นายคนนี้ผู้ชายของฉันย่ะ!!
-
เขียนโดย romanticsine
วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.27 น.
46 ตอน
0 วิจารณ์
42.04K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2558 14.34 น. โดย เจ้าของนิยาย
41) เดท(รวมหมู่)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ”ไปเที่ยวกันใหม่ เรายังไม่เคยเดทกันเลยนะ^^” พาสเตอร์ทำหน้าตื่นเต้น
”เดทเหรอ?หัวหน้าแก๊งอย่างนายนี่คิดจะเดทด้วยเหรอ” ไม่น่าเชื่อว่าหมอนี่จะคิดแบบนี้จริงๆ แต่ดูจากท่าทางแล้วเขาคงอยากจะทำแบบที่พูดจริงๆ
”นะๆๆถือวาฉันขอร้องเถอะ” พาสเตอร์ทำหน้าออกอ้อน แหม... ทำหน้าน่ารักแบบนี้ถึงฉันจะมีแฟนแล้วแต่ก็อดจะหวั่นไหวไม่ได้นะเนี่ย
”ไปสิๆไปด้วยนะฉันก็อยากจะไปเดทเหมือนกัน” เสียงร่าเริงคุ้นหูดังขึ้น ฉันหันขวับไปพร้อมกับพาสเตอร์
พี่ลูซีเดินยิ้มอารมณ์ดีมาแต่ไกล
”สวัสดีครับ” แล้วพาสเตอร์ก็ลุกขึ้นยืนก่อนจะโค้งตัวเล็กน้อยคำนับพี่ลูซี
”ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ!หล่อน่ากินจัง” คำพูดของพี่ลูซีทำให้ฉันชักสับสนแล้วสิว่าพี่จะบ่ายเบี่ยงทางเพศรึเปล่า..
”ยังติดตลกเหมือนเดิมเลยนะครับ” พาสเตอร์เอ่ยและหัวเราะกับคำพูดของพี่ลูซี
ฮาฮาฮาชมกันเกินไปแล้ว พี่ลูซีตบไหล่ของพาสเตอร์เบาๆ เขาสองคนเหมาะจะเป็นพี่น้องกันมากกว่าเวคินอีก
”ไม่หรอกครับรุ่นพี่”
”เออว่าแต่จะไปไหนกันละ ไปด้วยคนสิ” พี่ลูซีทำหน้าอยากจะเที่ยวเต็มทน
แล้วผลสุดท้ายนี่ก็คือการเดทแบบรวมหมู่... ยังดีๆที่ไม่มีเวคินมาด้วย แต่ดันมีพี่ชายเวคินมาเป็นตัวแทน...วุ่นวายพอๆกันเลย
ยกตัวอย่างเช่น...
คริสตัล... อยากกินอะไรไหม พาสเตอร์ถามขึ้นขณะที่เราทั้ง3กำลังเดินไปเรื่อยๆโดยมีพี่ลูซีเดินนำหน้าด้วยอาการตื่นเต้น
”อยากสิ!ฉันอยากกินอาหารญี่ปุ่นนั่นนะ” ไม่ใช่ฉันหรอกที่ตอบแต่เป็นพี่ลูซีที่แทรกขึ้นมาอย่างทันควัน ตอนแรกฉันก็เกือบจะเชื่อไปแล้วนะว่าสงสัยเวคินจะส่งพี่ลูซีมาเป็นตัวขัด(แต่ก็ดีมันทำให้ฉันไม่ต้องเข้าใกล้พาสเตอร์มากจนเกินไป)... และสักพักเขาก็โทรมาแล้วโวยวายบอกว่าหาฉันไม่เจอ(อุตส่าห์ฝ่าด่านบอดีการ์ดนับสิบเพื่อที่จะเข้ามาในห้องฉัน)นึกว่าฉันโดนลักพาตัวไปแล้ว... ฉันเลยตัดสินใจบอกไปตามความจริง แล้วก็เป็นอย่างที่คิด เวคินโมโหใหญ่บอกว่าจะตามฉันมาที่นี่... แต่ฉันก็รีบห้ามแล้วสุดท้ายเขาก็ยอมเย็นลงเมื่อฉันบอกว่าฉันบอกว่าพี่ลูซีก็มาด้วยก่อนจะวางสายไปอย่างไม่บอกกล่าว
”เดทเหรอ?หัวหน้าแก๊งอย่างนายนี่คิดจะเดทด้วยเหรอ” ไม่น่าเชื่อว่าหมอนี่จะคิดแบบนี้จริงๆ แต่ดูจากท่าทางแล้วเขาคงอยากจะทำแบบที่พูดจริงๆ
”นะๆๆถือวาฉันขอร้องเถอะ” พาสเตอร์ทำหน้าออกอ้อน แหม... ทำหน้าน่ารักแบบนี้ถึงฉันจะมีแฟนแล้วแต่ก็อดจะหวั่นไหวไม่ได้นะเนี่ย
”ไปสิๆไปด้วยนะฉันก็อยากจะไปเดทเหมือนกัน” เสียงร่าเริงคุ้นหูดังขึ้น ฉันหันขวับไปพร้อมกับพาสเตอร์
พี่ลูซีเดินยิ้มอารมณ์ดีมาแต่ไกล
”สวัสดีครับ” แล้วพาสเตอร์ก็ลุกขึ้นยืนก่อนจะโค้งตัวเล็กน้อยคำนับพี่ลูซี
”ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ!หล่อน่ากินจัง” คำพูดของพี่ลูซีทำให้ฉันชักสับสนแล้วสิว่าพี่จะบ่ายเบี่ยงทางเพศรึเปล่า..
”ยังติดตลกเหมือนเดิมเลยนะครับ” พาสเตอร์เอ่ยและหัวเราะกับคำพูดของพี่ลูซี
ฮาฮาฮาชมกันเกินไปแล้ว พี่ลูซีตบไหล่ของพาสเตอร์เบาๆ เขาสองคนเหมาะจะเป็นพี่น้องกันมากกว่าเวคินอีก
”ไม่หรอกครับรุ่นพี่”
”เออว่าแต่จะไปไหนกันละ ไปด้วยคนสิ” พี่ลูซีทำหน้าอยากจะเที่ยวเต็มทน
แล้วผลสุดท้ายนี่ก็คือการเดทแบบรวมหมู่... ยังดีๆที่ไม่มีเวคินมาด้วย แต่ดันมีพี่ชายเวคินมาเป็นตัวแทน...วุ่นวายพอๆกันเลย
ยกตัวอย่างเช่น...
คริสตัล... อยากกินอะไรไหม พาสเตอร์ถามขึ้นขณะที่เราทั้ง3กำลังเดินไปเรื่อยๆโดยมีพี่ลูซีเดินนำหน้าด้วยอาการตื่นเต้น
”อยากสิ!ฉันอยากกินอาหารญี่ปุ่นนั่นนะ” ไม่ใช่ฉันหรอกที่ตอบแต่เป็นพี่ลูซีที่แทรกขึ้นมาอย่างทันควัน ตอนแรกฉันก็เกือบจะเชื่อไปแล้วนะว่าสงสัยเวคินจะส่งพี่ลูซีมาเป็นตัวขัด(แต่ก็ดีมันทำให้ฉันไม่ต้องเข้าใกล้พาสเตอร์มากจนเกินไป)... และสักพักเขาก็โทรมาแล้วโวยวายบอกว่าหาฉันไม่เจอ(อุตส่าห์ฝ่าด่านบอดีการ์ดนับสิบเพื่อที่จะเข้ามาในห้องฉัน)นึกว่าฉันโดนลักพาตัวไปแล้ว... ฉันเลยตัดสินใจบอกไปตามความจริง แล้วก็เป็นอย่างที่คิด เวคินโมโหใหญ่บอกว่าจะตามฉันมาที่นี่... แต่ฉันก็รีบห้ามแล้วสุดท้ายเขาก็ยอมเย็นลงเมื่อฉันบอกว่าฉันบอกว่าพี่ลูซีก็มาด้วยก่อนจะวางสายไปอย่างไม่บอกกล่าว
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