เด็กคนนี้...คือลูกของนายนะ!!!

-

เขียนโดย hoshiki

วันที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 13.47 น.

  13 ตอน
  1 วิจารณ์
  16.19K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 11.54 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) chapter 6.

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Chapter 6.

เซจิรู้สึกไม่พอใจอย่างสุดซึ้ง เมื่อพันไมล์ขอให้บาสย้ายเข้าไปอยู่ในบ้าน ซึ่งบาสเองก็ชวนเซจิให้ย้ายเข้าไปด้วย แน่นอน...ว่าคนอย่างเซจิไม่มีทางที่จะปล่อยให้บาสไปอยู่กับพันไมล์แค่เพียงลำพังหรอก รถลีมูนซีนของพันไมล์จอดตรงหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ บาสเดินลงมาจากรถมองคฤหาสน์ตรงหน้าอย่างอึ้งๆ ใหญ่ชะมัด.... เซจิเองก็ลงมาจากรถพร้อมกับถือกระเป๋าเสื้อผ้าสองใบทั้งของตัวเองและของบาส

" นี่บ้านฉันเอง เข้าไปข้างในกันเถอะ " พันไมล์ว่าจบก็เดินทำเข้าไปข้างใน คุณนายเซลลี่แม่ของพันไมล์รีบออกมาต้อนรับเพื่อนๆของลูกชายตัวเอง เธอส่งยิ้มให้กับทุกคน ก่อนจะหยุดสายตามองบาส คนนี้สินะ...คือแฟนใหม่ของพันไมล์ คุณนายเซลลี่ตรงเข้าไปจับมือบาส บาสเองก็ตกใจเช่นกัน พลางนึกในใจ...คนนี้เป็นใครกันนะ

" แม่ครับ อย่าลวนลามบาสสิครับ -_- " พันไมล์เหล่มองแม่ของตัวเอง

" น่ารักจังนะ ถูกใจแม่สุดๆ ^^ " ลูบหัวบาสอย่างเอ็นดู " ไปพักที่ห้องพันไมล์แล้วกันนะ จริงด้วยสิลูก... " คุณนายเซลลี่ยังพูดไม่ทันจบ แขกที่ไม่ได้รับเชิญก็โผล่มาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว วิสกี้ย่างก้าวเข้ามาหาพันไมล์พร้อมกับส่งยิ้มที่เสแสร้ง เซจิรอบมองวิสกี้อย่างรังเกลียด ชักไม่อยากจะอยู่บ้านหลังนี้แล้วสิ

" วิสกี้จะมาอยู่ที่นี่ด้วยค่ะ พันไมล์ไม่ว่าอะไรนะค่ะ ^^ "

พันไมล์ไม่ตอบคำถามอะไรวิสกี้ นี่เขาคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ยที่พาบาสมาอยู่ที่นี่ เซจิส่งระเป๋าให้บาสแล้วเดินหันหลังเดินออกไปจากบ้าน บาสรีบวิ่งตามเซจิไปทันทีก่อนจะคว้าเข้าที่ข้อมือเพื่อน

" จะไปไหนวะ มึงไม่อยู่ที่นี่กับกูเหรอ "

" กูไปอยู่หอดีกว่า กูไม่ชอบผู้หญิงคนนั้น " เซจิตอบคำถามบาส พร้อมกับจับไหล่บาสแน่น " ถ้ามึงอยู่ที่นี่แล้วไม่โอเค มึงจะกลับมาอยู่กับกูก็ได้นะ " เซจิพูดจบ ก็เดินไปโบกแท็กซี่แล้วขึ้นไปทันที บาสถอนหายใจให้กับตัวเอง ถึงที่นี่ทุกคนจะเป็นมิตร แต่มีอยู่คนเดียวที่เขาไม่อยากจะเข้าใกล้ ผู้หญิงคนนั้น...ผู้หญิงที่ชื่อวิสกี้ ยามที่เธอมองเขา สายตาของเธออย่างกับสัตว์ร้ายที่พร้อมจะทำลายเขาได้ทุกเมื่อ วิสกี้เดินมาหยุดอยู่ข้างหลังบาส พร้อมกับกระชากแขนที่บอบบางของบาส จนตัวบาสแองเซแทบหงายหลัง

" จำไว้นะ...เด็กน้อย " เขยิบเข้าไปใกล้บาสยิ่งขึ้น " พันไมล์...จะต้องกลับมาเป็นของฉัน!!! แต่ถ้านายยังไม่ฟัง ลูกในท้องของนาย..อาจจะไม่ได้ลืมตาดูโลกก็ได้นะ ^^ "

" นี่คุณ!!! " บาสตกใจกับคำขู่นั้น จนต้องหันไปเผชิญหน้ากับวิสกี้โดยตรง รอยยิ้มร้ายๆผุดขึ้นมาประดับบนใบหน้าที่สวยหมดจดของวิสกี้ หล่อนทิ้งท้ายไว้แค่นั้นแล้วเดินหายเข้าไปในคฤหาสน์ บาสลูบที่ท้องของตัวเองอย่างแผ่วเบา แม่...จะปกป้องลูกให้ถึงที่สุด

ตกเย็น...

