[BlackDevil] Strike One's Mind รักสะดุดใจเพื่อน(ไม่)สนิท

-

เขียนโดย Random_Boom

วันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 15.25 น.

  8 บท
  3 วิจารณ์
  10.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2558 19.22 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ชิงรักหักสวาท (?)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
[Homerun Talk Section 1]
ณ.PieEarth Café
หลังจากที่เรานั้นเซอร์ไพรส์วันเกิดต้นไปแล้ว ตอนนี้คนในกลุ่มฉันก็มาอยู่ที่ร้านของเพื่อนเก่าของต้นที่ชื่อ เอิร์ธ อยากจะบอกว่า...เจ้าของร้านอะไรน่ารักมากก ><'(โอมรันเธอมาผิดเรื่องละจ้ะ -**-)
"โฮมรัน...แกออกตังค์ซื้อเค้กอ่อ??" อยู่ดีๆต้นก็ถามฉันเรื่องเค้ก "อื้อ ใช่ ไมหรอ" ฉันตอบแล้วก็ถามต้นกลับไป แต่ต้นเพียงแค่พยักหน้าเฉยๆ ว่าแต่ ในห้างนี้มีห้องน้ำเปล่าวะค่ะ
"เอ่อ...พวกแก เดี๋ยวเค้าไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" ฉันพูดเสร็จแล้วก็ออกมาจากตรงนั้นทันที ฉันวิ่งหาห้องน้ำหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ งือ!!! ห้องน้ำจ๋าาาาา~ เจ้าอยู่ไหน??
ฟลึบ~
"กรี๊ดดดดด!!!" ณ ตอนนี้สถานการณ์เริ่มแย่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าใครกระชากแขนฉันเอาไว้ ฉันพยายามสะบัดออกแต่แรงมันเยอะกว่าแรงฉันเป็นหลายเท่า "ฮือ!!! ปล่อยฉันไปเถอะน้า ฉันขอร้อง" ฉันยกมือไหว้แล้วอ้อนวอนมันอย่าทำอะไรฉัน "โฮมรันครับ โฮมรันใจเย็นๆครับ" เอ๊ะ!! เสียงคนนี้มันคุ้นๆแฮะ ฉันก็เลยรวบรวมสติของฉันแล้วหันไป "เอิร์ธ!!! " ฉันตะโกนออกไปอย่างตกใจ "ครับ ผมเอง" โฮ่!!! โล่งอก นึกว่าฉันจะโดนฉุดจริงๆซะแล้ว "คือ พอดีผมตามโฮมรันมาหนะครับ กลัวจะโดนลักพาตัว เพราะว่าแถวนี้มีเหตุเกิดเยอะครับ" อ๋อ...อย่างงี้นี่เอง "ผมก็เลยมาคุ้มกัน ^^" โฮก!!! อย่ายิ้มได้ม้ายยยยย ขอร้องงงงงง~~ "แหะๆๆ ขอโทษน่ะค่ะ ที่จริงไม่ต้องตามมาก็ได้ค่ะ" ฉันพูดไปแล้วเอิร์ธก็ขยับเข้ามาใกล้ฉัน ใกล้จนตัวฉันกับตัวของเอิร์ธห่างกันประมาณแค่2เซนติเมตรได้ ใกล้ไปมั้ย? "ถ้าผมไม่ตามมา โฮมรันก็คงโดนลักพาตัวไปแล้วละครับ" "ห่วงขนาดนั้นเลยหรอค่ะ?" ฉันแกล้งถามๆไปงั้นๆแหละ อยากรู้ว่าเค้าจะตอบว่าอะไร "..." เค้าไม่ได้ตอบอะไรแต่ทิ้งรอยยิ้มเอาไว้ให้ฉัน รอยยิ้มแบบน่ารักๆแล้วทำหน้าหวานๆมันหมายถึงอะไร?? -////-'
