Steal my Boy

     เช้าของวันนี้ไนล์รีบตื่นแต่เช้า วันนี้เป็นวันหยุดเพื่อให้นักเรียนม.ปลายหยุดอ่านหนังสือเรียน
การสอบจะมีแค่3วันต่อหนึ่งอาทิตย์เท่านั้น
วันนี้เป็นวันแรกของการติวที่มีพี่รหัสช่วยติวอยู่คน
โดยการติวครั้งนี้จะติวแบบตัวต่อตัว
ซึ่งหมายความว่า ไนล์กับเลียมต้องติวกันเงียบแค่สองคน
 
 
 
                         เวลา  09:00 น .
 
 
 
เลียมขับรถMINI ขันหรูมาจอดหน้าบ้านของไนล์
 
เลียมเดินมากดกริ่งที่หน้าบ้านและสักพักแม่ของไนล์ก็เดินมาเปิดประตูให้
 
 
     “ มาแต่เช้าเลยนะลูก เข้ามาก่อนสิเอาชาสักถ้วยไหม “
 
 
     “ อ่อไม่เป็นไรครับ ผมว่าจะรีบไปติวเลยเพราะเนื้อหาม.4ก็ไม่ได้น้อยด้วย “
 
 
     “ แล้วเลียมอ่านแล้วหรอลูก “
 
 
     “  เมื่อคืนอ่านไปได้ครึ่งแล้วละครับ ผมสอบนิดเดียว เนื้อหาเยอะแต่ผมก็ทบทวนอยู่ทุกวัน “
 
 
     “ อ่อ ไม่น่าละถึงได้เกรดดี  “
 
     
     “ ครับ แหะๆ “
 
 
     “ ไนล์ลูก พี่เลียมเขามาแล้ว เสร็จหรือยัง “
 
 
แม่ไนล์ตะโกนถามเขาจากด้านล่าง
 
ไนล์กำลังแต่งตัวอยู่ในห้อง
 
ซึ่งไนล์ก็เลือกไม่ถูกว่าจะชุดไหนดี กลัวไม่ถูกใจพี่เลียมเขา
 
ไนล์เลือกใส่เสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนส์ธรรมดาๆใส่สบายๆในการออกไปติว
 
 
     “ มาแล้วคร้าบบบบ “
 
 
     “  งั้นผมไปก่อนนะครับ เดี๋ยวมีเวลาเดินเล่นน้อย “ เลียมบอกแม่ของไนล์
 
 
     “ จ้ะลูก รีบติวรีบเที่ยวนะ “
 
 
     “ บายครับแม่แล้วเจอกันตอนเย็นนะครับ “ ไนล์บอกแม่ของเขา แล้วเดินเข้าไปกอดเหมือนจะไม่ได้เจอกันอีก2เดือน
 
 
     “ แค่ไปติวข้างนอกไม่ต้องกอดก็ได้มั้งลูกเอ้ย “ แม่ของเขาบอก
 
 
     “ ไม่เอาอ่ะครับ อยากกอดทุกวันเล๊ยยย “ เขาบอก
 
 
     “ เอ้างั้นไปเถอะเดี๋ยวสาย “
 
 
     “ ค้าบบบ “
 
 
ไนล์เดินตามเลียมไปขึ้นรถ เขานั่งฝั่งตรงข้ามกับคนขับด้านหน้า
 
 
     “ ไงเราจะเริ่มตรงไหนก่อน  ไหนลองบอกพี่มาสิ เราไม่ได้ตรงไหน “
 
 
     “ ก็ระบบนิเวศน์ ไฟฟ้า ประมาณนี้อะครับ “
 
 
     “ อ่อ ง่ายนิดเดียว .”
 
 
สักพักก็มาถึงสถานที่ติว สถานที่นี้เป็นที่สำหรับกินข้าว ติวหนังสือกันโดยเฉพาะเลยทีเดียว
 
ช่วงนี้เป็นช่วงสอบก็จะเห็นนักเรียนต่างโรงเรียนมานั่งติวกันที่นี้เป็นส่วนใหญ่
 
นอกจากจะมีนักเรียนแล้วยังมีนักศึกษาอีกรายกลุ่มที่มาที่นี้เพื่อมานั่งทำงานกลุ่ม
 
แต่ที่นี้ก็มีกฎเช่นกันว่า ห้ามส่งเสียงดังรบกวนผู้อื่น
 
 
แต่ถ้าเอาจริงๆ ไม่ต้องมาติวให้ไนล์แบบเข้มก็ได้ เพราะเขาเองก็เก่งอยู่แล้ว แต่เพื่อความชัวร์ล้วคะแนนเต็มก็เลยต้องเสริมมานิดๆหน่อยๆเท่านั้น
 
 
     “ จริงๆพี่ไม่ต้องติวให้ไนล์ก็ได้นะ พี่รู้สึกไนล์จะเก่งกว่าพี่เสียอีก “
 
 
     “ ทำไมคิดอย่างงั้นละครับ พี่เป็นรุ่นหี่ผมนะ พี่ก็ต้องผ่านอะไรๆมามากมายก่อนผมดิ “
 
 
     “ มันก็จริง แต่ย้อนพี่กลับไปม.4 พี่กากกว่านายมาก “
 
 
     “ ฮ่าๆ ไม่หรอกมั้งครับ พี่ก็ไม่ได้ถือว่ากากเลยนะ ถึงแม้เรื่องบอลจะด้อยกว่าผม “
 
 
     “  ถถถถถถถถถถว์ พี่นี้หัวเราะเป็นคนละภาษาเลยน้องเอ้ย เอาละเข้าใจแล้วใช่ไหม ที่อธิบายไป “
 
     “ ครับเข้าใจหมดแล้ว “
 
 
     “ ไปหาอะไรกินกันไหม นี้ก็จะเที่ยงแล้วพี่หิวมากอ่ะ “
 
 
     “ ก็ดีครับ  ฮ่าๆ “
 
     
     “ ขำไร.. “
 
 
     “ ป่าวครับ 5555555555 “
 
 
     “ แหนะ ยังจะขำ บอกมานะขำไร “
 
 
ตั้งแต่ออกจากสถานที่ติวนั้นมาไนล์ก็ยังไม่หยุดขำเลียมเลยสักที
 
 
     “ ไนล์บอกพี่มาขำไร ไม่บอกพี่งอนจริงๆนะหนิ “
 
 
     “ โอ๋ๆๆๆ ไม่งอนนะงับบ แค่ขำที่ฝีมือพี่กากกว่าไนล์เท่านั้นเอง เรื่องบอลนะๆ 555  “
 
 
     “ แหม พี่จะเอาเวลาไหนไปซ้อมละ ไหนพี่ต้องทำงานไปโฆษณาต่างๆที่เขาติดต่อมาอีก ธุรกิจคุณพ่อของพี่อีก พี่ไม่ได้มีเวลาว่างขนาดนั้นหรอก “
 
 
     “ แล้วนี้ทำไมถึงว่ามาติวให้ผมละครับ ? “
 
 
     “  ก็น้องรหัสไงต้องทุ่มเทนิดๆหน่อยๆ “
 
 
     “ เคยทุ่มเทให้น้องรหัสคนอื่นแบบผมบ้างไหมครับ “
 
 
     “ หืม? “
 
 
     “ หมายถึงน้องรหัสคนอื่นพี่เคยทำแบบนี้กับคนอื่นไหม “
 
 
     “ ไม่นะ ก็บอกแล้วไง เพิ่งสนิทกับไนล์คนแรกและคนเดียว ให้พี่ไปสนิทกับใคร  “
 
 
     “ อ่อ...ครับ “
 
 
ไนล์ก้มหน้าอย่างเก้อเขินที่เลียมตอบมาแบบนั้น แต่ก็ไม่สามารถหลบหน้าเลียมได้หมดหรอก
 