คุณนายเซลลี่ พันไมล์ วิสกี้ บาส นั่งร่วมโต๊ะทานข้าว คุณพ่อไม่อยู่ไปทำงานอยู่ต่างประเทศ อาหารมากมายถูกนำเสิร์ฟ คุณนายเซลลี่ส่งยิ้มให้กับทุกคนพร้อมกับให้ลงมือทานได้ บาสทานอาหารอย่างเงียบๆ โดยมีพันไมล์คอยเอาใจสม่ำเสมอ จนวิสกี้มองอย่าไม่วางตาด้วยท่าทีที่ไม่พอใจ แต่ก็ต้องเก็บอารมณ์ที่คลุกรุ่นไว้ในใจ เพราะเธอไม่สามารถทำอะไรเกินเลยได้ ที่เธอได้มาพักที่นี่ก็เพราะคุณนายเซลลี่เห็นว่าเป็นอดีตลูกสะใภ้ คิโด้เองก็ไปพักที่คอนโดของตัวเอง

" น่ารักจังนะ แม่ได้ข่าวว่าบาสท้องเหรอลูก "

บาสเงยหน้าขึ้นไปสบตาคุณนายเซลลี่ แล้วทำหน้างงใส่ ประมาณว่า...แม่พันไมล์รู้ได้ไง ว่าเขาท้อง

" พันไมล์บอกน่ะ แต่ก็เป็นเรื่องที่แปลกนะ...ผู้ชายท้องเนี่ย " คุณนายเซลลี่ว่าพลางเท้าคางมองไปยังลูกสะใภ้คนใหม่

" นั่นสินะค่ะ...แต่ผู้ชายท้องเนี่ย ลูกออกมาจะแข็งแรงรึเปล่าเนี่ยสิ " วิสกี้แทรกขึ้นมา พลางมองไปที่บาสอย่างไม่เป็นมิตร ต้องกำจัดผู้ชายคนนี้... วิสกี้นึกในใจ

หลังจากทานอาหารมื้อเย็นจบสิ้น บาสก็ขึ้นไปบนห้องเตรียมอาบน้ำ ระหว่างที่กำลังจะถอดเสื้อผ้า จู่ๆประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดเข้ามา บาสถึงกับสะดุ้งเฮือก ก็เขาน่ะ...โป๊อยู่น่ะสิ!!! พันไมล์จ้องมองเรือนร่างของบาสอย่างหลงใหล นานแค่ไหนแล้วนะ...ที่เขาไม่ได้สัมผัสร่างกายที่แสนยั่วยวนนี่ บาสถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อรู้ใครเป็นคนเปิดประตูเข้ามา แต่...ให้ตายสิ จะเข้ามาทั้งทีน่าจะส่งเสียงกันหน่อย

" ถ้าจะอาบน้ำ ออกไปรอข้างนอกก่อนสิ ผมจะอาบน้ำ =_= "

" ขอฉันอาบด้วยนะ *o* " พันไมล์บอกอย่างตื่นเต้น พร้อมกับถอดเสื้อของตัวเองออก แต่ในขณะที่กำลังจะถอดกางเกง บาสรีบเข้ามาห้ามไว้ก่อน พันไมล์ทำเสียงจิ๊จ้ะในลำคอ