20 นาที ผ่านไป
โฮก!!! มาถึงที่ร้านของเอิร์ธแล้วค้ะทุกคน -..-' เป็นอุปสรรคอย่างยิ่งจ้าาาา
"โฮมรัน แกมาก็ดีแล้ว แกเอาของขวัญต้นไว้ไหนอ่อ??" เออ!!! ใช่!!! ฉันลืมไปเลยว่าฉันซื้อของขวัญให้ต้นมานี่นา แล้วมัน...ฉันรีบหาในกระเป๋าเป้ของฉันทันทีทันใด "เห้ย!!! หาย" ซวยแล้วไงครับท่าน TOTของขวัญที่ฉันซื้อมาให้ต้นหายจ้าาาา งือ!!! "โฮมรัน ลองนึกดีๆเน้อ เผื่อไปลืมไว้ที่ไหน คิดดีๆ" ฉันจำได้ว่า ล่าสุดฉันถือเอาไว้แล้วก็ใส่ในกระเป๋าเป้ช่องหน้าช่องเล็กๆแต่ฉันลูดซิบแล้วนะ มันจะหายไปได้ไง แล้วก็มีมือผู้ชายคนนึงยื่นกล่องของขวัญขนาดเล็กมาตรงหน้าฉัน เห้ย!!! นี่มันกล่องของขวัญที่ฉันซื้อให้ต้นนี่นา พอฉันเงยหน้าก็พบว่า =O=' ผู้ชายที่สูงประมาณ170กว่าๆ ตัวขาวผุดผ่อง ดวงตาสีดำสนิท กำลังมองหน้าฉันแล้วก็ยิ้ม เอิร์ธ เค้าอีกแล้วหรอเนี่ย นี่มันจะมีสักครั้งไหมที่เค้าจะไม่ช่วยฉันอ่า T_T' รู้สึกผิดจริงๆ
"ขอบคุณค่ะเอิร์ธ ฉันเองนี่แย่จริงๆเลยที่ให้เอิร์ธช่วยอีกแล้ว" "ไม่เป็นไรหรอกครับ ^^" พอเอิร์ธพูดจบเค้าก็เดินกลับไปต้อนรับลูกค้าผู้หญิง2คน แต่ผู้หญิง2คนนั้นเหมือนไม่ถูกชะตากันเลยแม้แต่น้อย แล้วแถมยังมาทางโต๊ะของกลุ่มฉันด้วย แล้วผู้หญิง2คนนั้นก็มองมาที่ต้นต่างก็ยิ้มหวานให้
"เห้ย!!! ปอม เราว่านะ~ มันต้องเกิดเรื่องไม่ดีแน่ๆเลย" ฉันหันไปกระซิบกับปอมซึ่งนั่งข้างๆฉัน "เออ ก็ว่างั้นแหละ ดูผู้หญิง2คนนี้ดิ ดูท่าแล้วจะเข้ามาแย่งผู้ชายวะ -..-+" โอโนว!!! เป็นครั้งแรกที่ปอมพูดแบบนี้ออกมา เป็น!!! ไป!!! ได้!!!
"โฮมรันเราออกจากตรงนี้กันมั้ย?" ยีนคนในกลุ่มอีกคนนึงกระซิบมาหาฉัน "เป็นความคิดที่ดีมาก" ฉันตอบยีนไปแล้วทุกคนในกลุ่มก็มองหน้ากันแล้วก็พยักหน้าเป็นเชิงแบบให้สัญญาณว่าลุกกันเถอะ พวกเราทั้งหมดก็ลุกแล้วไปอยู่ตรงที่เคาน์เตอร์ตรงที่เอิร์ธอยู่ ทิ้งไว้ให้ต้นนั่งอยู่คนเดียว โถๆๆ น่าสงสาร แต่ขอโทษนะ นั่นเรื่องแกไม่ใช่เรื่องพวกเราวะ T_T// ตอนแรกกะจะออกไปข้างนอกแล้วด้วยซ้ำ แต่ขออยู่ตรงเคาน์เตอร์ละกันนะ จะได้ดูสถานการณ์ว่าจะเป็นยังไงต่อ
"ต้น...ใครสวยกว่ากัน??" เห้ย!!! อะไรกัน เข้ามาถามแค่เนี้ยเนี่ยนะ "เอ่อ...สวยกันคนละแบบหนะครับ ^^;"แล้วต้นก็ตอบผู้หญิง2คนนั้นไปแล้วก็หันมาทางพวกเรา แล้วก็กวักมือเป็นเชิงแบบว่ามาอยู่เป็นเพื่อนหน่อย แต่พวกเราทุกคนพร้อมใจกันส่ายหัว สงสารต้นจริงๆเลย (สงสารเหมือนไม่สงสารอ่ะทิ้งเพื่อนไว้คนเดียว)
"แล้วชอบสเป็คใครมากกว่ากัน??" หืม~สตางค์เข้าใจเลยจ้า เข้าใจอย่างแท้จริง มันใช่อย่างที่ปอมพูดจริงๆด้วย ผู้หญิง2คนนั้นเข้ามาเพื่อ 'แย่งผู้ชาย' จริงๆค่ะทุกคน
"ผมไม่รู้ครับ T^T" โถๆๆๆ น้องต้นผู้น่าสงสาร~ สงสารจนไม่รู้จะสงสารยังไงแล้ว "ต้นต้องเลือกลิลลี่นะ" ผู้หญิงคนนึงตะโกนออกมา "นี่ยัยลิลลี่แกอย่าตัดหน้าฉันนะ ต้น...ต้นต้องเลือกซูซี่นะค่ะ ยัยลิลลี่ไม่ต้องไปสนใจมันหรอกค่ะ" แล้วผู้หญิงก็โผล่งพูดออกมาแล้วก็จิกตาใส่ผู้หญิงที่ชื่อ...อะไรนะ...อ๋อๆๆๆ ผู้หญิงที่ชื่อ ลิลลี่ อ่ะ "ฉันไม่ได้ตัดหน้า แต่ฉันชอบก่อนฉันก็ต้องได้ก่อน" > ลิลลี่ "แต่ฉันชอบก่อนเธอนะ อย่ามา~" > ซูซี่ "TT^TT" > ต้น "=O=" > ทุกคนฉันอยากจะออกไปจากร้านเอิร์ธมากๆเลยค่ะตอนนี้ -..-' มันช่างเป็นสถานการณ์ที่พูดออกมาไม่ถูกจริงๆ "ต้น...สรุปต้นเลือกใคร??" ผู้หญิงที่ชื่อลิลลี่ถามต้นแล้วจ้องหน้าต้น ถ้าสมมุติว่าฉันเป็นต้นนะ ฉันจะตอบไปว่า... 'ผมไม่เลือกใครทั้งนั้นแหละครับ' แต่ฉันอยากรู้ว่า ต้นมันจะตอบยังไง
"ผมไม่เลือกใครทั้งนั้นแหละครับ" ต้นตอบไปแล้วผู้หญิง2คนนั้นต่างก็กรี๊ดแล้วก็เกิดเหตุการณ์ชุลมุนขึ้น
เพี๊ยะ~ ตุบ~
อ่าวเห้ย!!! ผู้หญิง2คนนั้นตบกันแล้วค่ะทุกคน แล้วคนในร้านของเอิร์ธต่างก็วิ่งออกจากร้านกันหมด เหลือแต่พวกเราที่ยังไม่สามารถออกจากร้านเอิร์ธได้ในขณะนี้
"เป็นเพราะแกคนเดียวเลยยัยลิลลี่" "ฉันผิดอะไรยะ ก็ฉันมาก่อนฉันก็ต้องได้ก่อน" แล้วซูซี่กับลิลลี่ ก็จิกหัวกัน แว๊ก!!! ไม่เจ็บกันหรือไง ถ้าเป็นฉันนะ ฉันคงโครตเจ็บอ่ะพูดเลย "เห้ย!!! ออกจากร้านกันเหอะ" ต้นวิ่งมาแล้วก็พูด ทำให้พวกเรานั้นต้องรีบวิ่งออกจากร้านทันที โฮก!! ทำไมมันชุลมุนแบบนี้เนี่ย เพลียค่ะเพลีย
[End Homerun Talk Section 1]

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา