นายคนนี้ผู้ชายของฉันย่ะ!!

”ไปเที่ยวกันใหม่  เรายังไม่เคยเดทกันเลยนะ^^””  พาสเตอร์ทำหน้าตื่นเต้น

“”เดทเหรอ?หัวหน้าแก๊งอย่างนายนี่คิดจะเดทด้วยเหรอ””  ไม่น่าเชื่อว่าหมอนี่จะคิดแบบนี้จริงๆ  แต่ดูจากท่าทางแล้วเขาคงอยากจะทำแบบที่พูดจริงๆ

“”นะๆๆถือวาฉันขอร้องเถอะ””  พาสเตอร์ทำหน้าออกอ้อน  แหม... ทำหน้าน่ารักแบบนี้ถึงฉันจะมีแฟนแล้วแต่ก็อดจะหวั่นไหวไม่ได้นะเนี่ย

“”ไปสิๆไปด้วยนะฉันก็อยากจะไปเดทเหมือนกัน””  เสียงร่าเริงคุ้นหูดังขึ้น  ฉันหันขวับไปพร้อมกับพาสเตอร์

พี่ลูซีเดินยิ้มอารมณ์ดีมาแต่ไกล

“”สวัสดีครับ””  แล้วพาสเตอร์ก็ลุกขึ้นยืนก่อนจะโค้งตัวเล็กน้อยคำนับพี่ลูซี

“”ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ!หล่อน่ากินจัง””  คำพูดของพี่ลูซีทำให้ฉันชักสับสนแล้วสิว่าพี่จะบ่ายเบี่ยงทางเพศรึเปล่า..

“”ยังติดตลกเหมือนเดิมเลยนะครับ””  พาสเตอร์เอ่ยและหัวเราะกับคำพูดของพี่ลูซี

“ฮาฮาฮาชมกันเกินไปแล้ว”  พี่ลูซีตบไหล่ของพาสเตอร์เบาๆ  เขาสองคนเหมาะจะเป็นพี่น้องกันมากกว่าเวคินอีก

 “”ไม่หรอกครับรุ่นพี่””

“”เออว่าแต่จะไปไหนกันละ  ไปด้วยคนสิ””  พี่ลูซีทำหน้าอยากจะเที่ยวเต็มทน

แล้วผลสุดท้ายนี่ก็คือการเดทแบบรวมหมู่...  ยังดีๆที่ไม่มีเวคินมาด้วย  แต่ดันมีพี่ชายเวคินมาเป็นตัวแทน...วุ่นวายพอๆกันเลย

ยกตัวอย่างเช่น...

“คริสตัล... อยากกินอะไรไหม”   พาสเตอร์ถามขึ้นขณะที่เราทั้ง3กำลังเดินไปเรื่อยๆโดยมีพี่ลูซีเดินนำหน้าด้วยอาการตื่นเต้น

“”อยากสิ!ฉันอยากกินอาหารญี่ปุ่นนั่นนะ””  ไม่ใช่ฉันหรอกที่ตอบแต่เป็นพี่ลูซีที่แทรกขึ้นมาอย่างทันควัน  ตอนแรกฉันก็เกือบจะเชื่อไปแล้วนะว่าสงสัยเวคินจะส่งพี่ลูซีมาเป็นตัวขัด(แต่ก็ดีมันทำให้ฉันไม่ต้องเข้าใกล้พาสเตอร์มากจนเกินไป)... และสักพักเขาก็โทรมาแล้วโวยวายบอกว่าหาฉันไม่เจอ(อุตส่าห์ฝ่าด่านบอดีการ์ดนับสิบเพื่อที่จะเข้ามาในห้องฉัน)นึกว่าฉันโดนลักพาตัวไปแล้ว... ฉันเลยตัดสินใจบอกไปตามความจริง  แล้วก็เป็นอย่างที่คิด  เวคินโมโหใหญ่บอกว่าจะตามฉันมาที่นี่... แต่ฉันก็รีบห้ามแล้วสุดท้ายเขาก็ยอมเย็นลงเมื่อฉันบอกว่าฉันบอกว่าพี่ลูซีก็มาด้วยก่อนจะวางสายไปอย่างไม่บอกกล่าว