 
     “ ไนล์เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมหน้าแดงๆ “
 
 
     “ อ่อ เปล่าครับ สงสัยแดดแรง “
 
 
     “  อ่องั้นไปนั่งกินข้าวร้านนู้นกัน ไนล์เคยกินหรือเปล่า “
 
 
     “ ไม่อ่ะครับ “
 
 
     “ ร้านนี้นะ อร่อยมากๆ ขึ้นชื่อของรายการครัวคุณหรีดเลยนะ อร่อยสมคำร่ำลือจริงๆ “
 
 
     “ ส่วนใหญ่ผมไม่ค่อยออกมากินข้าวกับครอบครัวหรอกครับ ส่วนใหญ่กินที่บ้านมากกว่าประหยัดดีด้วย “
 
 
     “ อืม..พี่ชอบความประหยัดของเรานะ แต่ไม่ต้องมากก็ได้หรอก “
 
 
     “ ก็ไม่ได้มากไรหรอกครับ มีครั้งนึงติดหนี้เกือบล้าน วันๆกินแค่มาม่าไม่ค่อยได้กินไรเลย “
 
 
     “ เห้ยจริงดิ แล้วตอนนี้หมดหรือยัง “
 
 
     “ ใช้หนี้หมดแล้วครับ ฐานะทางบ้านก็ดีขึ้นมาแล้ว “
 
 
ไนล์กับเลียมเดินคุยกันไปเรื่อยๆจนถึงร้านที่บอกว่าจะไปกินกันที่นั้น
 
 
     “ อื้ม ดีแล้วละ “
 
     “ กรี๊ดด สวัสดีค่ะ น้องเลียมสบายดีไหมวันนี้ “
 
 
พนักงานต้อนรับทักทายเลียมอย่างสนิทสนมเหมือนเป็นคนรู้จักและแฟนคลับเลียมยังไงไม่รู้เหมือนกัน
 
 
     “  สวัสดีครับพี่ตี้ สบายดีครับ พี่ตี้ละ “
 
 
     “ สบายดีค่า วันนี้รับเมนูพิเศษอะไรหรือเปล่า ร้านเรามีเมนูใหม่แล้วนะ ชื่อว่าเลือดแมวดำค่ะ อร่อยมากๆ ขอบอก พี่ตี้คอนเฟิร์มค่ะ “
 
 
เอ่อ...เดี๋ยวนะ เมื่อกี้เมนูอะไรนะ
 
 
     ‘ เลือดแมนวดำ ‘
 
 
มันดูแปลกๆเนอะ แต่เค้าว่าอร่อยก็ลองกินแล้วกัน
 
 
     “ งั้นผมขอเลือดแมวดำครับ “
 
 
     “ ค่ะ ว๊ายยย น้องเลียมมีเพื่อนหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มแบบนี้เมื่อไหร่ทำไมไม่บอกพี่ค่ะ ! “
 
 
     “ ฮ่าๆ  ไม่ใช่เพื่อนครับ น้องรหัสผมเอง “
 
 
     “ ว้ายย น้องรหัส  ชื่อไรค่ะคุณน้อง “
 
 
     “ ไนล์ครับ ไนออล เจมส์ ฮอแรน “
 
 
     “ โอ้ยยย แค่ชื่อก็น่ารักแล้ว ไม่ทราบว่ามีหวานใจหรือยังค่ะเนี่ย “
 
 
     “ เอ่อ.... “
 
 
     “ ยังไม่มีหรอกครับ น้องมันเด็กเรียน “
 
 
เลียมแย่งตอบแทนเขาทั้งๆที่เขาจะเอ่ยปากบอกเองเสีย
 
 
     “ แหมเลียม  หวงน้องหรอค่ะ อิอิ “
 
 
     “ หวงเหิงไรกันครับ พี่ตี้ครับผมหิวว T_T “
 
 
เลียมบอกพี่ตี้ว่าให้กลับมาในเรื่องงานของพี่เขาและเลียมจะกินข้าว
 
 
     “ ค่ะ แค่นี้ใช่ไหมค่ะ งั้นหรอแปปนึงนะ “
 
 
     “ ครับ “
 
.
 
.
 
 
.
 
 
     “ มาแล้วค่ะ อาหารที่สั่งได้ครบแล้วนะค่ะ น้องไนล์พี่ขอถ่ายรูปกับหนูหน่อยสิจะเอาไว้อวดเพื่อนๆ “
 
 
     “ อ่อครับได้ครับ “
 
 
1 2  3 แชะ !!
 
 
     “ ขอบคุณนะค่า น่ารักที่สุดเย้ยยยยย ช้วบบ “
 
 
พี่ตี้ขโมยแก้มไนล์ไปข้างนึงโดยการหอมแก้ม -3-
 
ไนล์กับเลียมทานข้าวกันโดยมักจะมีสิ่งรอบข้างมากวนใจตอนกินข้าวบ่อยๆเช่น...
 
แฟนคลับมาขอลายเซ็นบ้าง
 
แฟนคลับแอบถ่ายรูปเขากับเลียมบ้าง
 
แฟนคลับมาขอถ่ายรูปบ้าง ซึ่งการกิรข้าวก็เลยเริ่มสนุกสักเท่าไหร่
 
 
พอเรากินเสร็จเลียมก็ต้องใส่แว่นกันแดดเพื่อปกปิดว่าเขาเป็นใคร แต่ก็ไม่ได้อยู่ดี เลียมจึงทำตัวปกติ พูดคุยปกติเวลาอยู่กับเขา เขารู้ว่าเลียมเป็นคนดังมากๆ จึงไม่ได้พูดอะไร
 
 
     “ พี่เลียมเป็นคนดังจังเลยนะครับ “
 
 
 
     “ ใช่ บางทีพี่ก็เบื่อเหมือนกันกับการเป็นคนดังมันทำให้เราใช้ชีวิตแบบไม่สบายอ่ะ คือพี่จะแต่งตัวสบายๆก็ไม่ได้ด้วยไง ต้องแต่งดูดีตลอดๆ เฮ้อ.. “
 
 
     “ ฮ่าๆ ทำใจครับ ผมว่าเราไปเดินเล่นในนั้นกันก่อนไหม ของน่ารักๆเยอะแยะเลยนะครับนั่น “
 
 
     “ จริงสิ ไนล์เคยมาเที่ยวเหรอ “
 
 
     “ ใช่ครับเคยมา เคยมาคนเดียว ไม่มีไรทำติวเสร็จก็มานี้ “
 
 
     “ ร้านโปรดพี่เลยละ “
 
 
     “ จริงหรอครับ ร้านโปรดผมเหมือนกัน “
 
 
     “ ฮ่า เจอคนชอบเหมือนกันแล้วสิ “
 
 
     “ แต่ไม่รู้จะคิดเหมือนกันไหมนี้สิ “ ไนล์พูดพร้อมกับทำหน้าเศร้าสร้อยและเสียงแผ่วลง
 
 
     “ ไนล์ว่าไงนะเมื่อกี้ “
 
 
     “ อ่อเปล่าครับไม่มีอะไร พี่เลียมดูนั่นสิ น่ารักเนอะ “ เขาเดินไปหยิบตุ๊กตาไอรอนแมนตัวเล็กๆขึ้นมาให้เลียมดู
 
 
     “ ใช่น่ารักมาก ไนล์ชอบหรอ “
 
 
     “ ใช่ครับชอบมากในห้องสะสมตั้งเยอะแหนะ “
 
 
     “ จริงสิ พี่ไม่ทันสังเกต “
 
 
     “ โห่พี่เลียม ตั้งเยอะพี่ยังไม่เห็นอีกหรอ “
 
 
     “ โทษที ฮ่าๆ มาเดี๋ยวพี่ซื้อให้ “
 
 
     “ ห่ะ เอ่อ..แต่ว่า ... “
 
 
     “ ไม่ต้อง พี่ซื้อให้ถือว่าเป็นของขวัญรับน้องแล้วกัน จะจบเทอมพี่ยังไม่ทันซื้ออะไรให้ไนล์เลยนะ “
 
 
     “อ่าครับ.....”
 
