านพักของเขา ที่เขาอาศัยอยู่ประจำ
กุญแจต้องอยู่ที่นั่นแน่ๆ 
เมื่อเขารู้ว่ามันอาจจะช้าไป ต้นสนเข้ามาในบ้านพร้อมกับหากุญแจ มือก็กดหยิบมือถือกดโทรหานิคอย่างร้อนใจ
รับสิ รับ!! 
"ฮัลโหล"นิครับสาย
"นาย รีบไปห้องพริมเร็ว ไม่รู้ว่าพริมเป็นไร เห็นร้องขอความช่วยเหลือในห้อง เดี๋ยวฉันจะรีบเอากุญแจไปไข"ต้นสนบอก
"ได้ๆๆ ฉันจะรีบไป"นิครีบวางสายต้นสนก่อนที่จะรีบเปิดประตูห้อง ไปที่ห้องของพริม แน็คเห็นดูร้อนรนจึงรีบตามไปอย่างไว
"พริม พริม เปิดประตูให้หน่อย"นิคพยายามเคาะประตูเรียกพริมแต่ไม่มีเสียงตอบรับ
"ำรกันหนักหนาว่ะ!!"อาร์ทพูด ก่อนที่จะลุกขึ้นจากตัวพริม และส่องตาแมวที่ประตู 
พริมอาศัยจังหวะนี้หยิบแจกันมาฟาดหัวอาร์ทอย่างแรง!! จนอาร์ทล้มลงกับพื้น
พริมรีบเปิดประตธเข้ามา เมื่อเห็นว่าเป็นนิคจึงรีบไปหลบหลังนิค
"ช่วยพริมด้วยนิค อาร์ทนะข่มขืนพริม..."พริมพูด
"หืม ไอ้อาร์ท"นิคเดินเข้าไปเตะอาร์ทในห้อง ก่อนที่จะอาร์ทมาชกไปหลายหมัด จนแน็คต้องเข้ามาแยกทั้งสองให้ออกจากกัน
"ใจเย็นๆ เว้ยไอ้นิค เดี๋ยวมันก็ตายหรอก"แน็คพยายามล็อกตัวนิคเอาไว้ 
"ไอ้อาร์ท ไอ้เลว กูไม่ยอมให้มึงรอดแน่ๆ เรื่องนี้ต้องรู้ถึงพ่อแม่มึง"นิคพูด
ในเวลาเดียวกัน ต้นสนหากุญแจเจอพอดี เขาจึงรีบออกไปจากบ้านพักจนมาเจอคุณย่าของเขา
"อ้าว จะเอากุญแจไปไหนน่ะลูก"คุณย่าถาม
"ต้นไม่มีเวลาอธิบายตอนนี้ ต้นขอตัวก่อนนะย่า"ต้นสนพูดอย่างร้อนใจ 
ต้องรีบ ป่านนี้พริมจะเป็นไงบ้าง!!
ต้นสนวิ่งไปตามทาง แต่จู่ๆ เขาก็สังเกตุเห็นใครสักคนวิ่งตามเขามา!! 
ต้นสนจึงเร่งฝีเท้าวิ่งไปตามทาง แต่จู่ๆ ก็มีไอ้โม่งวิ่งเข้าดัก และไม่ได้มาแค่คนเดียวมันมาถึงสามคน ไอ้โม่งคนนึงเข้ามาล็อกตัวต้นสน ต้นสนพยายามดิ้น ก่อนที่จะไอ้โม่งคนนึงพยายามจะเข้ามาช่วยจับตัวต้นสน แต่ต้นสนก็โดถีบขาคู่จนกระเด็น
"เฮ้ย!! จับดีๆ สิว่ะ"ไอ้โม่งอีกคนพูด
เสียงนั่นช่างคุ้นหู ราวกับเคยได้ยินจากที่ไหนมาก่อน
ไอ้โม่งคนดังกล่าวเดินเข้ามาต่อยท้องต้นสน ต่อยซ้ำๆ จนต้นสนแทบล้มทั้งยืน ก่อนที่จะนำผ้าผืนเล็กๆ ที่ใส่ยาสลบเอาไว้ มาโปะจมูกจนต้นสนสลบไป....
"หึๆๆ คราวนี้แหละ มึงไม่รอดแน่!!"
พูดจบต้นสนก็ถูกไอ้โม่งสองคนลากตัวไป ก่อนที่ไอ้คนอีกคนนึงจะดำเนินแผนการต่อไป
 
อาร์ทนั่งอยู่ในห้องของพริม ซึ่งมีทั้งอรวี สมภพ และเพื่อนๆ ของเขายืนล้อมรอบทั้งแน็ค นิค ขวัญ นานา และเกรซ ซึ่งเมื่อทุกคนรู้ว่าอาร์ทแอบเข้ามาข่มขืนพริมถึงในห้อง ก็ทำให้ทุกคนปิดหวังในตัวอาร์ทอย่างมาก
พริมเดินเข้ามาตบหน้าอาร์ทอย่างแรง
"เลว!! ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยอาร์ท เราเพื่อนกันนะ"พริมพูดทั้งน้ำตา ที่ไหลออกมาเพราะความเสียใจ
"ใช่ เลวมากที่ทำกับพริมแบบนี้ นายยังเป็นลูกผู้ชายอยู่มั้ยอาร์ท"ขวัญพูด
"เธอไม่ต้องมาทำตัวเป็นคนดีเลย เธอก็ไม่ชอบพริมเหใอนกันนั่นแหละ"อาร์ทตะคอกใส่ขวัญ
"ฉันแค่หมันไส้พริม แต่ไม่ได้แปลว่าฉันจะชอบที่เห็นผู้หญิงด้วยกัน โดนผู้ชายทำอะไรเลวๆ แบบนร้นะ ใช่ ถึงฉันไม่ค่อยชอบพริม แต่ยังไงเราก็เคยเป็นเพื่อนกันนะ!!"ขวัญพูด
พริมหันมามองขวัญพร้อมกับนานาและเกรซ
"ทำไมว่ะอาร์ท พวกเรารู้นะว่าแกชอบพริม แต่ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย!!"แน็คพูดบ้าง
"ฉัน... ฉัน..."อาร์ทไม่รู้แก้ตัวยังไง เขาพูดไม่ออกในสิ่งที่ทำลงไป
"ยังไงเราก็ต้องเอาเรื่องนี้บอกพ่อแม่เธอนะ"อรวีพูด
"ใช่.... คนผิดยังไงก็ต้องรับผิด หวังว่าทุกคนในนี้จะเป็นพยานให้ได้นะ"สมภพพูด
"ครับ/ค่ะ"ทุกคนพูดพร้อมกัน
อาร์ทหน้าซีด ถ้าพ่อแม่เขารู้ว่าอาร์ทบุกเข้ามาข่มขืนพริมในห้องจะต้องโดนด่า โดนเทศกี่วันกัน...