" รอผมอาบก่อน =_= ^^ " แล้วบาสก็หันไปเปิดฝักบัว แล้วอาบน้ำไปเงียบ พันไมล์ยังคงไม่ก้าวออกไปจากห้องน้ำ เดินไปหาบาสที่ยังอาบน้ำสบายใจ จนน้ำที่ไหลลงมากระทบกับตัวเขาไปด้วย พันไมล์ยืนซ้อนอยู่ด้านหลังของบาส ก่อนจะใช้สองแขนนี้โอบรอบเอวบาสไว้ ใบหน้าหล่อคมเข้มเกยอยู่บนไหล่เล็กๆของบาส ร่างบางสะดุ้งแต่ก็ไม่ได้ตกใจอะไรมาก ปล่อยให้ร่างสูงกอดไปอย่างเนิ่นนาน พันไมล์จับบาสให้หันหน้ามาเผชิญกับเขาโดยตรง ดวงตาคู่สวยที่มองมา มันทำให้หัวใจของเขาสั่นไหวอย่างรุ่นแรง รูปร่างที่พอเหมาะมันมีเสน่ห์มาก มือของพันไมล์สัมผัสเข้าที่ใบหน้าของบาสอย่างแผ่วเบา สายตาที่สบกันเป็นเหมือนแรงดึงดูด ให้ใบหน้าทั้งสองคนเคลื่อนเข้ากันอย่างช้าๆ จนริมฝีปากของทั้งสองฝ่ายแตะกันเบาๆ ก่อนจะค่อยๆทวีความร้อนแรงขึ้นเรื่อย ปลายลิ้นอุ่นที่หยอกล้อกันอย่างโหยหา มันเป็นจูบที่ดูดดื่มมาก รสจูบที่หวานช่ำจนไม่สามารถละออกจากกันได้ พันไมล์ดันบาสจนแผ่นหลังที่บอบบางชิดเข้ากับกำแพง พร้อมกับบดขยี้จูบที่หวานช่ำให้มันเร้าอารมณ์ยิ่งขึ้น

....ไม่รู้จูบไปนานเท่าไร แต่ตอนนี้ร่างของทั้งสองได้มานอนกันอยู่บนเตียงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เสียงลมหายใจถี่ๆ กับร่างกายที่นอนซ้อนทับกัน เสียงหัวใจ...ของทั้งสองฝ่ายเต้นแรงมาก บาสยิ้มรับกับสัมผัสที่พันไมล์หยิบยื่นมาให้เขาอีกครั้ง พันไมล์ประทับรอยจูบไปทั่วร่างบาส มันเป็นสัญลักษ์...ว่าผู้ชายคนนี้เป็นของเขา

เพลงรักที่ร้อนแรงได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง มันเป็นค่ำคืนที่แสนสุข ร่างกายที่เบียดเสียดซึมซับเข้าหากัน เสียงที่ระบายออกมาอย่างสุสม รอยที่เกิดจากความสุข เสียงหอบหายใจหลังจากบรรเลงเพลงรักจบ...มันช่างเป็นคืนที่หวานช่ำจริงๆ

ในยามวิกาลที่ทุกคนต่างก็หลับใหล ร่างบางในชุดนอนสุดเซ็กซี่เดินออกมาจากห้องตัวเอง รอยยิ้มร้ายๆผุดขึ้น พร้อมับมีดที่คมกริบในมือ เรียวขาก้าวไปตามทางเดินอย่างช้าๆ วิสกี้เดินมาหยุดอยู่หน้าห้องพันไมล์ ก่อนจะค่อยๆเปิดประตูเข้าไป ผู้ชายสองคนนอนกอดกันด้วยสภาพท่อนบนที่เปลือยเปล่า ส่วนท่อนล่างมีผ้าห่มปิดบังไว้ วิสกี้เงื้อมือทั้งสองที่ถือมืดสุดแรง พร้อมกับแทงลงไปที่บาสนอนอยู่ แต่ดีที่บาสไหวตัวทัน ลุกขึ้นนั่งจับข้อมือวิสกี้ที่ยังคงดันมืดหมายจะแทงเขา ผู้หญิงบ้าอะไร แรงเยอะชิบ บาสสบถในใจ มีวิธีเดียว บาสใช้เท้าเตะเข้าที่พันไมล์เบาๆ ร่างสูงขยับร่างกายเล็กน้อย เมื่อวิสกี้ที่กำลังเห็นว่าพันไมล์จะตื่น จึงรีบผละออกจากบาสพร้อมกับทิ้งท้ายประโยคสุดแสนจะชั่วร้ายไว้

" สักวัน...ฉันจะฆ่านายให้ได้ " แล้วเธอก็รีบหนีออกไปจากห้อง บาสถอนหายใจให้กับตัวเอง มองไปยังคนข้างๆที่ลุกขึ้นนั่งหน้ามึน ตื่นมาก็ไม่ได้ช่วยอะไรเล้ย

" มีอะไรรึเปล่าบาส หาววว~~~ "

" ไม่มีอะไร ผมละเมอน่ะ " บาสโกหกคำโต แล้วล้มตัวนอนอีกครั้ง แต่ครั้งนี้พันไมล์กลับนอนกอดบาสแน่น

" รักนะ "

บาสยิ้มรับเงียบๆ วันนี้นอนฝันดีแน่เลย.....

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา