[BlackDevil] Strike One's Mind รักสะดุดใจเพื่อน(ไม่)สนิท
-
เขียนโดย 
Random_Boom
วันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 15.25 น.
8 บท
3 วิจารณ์
10.07K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2558 19.22 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
5) พูดแบบนี้อยากหาเรื่องหรอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ[Bow Talk Section 1]
ณ.บ้านคู่อหริฉันเอง (ต้น) ตอนนี้ฉันมายืนอยู่หน้าบ้านของคู่อหริของฉันเอง คู่อหริยังไงหนะหรอ?? ก็...นะ...แค่เห็นหน้าก็ทะเลาะกันแล้วละนะ นี่ไม่ติดที่ว่าแม่ของต้นชวนฉันมากินเลี้ยงวันเกิดของต้นหนะนะ ถ้างั้นฉันไม่มาหรอก พอฉันเดินมาจนถึงห้องทางอาหารฉันก็ลองเปิดไปดูเผื่อจะเจอแม่ของต้น
"คุณน้าคะ หนูมาแล้วคะ" ฉันเปิดประตูเข้าไปแล้วพูดหาแม่ของต้น แต่ฉันก็พบแขกสุดพิเศษ ทุกคนต่างก็มองมาที่ฉันอย่างอึ้งๆ
"โบว์!!!!" ทุกคนต่างส่งเสียงเรียกฉันอย่างพร้อมเพรียงกัน ยกเว้น...ต้น "มาที่นี่ได้ไงอ่า??" โฮมรันเป็นคนถามก่อนแล้วจูเนียร์ก็ถามขึ้นมาอีกคนเป็นคำถามที่สอง "นั่นดิ - -//" "คือ...แม่ของต้นหนะนะโทรมาหาฉันให้มางานกินเลี้ยง ฉันก็เลยมาหนะ ^^" ฉันยิ้มให้ทุกคนยกเว้นไอ้คนที่หันหน้าไปอีกทาง ฉันเบ้ปากใส่แล้วก็ไปนั่งข้างๆโฮมรัน โฮมรันหนะนับว่าเป็นเพื่อนของฉันอีกคนเลยก็ว่าได้ ทั้งนิสัยดี (มาก) เรียนก็โอเค ต่างจากคนในกลุ่มฉันเป็นอย่างยิ่งเลยละนะ
"อ้าว!!! หนูโบว์มาแล้วหรอลูก" แล้วเสียงแม่ของต้นดังขึ้นตอนที่แม่ของต้นเปิดประตูห้องทานอาหารมาแล้วเจอฉัน ฉันลืมบอกไปว่า แม่ของต้นกับแม่ของฉัน เป็นเพื่อนสนิทกันมากกกกกกก "ค่ะ ^^" ฉันตอบแล้วยิ้มให้แม่ของต้นไป จะว่าไป...ต้นก็นิสัยโอเคนะนี่พูดเลย แต่...ปากนี่เลี้ยงหมาไว้เยอะมากกกกฉันเลยไม่ค่อยจะชอบเท่าไหร่ "กินได้เลยนะ น้าไม่ว่าจ้า" คุณน้าพูดกับทุกคนแล้วก็ออกไปจากห้องทานอาหารแห่งนี้ ทีนี้ก็เหลือแต่ฉันและก็คนในกลุ่มของต้นแล้วสินะ
"ใครสั่งให้มา!!!" แล้วอยู่ดีๆเสียงผู้ชายที่นั่งตรงข้ามกับฉัน ทุกคนคงรู้นะค่ะว่าเสียงใคร "ใครอยากมา...แม่นายโทรหาฉันต่างหากฉันเลยต้องมา" แล้วฉันก็โผล่งพูดออกไปอย่างดัง จนทำให้คนในกลุ่มของต้นเริ่มทำสีหน้าไม่ค่อยจะดีซักเท่าไหร่ "เธอก็ไม่ต้องมาสิ" แล้วคนฝ่ายตรงข้ามก็พูดตะโกนออกมาโดยที่ไม่สบตาฉัน "ถ้าฉันไม่มา ก็ดูน่าเกลียดตายเลย " "เหอะ...น่าเกลียดก็น่าเกลียดสิ เพราะยังไงเธอก็น่าเกลียดอยู่แล้วนี่เนอะ"
ตุบ!!!~
"พูดแบบนี้อยากหาเรื่องหรอต้น!!!" ฉันทุบโต๊ะอย่างดังจนทำให้โฮมรันที่นั่งอยู่ข้างๆฉันนั้นรีบปลอบฉันแล้วให้ใจเย็นๆ ณ ตอนนี้ใจฉันมันไม่เย็นแล้วละ ฉันควบคุมอารมณ์ของฉันไม่ได้เลยจริงๆ "ไม่ได้อยากหาเรื่อง...แต่ฉันพูดความจริง หึๆๆ" แล้วต้นก็หัวเราะในลำคอก่อนที่จะออกจากห้องทานอาหารไป ดีนะที่มีโฮมรันคอยห้าม ไม่งั้นนะ ต้นเละไปนานแล้ว ถึงฉันจะเป็นผู้หญิงตัวไม่ค่อยสูง แต่ฉันก็แรงเยอะนะจะบอกให้ "อย่าไปสนใจคำพูดของต้นมันเลยนะโบว์ มันก็แบบนี้แหละ" แล้วโดมคนในกลุ่มของต้นก็พูดขึ้นมา "ฉันชินแล้วละ ไม่เป็นไรหรอก" ฉันพูดกับโดมก่อนที่ฉันจะนั่งลง เฮ้อ!!! ฉันไม่เคยเถียงกับใครได้เหนื่อยขนาดนี้มาก่อนเลย แต่ไม่เป็นไรหรอก ฉันชินแล้วละนะ เถียงกันทุกวัน ทะเลาะกันทุกวัน วีนใส่กันทุกวัน จนมันชินไม่รู้จะชินยังไงแล้วละนะ
[Bow End Talk Section 1]
ณ.บ้านคู่อหริฉันเอง (ต้น) ตอนนี้ฉันมายืนอยู่หน้าบ้านของคู่อหริของฉันเอง คู่อหริยังไงหนะหรอ?? ก็...นะ...แค่เห็นหน้าก็ทะเลาะกันแล้วละนะ นี่ไม่ติดที่ว่าแม่ของต้นชวนฉันมากินเลี้ยงวันเกิดของต้นหนะนะ ถ้างั้นฉันไม่มาหรอก พอฉันเดินมาจนถึงห้องทางอาหารฉันก็ลองเปิดไปดูเผื่อจะเจอแม่ของต้น
"คุณน้าคะ หนูมาแล้วคะ" ฉันเปิดประตูเข้าไปแล้วพูดหาแม่ของต้น แต่ฉันก็พบแขกสุดพิเศษ ทุกคนต่างก็มองมาที่ฉันอย่างอึ้งๆ
"โบว์!!!!" ทุกคนต่างส่งเสียงเรียกฉันอย่างพร้อมเพรียงกัน ยกเว้น...ต้น "มาที่นี่ได้ไงอ่า??" โฮมรันเป็นคนถามก่อนแล้วจูเนียร์ก็ถามขึ้นมาอีกคนเป็นคำถามที่สอง "นั่นดิ - -//" "คือ...แม่ของต้นหนะนะโทรมาหาฉันให้มางานกินเลี้ยง ฉันก็เลยมาหนะ ^^" ฉันยิ้มให้ทุกคนยกเว้นไอ้คนที่หันหน้าไปอีกทาง ฉันเบ้ปากใส่แล้วก็ไปนั่งข้างๆโฮมรัน โฮมรันหนะนับว่าเป็นเพื่อนของฉันอีกคนเลยก็ว่าได้ ทั้งนิสัยดี (มาก) เรียนก็โอเค ต่างจากคนในกลุ่มฉันเป็นอย่างยิ่งเลยละนะ