"ว่าแต่นิค... รู้ได้ไงลูกว่าพริมตกอยู่ในอันตราย"อรวีหันมาถามลูกชาย
"ต้นสนเขาโทรมาบอกผมน่ะแม่ แต่ไม่รู้ตอนนี้อยู่ไหน ไม่มาสักที"นิคพูด
"ใช่คะ ต้นสนก็มาเคาะประตูห้องพริม พยายามจะเปิดประตูเข้ามา แล้วก็หายไป..."พริมพูด
ไม่ทันไรลินดาก็วิ่งเข้ามา ในมือของเธอมีพวงกุญแจโซน C และกระดาษที่ห่อกับก้อนหิน ที่ไอ้โม่งฌยนเข้ามาในห้องของเธอ ลินดานเำตาพราก ร้องห่มร้องไห้เข้ามาหาอรวี
"ทำไงดี ฉันจะทำไงดีวี ฮือๆๆ"ลินดาปล่อยโฮกอดอรวี
"เกิดไรขึ้นลินดา ใจเย็นๆ แล้วเล่าให้ฉันก่อนสิ"อรวีพูด
"อยู่ๆ ก็มีใครไม่รู้ เอากระดาษห่อก้อนหินมัดด้วยหนังยาง และโยนเข้ามาในห้องฉัน พอฉันเปิดมาก็พบว่า....ลูกชายฉัน... ฮือๆๆ"ลินดาร้องไห้หนัก
นิคจึงขอบหยิบกระดาษมาอ่าน 'ต้นสนอยู่กับกูแล้ว อยากได้ตัวมันคืน เอาเงิน 10 ล้านมาให้ฉัน พรุ่งนี้ 10 โมง' นิคพลิกด้าาหลังกระดาษที่เขียนระบุสถานที่ 'ที่โกดังร้าง ท้ายตลาด ถ้าตำรวขรู้ ลูกชายแกตาย!'
"ต้นสนโดนจับตัวไป!!"นิคพูด ทำเอาทุกคนตกใจ
"ใช่...น้าพยายามเดินหาต้นสน ก็เห็นกุญแจโซน c ตกอยู่ พอไปถามคนอื่นๆ ว่าเจอต้นสนมั้ย พนักงานตรงเคาน์เตอร์ก็บอกว่าเห็นต้นสนมาตามหากุญแจ และไม่เจออีกเลย"ลินดาพูดไปร้องไห้ไป
"เพราะต้นสนไปเอากุญแจนี่มาไขช่วยพริมแน่ๆ เลย ไม่งั้นต้นสนก็คง..."พริมพูด
"อย่าโทษตัวเองเลยพริม ตอนนี้เราต้องไปตามตัวต้นสนกลับมานะ"นิคพูด
"แต่พรุ่งนี่เราจะกลับกันแล้วนะ แล้วพรุ่งนี้เราก็มีงานอีเว้นตอนสองทุ่มด้วย ลืมแล้วหรอ"สมภพพูด
"ผมรู้ครับ แต่ต้นสนถูกจับไปแบบนี้ ผมไม่สนใจไรหรอก"นิคพูด
"แต่นี่งานใหญ่ งานสำคัญเลยนะลูก ไม่ไปไม่ได้"สมภพพูด
"ไม่มีอะไรสำคัญเท่าต้นสนหรอกครับ ผมจะช่วยเขากลับมาให้ได้!!"นิคพูด พร้อมกับกุมมือลินดา"ผมจะพาต้นสนกลับมาให้ได้ครับ ผมสัญญา"
"ขอบใจนะ...ขอบใจมากจริงๆ"ลินดาจับมือนิคเอาไว้
"พริมก็จะช่วยด้วยคะ"พริมพูด
"ไม่ได้หรอกพริม"นิคพูด
"ทำไมล่ะนิค ต้นสนก็เพื่อนพริมนะคะ"พริมพูด
"อย่าเลยพริม พวกเราเป็นผู้หญิงจะไปช่วยไรได้ ไปก็เป็นภาระเปล่าๆ อยู่ที่นี่หาทางแก้ไขดีกว่า"นานาบอก
"ใช่ งานนี้ให้ผู้ชายจัดการดีกว่า...ยังไงต้นสนก็ต้องกลับมาอย่างปลอดภัย"นิคพูด
ไม่ว่าต้นสนจะอยู่ที่ไหน เขาก็ต้องตามไปช่วยต้นสนให้ได้!!