นายคนนี้ผู้ชายของฉันย่ะ!!
เขียนโดย romanticsine
วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.27 น.
แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2558 14.34 น. โดย เจ้าของนิยาย
42) ผู้ชายขี้หึง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ”วันนี้สนุกมากเลยนะพาสเตอร์... ไว้วันหลังนายมาพาฉันไปเที่ยวอีกนะ! ” พี่ลูซีตบบ่าพาสเตอร์หลายๆครั้ง ฉันเห็นสีหน้าไม่พอใจของพาสเตอร์แต่เขาก็ยังรักษาท่าทีกับพี่ลูซีที่เป็นรุ่นพี่
”ครับ” พาสเตอร์ตอบรับเบาๆ ก่อนจะเหลือบมามองฉันด้วยสายตาเรียบเฉย
”ขับรถกลับบ้านดีๆละ” ฉันไม่รู้จะพูดอะไรเลยบอกเขาไปแบบนั้นแต่ก็ต้องสติกระเจิงเมื่อเวคินอสูรร้ายปรากฏตัวอยู่เบื้องหลัง
”ทำไมกลับมาเอาสะดึกป่านนี้! ” เวคินตะคอกเสียงดังลั่น ฉันหันไปหาเขาก่อนจะก้มหน้าก้มตาสำนึกผิด
”ฉันจะไปเที่ยวกับว่าที่เจ้าสาวมันผิดด้วยเหรอ” พาสเตอร์เอ่ยเสียงเนิบแววตาคมคลายจ้องมาที่เวคิน
”ฉันเป็นห่วงเธอแทบแย่นึกว่าไอบ้านี่มันจะทำร้ายเธอ” เวคินทำหูทวนลมพร้อมกับทำหน้าตาน่ารักจนฉันอดที่จะยิ้มไม่ได้ เวลาเขาแสดงท่าทางแบบนี้ทำเอาใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะทุกที...
”นี่ๆๆอย่าทำเหมือนกับว่าโลกนี้มีแค่เราสองสิ!รุ่นน้องที่น่ารักของฉันนะไม่ทำอะไรไม่ดีกับคริสตัลที่รักของฉันหรอก ” พี่ลูซีแทรกตรงกลางระหว่างฉันกับเวคิน... ขัดบรรยากาศอีกแล้ว
”พูดให้มันดีๆหน่อย...เดี๋ยวก็ได้กลับบ้านก่อนกำหนดหรอก” เวคินหันมาเอาเรื่องพี่ชายตัวเอง
”ฉันเป็นพี่แกนะ!!~ ” พี่ลูซีแหวได้อย่างไม่น่ากลัวเอาสะเลย
”งั้นฉันกลับก่อนนะ... แล้วจะแวะมาหาใหม่” พาสเตอร์เอ่ยขึ้น ฉันยิ้มบางๆให้เขา
”ไม่ต้องมาแล้ว!ไม่เห็นรึไงว่าเขาไม่ต้อนรับแกนะไอบ้า” เวคินตัวร้ายนั่นเองที่โวยวายใส่พาสเตอร์ที่ตอนนี้ฉันชักจะสงสารเขาแล้วสิ
”ไว้มาเจอกันใหม่นะ!ถ้าแกไปยุโรปฉันจะอาสาพาแกทัวร์อาบอบนวดฉบับยุโรปเชียว ฉันไปมาเกือบหมดทุกที่แล้วนะ” พี่ลูซียังคงไม่เลิกหยอกล้อเล่นกับพาสเตอร์ ฉันเองก็แปลกใจนะว่าพี่ลูซีไปสนิทกับพาสเตอร์เอาตอนไหน... แต่พอมาคิดๆอีกที พี่ลูซีนะก็เหมือนจิ้งจกที่ปรับเปลี่ยนสีได้อย่างรวดเร็ว ฉันเปรียบแรงไปรึเปล่าเนี่ย-.-พี่ฉันออกจะหล่อ
”ขอบคุณพี่มากนะแต่ผมมีแค่คริสตัลก็พอแล้วแหละ” พูดแล้วหันมายิ้มหวานเหมือนเดิมให้ฉันอีก
”เจ้าบ้าเอ๊ย!! ” เวคินเริ่มออกอาละวาดเขาเอามือโอบบ่าฉันแน่นแสดงความเป็นเจ้าของอย่างออกตัว ขี้หึงจังเลยนะ....
”บ๊ายบาย” ฉันโบกมือให้เขาขณะที่เขาขับรถออกไป จนรถของเขาหายไปตรงมุม
”จะไปโบกไม้โบกมือให้มันทำไมกันฮะ?นี่ต่อหน้าฉันเลยนะ” เวคินทำหน้ามุ่ยแสดงความไม่พอใจก่อนจะเดินหันหลับเข้าไปบ้าน
”อย่าโกรธสิเวคิน” ฉันตามง้อแต่เขาก็ไม่ยอมหันมามอง
”ปล่อยมันไปเถอะ~~ไอผู้ชายขี้เล่นตัวแบบนั้นปล่อยมันไว้ไม่ต้องสนใจมันก็สิ้นเรื่อง” พี่ลูซีสนับสนุน เป็นความคิดที่ดีนะ..
”พูดมากไปแล้วนะลูซี!เข้าบ้าน! ” เวคินจอมโหดและหู(ดัน)ดีหันมาแหวพี่ชายก่อนจะเดินบึ่งๆต่อไป
”พี่ไปแล้วนะราตรีสวัสดิ์ละ” พี่ลูซียิ้มให้ก่อนจะวิ่งเยาะๆตามเวคินไป ฉันจึงเดินกลับหลังเข้าไปในบ้านหลังใหญ่
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