 
     “ ตัวนี้ราคาเท่าไหร่ครับ “
 
 
     “ 369 บาทค่ะ “
 
 
     “ เอาตัวนึงครับ “
 
 
     “ ห่อไหมคะ “
 
 
     “ ไม่ต้องครับ “
 
 
     “ เรียบร้อยค่ะ “
 
 
     “ พี่เลียมไม่เห็นต้องซื้อแพงขนาดนี้เลย “
 
 
     “ แพงที่ไหน 300 กว่าบาทจิ้บๆน่า “
 
 
     “ แต่สำหรับผมมัน.. “
 
 
     “ ไม่ต้องหรอก พี่รู้เราฐานะต่างกัน พี่ซื้อให้เป็นของขวัญ ไม่ต้องเอาเรื่องฐานะมานั้นหรอก 300 สำหรับพี่มันเล็กน้อย เลิกคิดมากได้แล้ว “
 
 
     “ อ่ะครับ “
 
 
ไนล์กับเลียมเดินออกมาจากร้านกิ๊บช็อปเล็กๆแถวๆร้านอาหารที่ไปกินตอนเที่ยงที่ผ่านมา
 
แล้วกลับมาขึ้นรถเพื่อเตรียมตัวกลับบ้านกัน
 
เลียมติวให้ไนล์แล้วก็ต้องรีบกลับไปอ่านของตัวเองเช่นกัน
 
พรุ่งนี้ก็เป็นวันสอบวันที่สองแล้ว การสอบยังไม่มีที่สิ้นสุด
 
ไม่นานนักรถ MINIคันหรูก็มาจอดหน้าบ้านจัดสรรเล็กๆหลังหนึ่ง
 
 
     " ไนล์กลับบ้านก็อ่านหนังสือทบทวนเพิ่มบ้างนะ วันนี้เที่ยวเจอแฟลชแล้วเดี๋ยวลืมตำราเรียนหมด "
 
 
     " ค้าบๆ ไม่ลืมหรอกครับแหม พี่เลียมก็อย่าลืมกลับไปอ่านหนังสือทบทวนบทเรียนด้วยนะครับ เดี๋ยวสอบตกขึ้นมาจะกลายเป็นความผิดผมที่หาเรื่องมาให้พี่ติว "
 
 
     " ฮ่าๆไม่หรอก พี่สมัครใจเองต่างหากจะได้ใช้เวลาที่เหลืออยู่กับน้องรหัสนานๆไง "
 
 
     " พี่เลียมหมายความว่าไงหรอครับ "
 
     
     " อ่อไม่มีไรหรอก เข้าบ้านได้แล้ว อย่าลืมนะทบทวนด้วย "
 
 
     " ครับ สวัสดีครับ แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ "
 
 
     " เช่นกันครับน้องรหัส "
 
 
ไนล์ปิดประตูรถแล้วยืนส่งเลียมที่ขับรถMINIออกไปจนลับตาไม่เห็นแม้แต่ควัน 
 
 
     ' จะได้ใช้เวลาที่เหลืออยู่กับน้องรหัสนานๆไง '
 
 
หมายความว่าไง พี่เลียมจะไม่อยู่หรอ แล้วจะไปไหน
 
เรื่องนี้ไม่มีใครตอบได้นอกจาก ' เลียม '
 
แต่ถ้าเขาถามเลียมเรื่องนี้คิดว่าเลียมคงจะไม่น่าตอบ
 
เขาอยากรุ้แทบใจจะขาดว่ามันคืออะไร
 
เลียมจะไม่อยู่โรงเรียนนี้หรอ
 
เลียมต้องไปไหน
 
ทำไมเขารู้สึกเหมือนเลียมจะจากเขาไปเร็วๆนี้
 
.
 
 
.
 
 
.
 
เช้าวันที่สองของการสอบ ทุกคนทำข้อสอบได้(เกือบ) กันทุกคนมีบางคนที่ไม่ได้ แต่ส่วนใหญ่แล้วก็น่าจะได้นะ
 
วิชาที่วอบวันนี้มันไม่ได้มีอะไรมากมายหนัก
 
เป็นวิชาย่อยที่ง่ายหลับตาทำก็ยังได้เลย
 
แต่ถ้าไม่อ่านหนังสือมาก็หลับตาทำไม่ได้แหละ
 
วันนี้ไนล์ตั้งใจว่าสอบเสร็จเขาจะถามเรื่องที่เลียมบอกกับเขาเมื่อวานเหมือนเป็นการบอกลาแบบอ้อมๆ ซึ่งมันงี่เง่าชะมัด มันทำให้ปั่นหัวเขาได้ทั้งวัน เขาไม่อยากจะทำอะไรนอกจากคิดคำพูดของเลียมว่ามันคืออะไรันแน่ เลียมจะจากเขาไปจริงๆหรอ
 
 
เขาต้องรู้ให้ได้ !
 
 
แต่วันนี้ช่างโชคร้ายเหลือเกิน ที่สอบเสร็จพยายามดักรอเลียมอยู่ที่สนามแต่ดันไม่เจอ แม้แต่เงา 
 
ลูอิสเพื่อนเลียมก็ไม่เห็นเช่นกัน
 
หรือยังสอบไม่เสร็จ? 
 
เขารีบวิ่งขึ้นไปบนตึกไปหาห้องม.5/5 ทันทีว่ายังอยู่ไหม
 
แต่ผลลัพธ์คือ
 
ไม่มีใครอยู่ในห้องแม้แต่คนเดียว
 
ไนล์คิดว่าเลียมคงกลับบ้านไปแล้วแน่ๆเลยลองไลน์ไปถามดู 
 
 
     " พี่เลียมกลับบ้านหรือยังครับ "
 
 
สักพักก็มีไลน์เข้ามา เขารีบเปิดไลน์อ่านทันที 
 
 
     ' พี่กลับมานานแล้วครับมีอะไรหรือเปล่า '
 
 
     " อ่อ เปล่าครับ นึกว่าจะเตะบอลเหมือนเย็นทุกวัน "
 
 
     ' ครับไม่มีอะไรแล้วพี่อ่านหนังสือก่อนนะ ' 
 
 
     " ครับ "
 
 
หลังจากข้อความนั้นเลียมก็ไม่ได้ตอบของเขาอีกเลยนอกจาก
 
อ่าน... คำเดียวเท่านั้น
 
คืนวันนั้น 
 
ก็ไม่มีคำว่า ' ฝันดีน้องรหัส ' อีกเลย 
 
เขาคิดว่าเลียมคงยุ่งๆกับงานที่บ้านแล้วต้องเรียนหนักด้วยเพราะจะขึ้นม.6 แล้ว
 
เขาเลยไม่ได้ทักไลน์ไปกวนอะไรเลียมนอกจากคำว่า Good Night ทุกคืน
 
แต่ทุกคืนที่ได้รับข้อความจากเขาเลียมก็มักจะส่งสติกเกอร์ที่มีคำว่า OK มาให้ ไม่ได้บอกกลับอะไร
 
ทวิตก็ออนแต่ไม่ได้พูดถึงเรื่องเรียน เรื่องที่บ้านอะไรเท่าไหร่
 
เฟสก็ไม่ออน หรือออนแต่ไนล์ไม่เห็น
 
 
     "  เชรดโด้ สอบเสร็จแล้วเว้ยยยยย !! "
 
เสียงแจ็คตะโกนขณะออกมานอกห้องจนทำให้อาจารย์ที่คุมสอบห้องอื่นต้องออกมาเอ็ด
 
ก็คนมันดีหนิเนอะห้ามกันได้ไง
 
วันสุดท้ายไนล์ยังคงมาหาเลียมเช่นเดิมแต่ก็ไม่เห็นเช่นเดิม
 
ไนล์ว่ามันแปลกไปที่อยู่ๆเลียมก็หายไปแบบนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงอยู่หายไป 
 
วันที่ไปติวกันวันนั้นก็เป็นวันสุดท้ายที่ได้เห็นหน้ากัน
 
ขนาดเคารพธงชาติเขาก็ยังไม่เห็นเลียมปรากฎตัวเลย
 
หรือเลียมอาจจะมาสาย
 
แต่เขาเป็นสารวัตรนักเรียนจะมาสายได้ยังไง
 
แต่จะอะไรก็ช่างเถอะ หายไปแบบนี้เขาก็ใจคอไม่ดีเหมือนกันนะ !!
 
 
 
---------------------------------------------------------------------------------------
 
 
#NiamStealmyBoy