"อ้าว!!! หนูโบว์มาแล้วหรอลูก" แล้วเสียงแม่ของต้นดังขึ้นตอนที่แม่ของต้นเปิดประตูห้องทานอาหารมาแล้วเจอฉัน ฉันลืมบอกไปว่า แม่ของต้นกับแม่ของฉัน เป็นเพื่อนสนิทกันมากกกกกกก "ค่ะ ^^" ฉันตอบแล้วยิ้มให้แม่ของต้นไป จะว่าไป...ต้นก็นิสัยโอเคนะนี่พูดเลย แต่...ปากนี่เลี้ยงหมาไว้เยอะมากกกกฉันเลยไม่ค่อยจะชอบเท่าไหร่ "กินได้เลยนะ น้าไม่ว่าจ้า" คุณน้าพูดกับทุกคนแล้วก็ออกไปจากห้องทานอาหารแห่งนี้ ทีนี้ก็เหลือแต่ฉันและก็คนในกลุ่มของต้นแล้วสินะ
"ใครสั่งให้มา!!!" แล้วอยู่ดีๆเสียงผู้ชายที่นั่งตรงข้ามกับฉัน ทุกคนคงรู้นะค่ะว่าเสียงใคร "ใครอยากมา...แม่นายโทรหาฉันต่างหากฉันเลยต้องมา" แล้วฉันก็โผล่งพูดออกไปอย่างดัง จนทำให้คนในกลุ่มของต้นเริ่มทำสีหน้าไม่ค่อยจะดีซักเท่าไหร่ "เธอก็ไม่ต้องมาสิ" แล้วคนฝ่ายตรงข้ามก็พูดตะโกนออกมาโดยที่ไม่สบตาฉัน "ถ้าฉันไม่มา ก็ดูน่าเกลียดตายเลย " "เหอะ...น่าเกลียดก็น่าเกลียดสิ เพราะยังไงเธอก็น่าเกลียดอยู่แล้วนี่เนอะ"
ตุบ!!!~
"พูดแบบนี้อยากหาเรื่องหรอต้น!!!" ฉันทุบโต๊ะอย่างดังจนทำให้โฮมรันที่นั่งอยู่ข้างๆฉันนั้นรีบปลอบฉันแล้วให้ใจเย็นๆ ณ ตอนนี้ใจฉันมันไม่เย็นแล้วละ ฉันควบคุมอารมณ์ของฉันไม่ได้เลยจริงๆ "ไม่ได้อยากหาเรื่อง...แต่ฉันพูดความจริง หึๆๆ" แล้วต้นก็หัวเราะในลำคอก่อนที่จะออกจากห้องทานอาหารไป ดีนะที่มีโฮมรันคอยห้าม ไม่งั้นนะ ต้นเละไปนานแล้ว ถึงฉันจะเป็นผู้หญิงตัวไม่ค่อยสูง แต่ฉันก็แรงเยอะนะจะบอกให้ "อย่าไปสนใจคำพูดของต้นมันเลยนะโบว์ มันก็แบบนี้แหละ" แล้วโดมคนในกลุ่มของต้นก็พูดขึ้นมา "ฉันชินแล้วละ ไม่เป็นไรหรอก" ฉันพูดกับโดมก่อนที่ฉันจะนั่งลง เฮ้อ!!! ฉันไม่เคยเถียงกับใครได้เหนื่อยขนาดนี้มาก่อนเลย แต่ไม่เป็นไรหรอก ฉันชินแล้วละนะ เถียงกันทุกวัน ทะเลาะกันทุกวัน วีนใส่กันทุกวัน จนมันชินไม่รู้จะชินยังไงแล้วละนะ
[Bow End Talk Section 1]
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
