นายคนนี้ผู้ชายของฉันย่ะ!!

-

เขียนโดย romanticsine

วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.27 น.

  46 ตอน
  0 วิจารณ์
  41.50K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2558 14.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

42) ผู้ชายขี้หึง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

”วันนี้สนุกมากเลยนะพาสเตอร์... ไว้วันหลังนายมาพาฉันไปเที่ยวอีกนะ!” ” พี่ลูซีตบบ่าพาสเตอร์หลายๆครั้ง  ฉันเห็นสีหน้าไม่พอใจของพาสเตอร์แต่เขาก็ยังรักษาท่าทีกับพี่ลูซีที่เป็นรุ่นพี่

 

“”ครับ””  พาสเตอร์ตอบรับเบาๆ   ก่อนจะเหลือบมามองฉันด้วยสายตาเรียบเฉย

 

“”ขับรถกลับบ้านดีๆละ””  ฉันไม่รู้จะพูดอะไรเลยบอกเขาไปแบบนั้นแต่ก็ต้องสติกระเจิงเมื่อเวคินอสูรร้ายปรากฏตัวอยู่เบื้องหลัง

 

“”ทำไมกลับมาเอาสะดึกป่านนี้!” ”   เวคินตะคอกเสียงดังลั่น  ฉันหันไปหาเขาก่อนจะก้มหน้าก้มตาสำนึกผิด

 

“”ฉันจะไปเที่ยวกับว่าที่เจ้าสาวมันผิดด้วยเหรอ””   พาสเตอร์เอ่ยเสียงเนิบแววตาคมคลายจ้องมาที่เวคิน

 

“”ฉันเป็นห่วงเธอแทบแย่นึกว่าไอบ้านี่มันจะทำร้ายเธอ””   เวคินทำหูทวนลมพร้อมกับทำหน้าตาน่ารักจนฉันอดที่จะยิ้มไม่ได้  เวลาเขาแสดงท่าทางแบบนี้ทำเอาใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะทุกที...

 

“”นี่ๆๆอย่าทำเหมือนกับว่าโลกนี้มีแค่เราสองสิ!รุ่นน้องที่น่ารักของฉันนะไม่ทำอะไรไม่ดีกับคริสตัลที่รักของฉันหรอก” ” พี่ลูซีแทรกตรงกลางระหว่างฉันกับเวคิน... ขัดบรรยากาศอีกแล้ว

 

“”พูดให้มันดีๆหน่อย...เดี๋ยวก็ได้กลับบ้านก่อนกำหนดหรอก””  เวคินหันมาเอาเรื่องพี่ชายตัวเอง

 

“”ฉันเป็นพี่แกนะ!!~ ””  พี่ลูซีแหวได้อย่างไม่น่ากลัวเอาสะเลย

 

“”งั้นฉันกลับก่อนนะ... แล้วจะแวะมาหาใหม่””  พาสเตอร์เอ่ยขึ้น  ฉันยิ้มบางๆให้เขา

 

“”ไม่ต้องมาแล้ว!ไม่เห็นรึไงว่าเขาไม่ต้อนรับแกนะไอบ้า””   เวคินตัวร้ายนั่นเองที่โวยวายใส่พาสเตอร์ที่ตอนนี้ฉันชักจะสงสารเขาแล้วสิ  

 

”ไว้มาเจอกันใหม่นะ!ถ้าแกไปยุโรปฉันจะอาสาพาแกทัวร์อาบอบนวดฉบับยุโรปเชียว  ฉันไปมาเกือบหมดทุกที่แล้วนะ””  พี่ลูซียังคงไม่เลิกหยอกล้อเล่นกับพาสเตอร์  ฉันเองก็แปลกใจนะว่าพี่ลูซีไปสนิทกับพาสเตอร์เอาตอนไหน... แต่พอมาคิดๆอีกที  พี่ลูซีนะก็เหมือนจิ้งจกที่ปรับเปลี่ยนสีได้อย่างรวดเร็ว  ฉันเปรียบแรงไปรึเปล่าเนี่ย-.-พี่ฉันออกจะหล่อ

 

“”ขอบคุณพี่มากนะแต่ผมมีแค่คริสตัลก็พอแล้วแหละ””  พูดแล้วหันมายิ้มหวานเหมือนเดิมให้ฉันอีก

 

“”เจ้าบ้าเอ๊ย!! ””  เวคินเริ่มออกอาละวาดเขาเอามือโอบบ่าฉันแน่นแสดงความเป็นเจ้าของอย่างออกตัว  ขี้หึงจังเลยนะ....

 

“”บ๊ายบาย””  ฉันโบกมือให้เขาขณะที่เขาขับรถออกไป  จนรถของเขาหายไปตรงมุม

 

“”จะไปโบกไม้โบกมือให้มันทำไมกันฮะ?นี่ต่อหน้าฉันเลยนะ””  เวคินทำหน้ามุ่ยแสดงความไม่พอใจก่อนจะเดินหันหลับเข้าไปบ้าน

 

”“อย่าโกรธสิเวคิน”” ฉันตามง้อแต่เขาก็ไม่ยอมหันมามอง

 

“”ปล่อยมันไปเถอะ~~ไอผู้ชายขี้เล่นตัวแบบนั้นปล่อยมันไว้ไม่ต้องสนใจมันก็สิ้นเรื่อง””  พี่ลูซีสนับสนุน  เป็นความคิดที่ดีนะ..

 

“”พูดมากไปแล้วนะลูซี!เข้าบ้าน!” ”  เวคินจอมโหดและหู(ดัน)ดีหันมาแหวพี่ชายก่อนจะเดินบึ่งๆต่อไป

 

“”พี่ไปแล้วนะราตรีสวัสดิ์ละ””   พี่ลูซียิ้มให้ก่อนจะวิ่งเยาะๆตามเวคินไป  ฉันจึงเดินกลับหลังเข้าไปในบ้านหลังใหญ่

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา